Οι χθεσινές φωτιές που έπληξαν τον Δήμο Βέλου-Βόχας και τον Δήμο Νεμέας μας θύμισαν, με τον πιο σκληρό τρόπο, πόσο επείγουσα είναι η υλοποίηση του φράγματος του Ασωπού. Η καμένη γη, η περιβαλλοντική καταστροφή και οι κατεστραμμένοι πλέον αγρότες φωνάζουν δυνατά: Πότε επιτέλους θα ολοκληρωθεί το φράγμα του Ασωπού; Υπάρχει κάποιος να μας ενημερώσει;
Για πόσο ακόμα θα ανεχόμαστε αυτήν την καθυστέρηση; Πόσες ακόμη καταστροφές πρέπει να ζήσουμε ως Κορινθία για να καταλάβουν οι αρμόδιοι πόσο κρίσιμη είναι η υλοποίηση αυτού του έργου; Η ξηρασία έχει ήδη χτυπήσει την πόρτα μας, η κλιματική αλλαγή δεν περιμένει και το φράγμα του Ασωπού ακολουθεί τα χνάρια του μετρό της Θεσσαλονίκης. Έχει κάποιο πλάνο να μας παρουσιάσει; Μπορεί να δεσμευτεί; ή θα συνεχίσει να μας αφήνει στο έλεος της κλιματικής αλλαγής;
Πόσες φορές θα ακούμε τα ίδια λόγια χωρίς να βλέπουμε πράξεις; Ο κάθε πολίτης αυτής της περιοχής δικαιούται να γνωρίζει πότε θα τελειώσει αυτό το έργο που έχει ήδη καθυστερήσει τόσο πολύ. Είναι δυνατόν να συνεχίσουμε να είμαστε θεατές της καταστροφής μας; Η κάθε κυβέρνηση από την μεριά της υπόσχεται όμως οι βουλευτές που εκλέγουμε τόσα χρόνια έχουν να μας πουν κάτι, να μας εξηγήσουν γιατί το φράγμα είναι μόνο λόγια;
Οι υποσχέσεις είναι πολλές, αλλά οι πράξεις λιγοστές. Πόσες φορές θα ακούσουμε για μελέτες, προγραμματισμούς και κονδύλια χωρίς να δούμε καμία πρόοδο;
Πόσες ακόμη εκτάσεις γης πρέπει να χαθούν; Πόσες ακόμη ζωές πρέπει να διαλυθούν και πόσο δάκρυ να κυλίσει για να κινητοποιηθούν οι αρμόδιοι;
Οι κορίνθιοι απαιτούν ειλικρινείς απαντήσεις και άμεσες λύσεις. Δεν είναι πλέον ανεκτό να ζούμε με την αβεβαιότητα και τον κίνδυνο, να χάνουμε τις καλλιέργειές μας από τις φωτιές και την ξηρασία. Είναι υποχρέωση της κυβέρνησης να προστατεύσει τους πολίτες και να διασφαλίσει την επιβίωση και την ευημερία τους.
Το φράγμα του Ασωπού είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για πολλούς. Πότε λοιπόν θα δούμε την υλοποίηση του; Πότε θα σταματήσει αυτή η ατέρμονη αναμονή; Δεν μας φτάνει τόση ξηρασία, ο καθημερινός θάνατος του αγρότη; Θα πρέπει να ζήσουμε και το “μίσος” της φωτιάς;
Η ευθύνη βαραίνει τους αρμόδιους και η κοινωνία δεν θα περιμένει άλλο. Η προστασία της ζωής και της γης μας πρέπει να είναι προτεραιότητα. Οι καθυστερήσεις πρέπει να τελειώσουν και το φράγμα του Ασωπού να ολοκληρωθεί άμεσα. Τέλος, ως νέα γενιά δηλώνουμε παρόν και δεν θα περιμένουμε άλλο με σταυρωμένα τα χέρια.
