Κάθε φορά που στελέχη της ΝΔ από την κεντρική και την τοπική διοίκηση οραματίζονται εργοτάξια, η μνήμη «μαγκώνει». Ανακατεύει το παρελθόν της αντιπαροχής, της μεγαλοκατασκευαστικής οικοδομής, της υποθηκευμένης οδοποιίας με το μέλλον από ντουβάρια πάνω σε ξεριζωμένο περιβάλλον (έστω με ψηφιακό αμπαλάζ διαφημιστικής προώθησης).
Το …γιαπί, το πηλοφόρι, το μυστρί που τάζουν δεν έχει την αχλύ από το κεραμίδι της λαϊκής κατοικίας ή της σχολικής στέγης που λείπει. Συνδέεται με τη λογική “τσιμέντο, ας γίνει!» που υπηρετεί το γαλάζιο Μαξίμου και οι συν αυτώ.
Στο 6ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών ο δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης οραματίστηκε το μέλλον της Αθήνας: «Του χρόνου θα υπάρχει πάρα πολύ σκόνη μέσα στην Αθήνα. Πάρα πολλά εργοτάξια, αλλά δεν θα μετράμε μόνο εργοτάξια, θα μετράμε τις γειτονιές στις οποίες γίνεται δουλειά. Να μην ξεχνάμε ότι η Αθήνα είναι οι 129 γειτονιές της και εκεί θέλουμε να δώσουμε έμφαση».
Παράλληλα, βέβαια, διαβεβαίωσε ότι τους επόμενους μήνες οι πολίτες θα δουν «την ίδια διαφορά στο πράσινο της πόλης με αυτή που έχουν δει με την καθαριότητα» ενώ προανήγγειλε και τη δημοπράτηση έργου ενεργειακής αναβάθμισης για τα 47.000 φωτιστικά της πόλης.
Η “γαλάζια” διακυβέρνηση, σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο, πηγαίνει πάντα αγκαζέ με το μεγαλοκατασκευαστικό κεφάλαιο και η Αθήνα έχει σφιxταγκαλιάσει το επιχειρηματικό μυστρί. Για το πρόβλημα στέγης της δίχρονης προσχολικής αγωγής έχουν άλλα σχέδια, που φτάνουν στην εγκατάσταση κοντέινερ σε σχολικά προαύλια…Δεν φτάνει που γειτονιές στην Αθήνα έχουν λίγους ελεύθερους χώρους, κόβουν και τον ελεύθερο χώρο στις αυλές των σχολείων.
Άλλοι κόσμοι…Στίχοι μακρινοί – Σκόνη, πέτρες, λάσπη/Όλη μέρα στο γιαπί/Ουρά στο λεωφορείο/Και τα ψώνια σε σακούλα πλαστική. Ανακυκλωμένη πια η σακούλα, άστεγο το μέλλον, αλλά ψηφιακό…
