Το φαινόμενο Wham!

Καλοκαιρινά πάρτι, ξέφρενα χορευτικά και εφηβικούς έρωτες μας θύμισε το ντοκιμαντέρ του Netflix για την επέτειο των 40 χρόνων του συγκροτήματος

Μέσα από συνεντεύξεις και σπάνιο αρχειακό υλικό ο Τζορτζ Μάικλ (σε παλαιότερες αφηγήσεις) και ο Αντριου Ρίτζλεϊ περιγράφουν το ταξίδι των Wham! από τη δεκαετία του ’70 που ήταν κολλητοί φίλοι στο σχολείο μέχρι να γίνουν το απόλυτο ποπ φαινόμενο και εφηβική φαντασίωση. Οι δυο τους γνωρίστηκαν το 1975 σε ηλικία 12 χρόνων. «Ημασταν αποφασισμένοι να περνάμε καλά, όλο αυτό ήταν κέφι, ήταν ποπ. Οι Wham! δεν θα μεγάλωναν ποτέ, ήταν ένα όνειρο από τότε που ήμασταν παιδιά» ακούγονται να λένε στην αρχή του ντοκιμαντέρ, το οποίο έχει σκηνοθετήσει ο Κρις Σμιθ. Μόλις τέσσερα χρόνια κράτησε η ξέφρενη πορεία τους, από τη μουσική εκπομπή του BBC «Top of the pops» το 1982 έως τη συναυλία στο Oυέμπλεϊ το 1986.

Η ιστορία του συγκροτήματος ξεκινάει από ένα σχολείο του βόρειου Λονδίνου. Στην εφηβεία συνήθιζαν να πηγαίνουν σε κλαμπ χορεύοντας συγχρονισμένα και φωνάζοντας «γουάμ μπαμ». Ετσι προέκυψε το όνομά τους. Το ντοκιμαντέρ διατρέχει τα πρώτα τους βήματα στη μουσική, την ταραχώδη ιστορία της τεράστιας επιτυχίας «Careless whisper», τη συμφωνία σε ένα φτηνό φαγάδικο για τον πρώτο τους δίσκο και τις μεταξύ τους δυσκολίες και συγκρούσεις. Βλέπουμε εικόνες από τη θρυλική εμφάνιση στη δημοφιλή εκπομπή «Top of pops» τον Νοέμβριο του 1982. «Ηταν απαίσιο, κανένας χορογράφος δεν θα το ανεχόταν, αλλά τουλάχιστον δείχναμε πρωτότυποι» παραδέχονται. Οι Wham! ήταν ήδη γνωστοί και πετυχημένοι στα 20 τους. Κατάφεραν να δώσουν μια νέα πνοή στην ποπ μουσική και να γράψουν αξεπέραστες επιτυχίες, ακόμη και αν ποτέ δεν αναγνωρίστηκαν ως «σοβαροί» από τον Τύπο της εποχής τους. Το ντοκιμαντέρ –πέρα από το μουσικό κομμάτι– καταγράφει τη βασανιστική προσπάθεια του Τζορτζ Μάικλ να κρύψει την ομοφυλοφιλία του όπως και την προδιαγεγραμμένη πορεία προς το τέλος όταν το ταλέντο του άρχισε να ξεπερνάει τους Wham! «Οταν σκέφτομαι μια μελωδία κάτι στον σβέρκο μου ξέρει ότι έχω χτυπήσει φλέβα» λέει ο Τζ. Μάικλ. Δεν είχε άδικο αν σκεφτεί κανείς ότι οι μεγάλες επιτυχίες των Wham!, όπως το «Wake me up before you go» και φυσικά το all time classic «Last Christmas» δεν έχουν σταματήσει να ακούγονται. Οι Wham! παραμένουν ένα εφηβικό όνειρο και όντως δεν θα μεγαλώσουν ποτέ.