Ο Διαφωτισμός είναι μια έννοια που σήμερα «χωράει τα πάντα». Βάλλεται από πολλές κατευθύνσεις· από τη «ρουτίνα», από τη στρέβλωση, από ρητές και υπόρρητες επιθέσεις. Ακόμη και από επιθέσεις «φιλίας».
Ερμηνεύεται κατά το δοκούν, εργαλειοποιείται από τις εξουσίες που τον θέλουν «κατεψυγμένο», κάτι σαν το «Τέλος της Φιλοσοφίας». Κριτικάρεται –έξω από το ιστορικό του πλαίσιο– από αφελείς που προβάλλουν σημερινές απαιτήσεις για ένα ρεύμα που δημιουργήθηκε πριν από 4 αιώνες. Από μεταμοντέρνους αποδομητές. Μα, πιο επικίνδυνο απ΄ όλα, προσβάλλεται επιθετικά από τους αντιΔιαφωτιστές σχεδόν από την γέννηση του. Μισάνθρωπους που διακήρυξαν την πίστη τους σε φεουδάρχες και βασιλιάδες, που στήριξαν αποικοκρατία και ρατσισμό. Που πάνω τους πάτησε ο Γκέμπελς για να πει «ήρθε ο καιρός να φτιάξουμε ένα κόσμο όπου η Γαλλική Επανάσταση δεν υπήρξε ποτέ».
Το βιβλίο του Hot.Doc History που κυκλοφορεί την Κυριακή με Documento υπηρετεί την αποκατάσταση της «εποχής των Φώτων» στις αληθινές της διαστάσεις. Αναλύονται διεξοδικά το πνευματικό/γνωσιολογικό περιβάλλον που τον γέννησε. Ο Λόγος, ο Εγκυκλοπαιδισμός, η Αμφιβολία, το Πείραμα. Πώς άλλαξε το κοσμοείδωλο στην πιο παραγωγική καμπή της ανθρώπινης σκέψης. Στη ρήξη η οποία απέκλεισε τη θεία βούληση από το ιστορικό γίγνεσθαι. Που αποδέχτηκε ότι ο άνθρωπος -αφού μπορεί να κατανοήσει και να ελέγξει το το σύμπαν χρησιμοποιώντας τον Ορθό Λόγο- το ίδιο μπορεί να κάνει και για την κοινωνία.
Ειδικώς στην Ελλάδα που ακόμη χρησιμοποιείται σαν παράρτημα του εθνοκρατικού αφηγήματος. Που η εκκοσμίκευση ναυαγεί μπροστά στο εκκλησιαστικό τείχος. Που θριαμβεύει η σύνδεση της θρησκευτικής με την εθνικιστική ταυτότητα, στα σχολικά προγράμματα.
Στις σελίδες προβάλλονται οι προσωπικότητες των σκαπανέων. Χομπς, Σπινόζα, Λοκ, Χιούμ, Βολτέρος, Καρτέσιος, Ρουσό, Μοντεσκιέ, Καντ, Σμιθ, Πέιν, Μπέικον, οι Εγκυκλοπαιδιστές Ντιντερό, Ντ΄ Αλαμπέρ, οι εργάτες της Τέχνης Γκέτε, Σίλερ, Ρίτσαρντσον, Φίλντινγκ. Οι εφευρέτες Νέυτων, Φρανγκλίνος, οι φυσιογνώστες Λινναίος, Ντε Μπιφόν, Ντομπεντόν.
