Στο Κουκάκι, όπως τώρα πια παραδέχονται και ένα σωρό νεοφιλελεύθεροι, οι αστυνομικές δυνάμεις καταπάτησαν όποιο άρθρο του συντάγματος αφορά τα δικαιώματα, ένα σωρό νόμους και όποιον κανονισμό υπάρχει.
Γιατί βέβαια ο στόχος τους δεν ήταν η κατάληψη Ματρόζου, όπως δεν ήταν στόχος τους η κατάληψη Κούβελου στο Μαρούσι όπου διέλυσαν όλη τη γειτονιά χριστουγεννιάτικα προκαλώντας την αντίδραση (και) των εμπόρων.
Στόχος τους ήταν να πουλήσει ο Χρυσοχοΐδης, και γενικότερα η κυβέρνηση Μητσοτάκη, φούμαρα ότι τάχα επιβάλλουν τον νόμο και την τάξη κι ας δείχνουν τα στοιχεία αύξηση της εγκληματικότητας. Και αυτή η πώληση αφηγήσεων που απαιτεί το «ναι σε όλα» και μιλά για την «αναγκαστικότητα του ξύλου» –τόσο αναγκαία σε μια κυβέρνηση που δεν έχει λύσεις για την παιδεία, την ανεργία, την ανάπτυξη, τις ΑΟΖ και το Αιγαίο– δεν χρειάζεται «αλήθειες» αλλά πρόθυμους αναμεταδότες.
Αρθρα, «ρεπορτάζ» και σχόλια δηλαδή που θα συσκοτίζουν την πραγματικότητα, δελτία ειδήσεων που θα προβάλλουν επιλεγμένες εκδοχές όσων έγιναν και ειπώθηκαν αποκλείοντας ό,τι ανατρέπει την «αφήγηση», ώστε να αναδεικνύεται αυτό που βολεύει την κυβέρνηση, που λύνει τα χέρια στους τεχνικούς της διαπλοκής και των εξυπηρετήσεων.
Παρά τη στρατιά συμβούλων επικοινωνίας όμως, Ελλήνων και αλλοδαπών, στο Μαξίμου, στα υπουργεία, αλλά προπάντων στα φιλικά στην κυβέρνηση Μέσα, που είναι πολλά και πολύ πρόθυμα στο να διαγκωνίζονται ποιο θα προωθήσει καλύτερα την υπαγορευμένη «ιστορία» και τη διατεταγμένη απόκρυψη, αυτή η ρημάδα η ιστορία –χωρίς εισαγωγικά αυτήν τη φορά– αντιστέκεται.
Αποδείχτηκε, για άλλη μια φορά, πολύ σκληρή για να γίνει… αφήγηση και μάλιστα αφήγηση που θα εξυπηρετεί τον Χρυσοχοΐδη και τους άλλους παρατρεχάμενους.
Χάρη στα πολύ λίγα ΜΜΕ που δεν τα ’χουν στην τσέπη τους και στα social media που πολλαπλασίασαν ό,τι συστημικά αποκρυβόταν, οι αστυνομικές επιδείξεις έγιναν μπούμερανγκ.
Κι αυτό τους πόνεσε, γι’ αυτό ακόμη όλοι οι «ενσωματωμένοι» το φυσάνε και δεν κρυώνει.