Φινάλε (σήμερα, 31/5) στα πλει οφ του πρωταθλήματος, όχι όμως και στην κωμικοτραγική κατάσταση που διέπει το αναξιόπιστο και άθλιο ελληνικό ποδόσφαιρο. Φινάλε σε ένα διεφθαρμένο προϊόν που όμοιο του μπορεί να βρει κανείς μόνο σε τριτοκοσμικές χώρες και που κανείς υγιής φίλαθλος δεν έχει κουράγιο να παρακολουθήσει…
Για να κάνουμε ταμείο λοιπόν, στο γαϊτανάκι της σήψης, στο οποίο πρωταγωνιστούν χούλιγκανς με γραβάτες ή κουκούλες, μόνο το τελευταίο δίμηνο είχαμε:
-Τον πρώτο ημιτελικό Ολυμπιακού-ΑΕΚ, που έληξε μέσα σε κατηγορίες για επίθεση και ξυλοδαρμό διαιτητών και παρατηρητών στα αποδυτήρια του «Καραϊσκάκη».
-Τα νέα επεισόδια και τιμωρίες στη ρεβάνς ΑΕΚ-Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ.
-Την διαιτητική σφαγή του Παναθηναϊκού στη ρεβάνς κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Ανακοινώσεις, θέσεις, τοποθετήσεις, γκρίνια και αλληλοκαρφώματα και καταγγελίες στα πειθαρχικά όργανα.
-Καταγγελίες παικτών του Πλατανιά ότι ξυλοκοπήθηκαν στο ημίχρονο με τον Ολυμπιακό στο χώρο αποδυτηρίων του φαληρικού γηπέδου. Παρέμβαση εισαγγελέα, καταθέσεις παικτών, προπονητών και συνοδών στην αστυνομική διεύθυνση Χανίων, όπου οι Κρητικοί χωρίστηκαν σε τρία γκρουπ. Αυτούς που κατέθεσαν ότι τις έφαγαν, εκείνους που κατέθεσαν ότι δεν έπεσε ξύλο και τους τρίτους που δεν είδαν και δεν άκουσαν, αν συνέβη κάτι…
-Τον τελικό της ντροπής στο Κύπελλο με φόντο τις άγριες συμπλοκές κάφρων (Ελλήνων και… ξένων), όπου δέσποζαν οι μαχαιροβγάλτες, σε ζωντανή μετάδοση από το Πανθεσσαλικό στάδιο του Βόλου. Συλλήψεις, καμιά 20αριά τραυματίες, δύο μαχαιρωμένοι και ζημιές 300.000 ευρώ μέσα κι έξω από το στάδιο.
-Τον αγώνα (γιατί υπήρξε και τέτοιος στον Βόλο) ΠΑΟΚ-ΑΕΚ που κρίθηκε από ένα γκολ-οφσάιντ, με τις δύο ΠΑΕ να αλληλοκατηγορούνται για όλα και τον βοηθό που δεν υπέδειξε το άκυρο γκολ να παραιτείται πριν τον παραιτήσουν…
-Να ξεκινούν τα πλέι οφ και στον αγώνα Παναθηναϊκού-ΠΑΟΚ να γίνεται της… Βαγδάτης. Σύρραξη μεταξύ παικτών κι ένα κουτί μπύρας να προσγειώνεται στον κρόταφο του προπονητή του «δικεφάλου» Βλάνταν Ιβιτς. Ο οποίος μεταφέρθηκε στα αποδυτήρια και ώ, του θαύματος, το κτύπημα από το κουτάκι… άλλαξε θέση και «μεταφέρθηκε» από τον κρόταφο στο πάνω μέρος του κεφαλιού του Ιβιτς, άγνωστο πως…! Το ματς διακόπηκε μέσα σε νέες καταγγελίες, σκληρές ανακοινώσεις και επικοινωνιακή επίδειξη δύναμης εκατέρωθεν…
-Το ντέρμπι ΑΕΚ-ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ, όπου η Ενωση νίκησε αλλά αυτή τη φορά ήταν σειρά του ΠΑΟΚ να χαλάσει τον κόσμο. Ανακοινώσεις, ειρωνικές τοποθετήσεις και «θέσεις» από κύκλους, τρίγωνα και τετράγωνα…
-Τους τέσσερις μεγάλους του ποδοσφαίρου μας, να αλληλοσπαράσσονται, να αλληλοκατηγορούνται με προσφυγές σε όλα τα πιθανά και απίθανα πειθαρχικά όργανα, με παρεμβάσεις, βίντεο, «μαχαιριές», ενστάσεις, εφέσεις και ατελείωτες καταγγελίες πάνω στις… καταγγελίες για ψύλλου πήδημα. Ακόμη και γιατί μπορεί να έβηξε κάποιος αντίπαλος…
Ναι! Μέσα σε αυτό το… φίλαθλο πνεύμα, παίζεται το κάτι σαν… κλωτσόσφαιρο στην Ελλάδα και το οποίο πολλοί αποκαλούν ξεδιάντροπα ποδόσφαιρο! Μέσα σε αυτό το σάπιο σύστημα που κανείς δεν έχει τα κότσια να το συνθλίψει εκ θεμελίων, οι κάθε λογής εμπλεκόμενοι και παρατρεχάμενοι, ένα πράγμα ξέρουν να κάνουν: να ρίχνουν ο ένας τις ευθύνες στον άλλον. Και όλοι μαζί να αναρωτιούνται γιατί ο κόσμος έχει φύγει από τα γήπεδα και τα περιβόητα πλέι οφ (που χρυσοπληρώνει το συνδρομητικό κανάλι της Nova), διεξάγονται μεταξύ συγγενών και φίλων! Όπως έπαιζαν κάποτε μπάσκετ στα ξύλινα γήπεδα της Α1…
Λίγο πάνω από τις 40.000 είναι τα εισιτήρια στα 10 παιχνίδια των πλέι οφ (δεν υπολογίζονται μόνο τα δύο τελευταία). Δηλαδή λίγο πάνω από τις 4.000 εισιτήρια σε κάθε ματς. Δηλαδή κάποια εισιτήρια διαρκείας, αρκετοί οργανωμένοι, πολλοι κάφροι και λίγοι περίεργοι ή ρομαντικοί. Όμως οι άδειες εξέδρες, ουδόλως συγκινούν έστω κι έναν από τους ισχυρούς του ελληνικού ποδοσφαίρου. Τα (ποδοσφαιρικά) μαγαζιά τους «καίγονται» αλλά εμπρος στην επίδειξη δύναμης (πολιτική, οικονομική, ποδοσφαιρική κλπ) τι είναι ο πόνος! Οταν η διαπλοκή σκιάζει τα πάντα, όταν όλοι έχουν μάθει ότι «με τον παρά μου… κερνώ και την κυρά μου», όταν κανείς ΜΑ ΚΑΝΕΙΣ ενδιαφέρεται για το ποδόσφαιρο αλλά ασχολείται με αυτό, επειδή έχει άλλες προτεραιότητες και το ίδιο το άθλημα το χρησιμοποιεί ως όχημα για να φέρει σε πέρας άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες του, τότε τι να περιμένεις από τους υπόλοιπους ανίσχυρους (μπροστά τους) υποτιθέμενους επενδυτές;
Όταν δεν υπάρχουν λεφτά και η πλειοψηφία των ιδιοκτητών των ΠΑΕ περιμένει πως και πως τα λεφτά από τις χορηγίες για να βάλει τη σεζόν και να βάλει κανένα φράγκο στη τσέπη (και όχι στο ταμείο), δεν μπορείς να μιλάς για ποδόσφαιρο…
Όταν κουμάντο μέσα κι έξω από τα γήπεδα κάνουν οι μπράβοι και οι φουσκωτοί για ποιο άθλημα μιλάμε; Για αυτό των «νονών» της νύχτας!
Όταν οι αθλητικοί συντάκτες έχουν ξεχάσει το ρόλο τους κι έχουν γίνει σημαντικό μέρος του προβλήματος της απαξίωσης του ποδοσφαίρου, τι μέλλον μπορεί να έχει το σπορ στην χώρα;
Όταν οι ίδιοι οι ρεπόρτερ ξέχασαν τον ρόλο τους κι έγιναν «επιφανή μέλη» των διοικήσεων των ΠΑΕ ή και «δικηγόροι» των προέδρων και των αφεντικών, τι να κρατήσεις όρθιο;
Όταν έχουμε φθάσει σε σημείο πλέον οι αθλητικοί συντάκτες να υποχρεώνονται να διαλέξουν στρατόπεδο για να έχουν δουλειά, δεν υπάρχει σωτηρία. Όταν οι ΠΑΕ αναγκάζουν συναδέλφους να «καταθέτουν» πιστοποιητικά οπαδικών φρονημάτων, τότε καταργούνται και τα ΜΜΕ…
Όταν περιμένουμε από την FIFA να λύσει το πρόβλημα της διαφθοράς στο ελληνικό ποδόσφαιρο, τότε για ποια εξυγίανση μιλάμε; Είναι σα να ζητάς από τον πεινασμένο λύκο να σου φυλάξει τα πρόβατα. Στην προκειμένη περίπτωση, πως γίνεται η διεφθαρμένη (κατ’ επανάληψη και κατά συρροή) FIFA, να μπορεί να σώσει το διεφθαρμένο (και όχι μόνο) ελληνικό ποδόσφαιρο; Στους λύκους, λύκους θα βάλεις…
Όταν δεν εφαρμόζονται οι νόμοι, αλλά ζει και βασιλεύει η ατιμωρησία, ή στην καλύτερη περίπτωση οι νόμοι γίνονται λάστιχο κατά το δοκούν, δεν μπορείς να… απειλείς με νέους νόμους, νέα μέτρα και ακόμη μεγαλύτερη αυστηρότητα. Ούτε ότι θα φέρεις το (γεφύρι-της-Αρτας) νέο αθλητικό νομοσχέδιο που θα τα λύνει όλα αλλά όταν και άμα έρθει, δεν πρόκειται να λύσει τίποτα. Το πρόβλημα δεν είναι οι νόμοι. Το πρόβλημα είναι η μη εφαρμογή τους…
-Όταν οι πρόεδροι των ΠΑΕ φτιάχνουν στρατούς αλητείας, που δρουν ανενόχλητοι και κανείς δεν τολμάει να διαλύσει μη τυχόν και ξεσηκωθούν οι «ένδοξοι λαοί» και χαθούν τυχόν ψηφοφόροι, τότε δεν μπορεί να περιμένεις τίποτα περισσότερο από αυτό που είδες στον Βόλο, ή από όσα τραγικά βλέπεις το τελευταίο δίμηνο μέσα κι έξω από τα γήπεδα και (κυρίως) τα δικαστήρια της χώρας…
