Τα τμήματα των επειγόντων περιστατικών πολλών νοσοκομείων βουλιάζουν. Παρά την τιτάνια προσπάθεια που καταβάλλουν οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία, ασθενείς καλούνται να περιμένουν ατέλειωτες ώρες για να εξεταστούν και αν τελικά κριθεί απαραίτητη η εισαγωγή τους ενδέχεται να καταλήξουν σε ράντζο ή να παραμείνουν στα επείγοντα ακόμη και ένα 24ωρο μέχρι να μεταφερθούν στις κλινικές του νοσοκομείου. Ο λόγος; Η έλλειψη προσωπικού αλλά και η απουσία πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας η οποία θα λειτουργούσε ως ανάχωμα για να προσέλθουν στα νοσοκομεία τα λιγότερο σοβαρά περιστατικά. «Προφανώς και χρειαζόμαστε την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Είχαμε 18άχρονο ασθενή που μπήκε με ένα γυαλί στο χέρι δίπλα από έναν ημιθανή πολυτραυματία από τροχαίο στο ίδιο ΤΕΠ. Δεν θα έπρεπε να περιμένει δέκα ώρες ο 18άχρονος για να του κάνουν ράμματα και ακτινογραφία δίπλα στον άλλο ασθενή που έπρεπε να πέσουμε όλοι πάνω του» περιγράφει νοσοκομειακός γιατρός στο Documento.
Σε πολλά νοσοκομεία τα προβλήματα εντοπίζονται στις χειρουργικές αίθουσες που παραμένουν κλειστές λόγω έλλειψης προσωπικού. Ενα από αυτά είναι και το Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης, στο οποίο, όπως μας μεταφέρει ο διευθυντής παιδοχειρουργός και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του σωματείου εργαζομένων Χρήστος Στεφανίδης: «Από τις 14 αίθουσες λειτουργούν καθημερινά τρεις σε τακτική βάση και μία αίθουσα σε επείγουσα. Αυτό συμβαίνει λόγω της έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού και αναισθησιολόγων».
Ράντζα και κλειστά χειρουργεία
Στο Αττικό Νοσοκομείο οι ελλείψεις σε νοσηλευτικό προσωπικό είναι ο λόγος που λειτουργούν οι μισές χειρουργικές αίθουσες. «Λειτουργεί το 50% των χειρουργικών αιθουσών. Η υποδομή είναι για 14, ακόμη και για 15 χειρουργικές αίθουσες που μπορούν να δουλεύουν ταυτόχρονα, αλλά αυτήν τη στιγμή λειτουργούν οι επτά και σε πολύ έκτακτες συνθήκες μπορεί να μπει και όγδοη. Αυτό οφείλεται στην έλλειψη προσωπικού, κυρίως νοσηλευτικού» εξηγεί ο γιατρός και πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων Μιχάλης Ρίζος. Ο ίδιος επισημαίνει ότι η λίστα αναμονής για τα μικρομεσαία χειρουργεία περιλαμβάνει χιλιάδες ασθενείς, με έναν από τους σημαντικότερους λόγους να αποτελεί η διακοπή των τακτικών χειρουργείων λόγω Covid-19 αλλά και η έλλειψη χρημάτων των ασθενών που δεν μπορούν πλέον να απευθύνονται στον ιδιωτικό τομέα με τα υπέρογκα νοσήλια και τα υπέρογκα κέρδη.
Ωστόσο όπως εξηγεί «το πιο δραματικό είναι ότι ακόμη και ογκολογικά περιστατικά καθυστερούν για απαράδεκτα μεγάλο χρονικό διάστημα να αντιμετωπιστούν χειρουργικά λόγω της μη λειτουργίας των χειρουργικών αιθουσών».
Το Αττικό όμως δεν αντιμετωπίζει μόνο αυτό το πρόβλημα. Οι εφημερίες το βρίσκουν με ανάπτυξη ράντζων για να νοσηλευτούν ασθενείς. Χαρακτηριστικά είναι όσα κατήγγειλε ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζόμενων Δημοσίων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ) Μιχάλης Γιαννάκος για εφημερία του νοσοκομείου της περασμένης εβδομάδας: «Στο Αττικό σήμερα μετά τη χθεσινή εφημερία έχουμε 60 ράντζα. Προσήλθαν στην εφημερία 1.102 ασθενείς και εισήχθησαν 210. Απίστευτη ταλαιπωρία για εξέταση στα επείγοντα, πάνω από επτά ώρες. Η χθεσινή κατάσταση στα επείγοντα του Αττικού δείχνει την κατάρρευση της πρωτοβάθμιας περίθαλψης».
Χωρίς ανάπαυση το υγειονομικό προσωπικό
Εξαίρεση δεν αποτελεί ούτε το Θριάσιο Νοσοκομείο. Λόγω έλλειψης προσωπικού λειτουργούν λιγότερες από τις μισές χειρουργικές αίθουσες. Ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων του νοσοκομείου Μανώλης Βαρδαράκης λέει στο Documento: «Στο Θριάσιο υπάρχουν 13 χειρουργικές αίθουσες και από αυτές οι οκτώ ανακαινίστηκαν πρόσφατα. Λειτουργούν όμως μόνο οι πέντε γιατί δεν έχουμε προσωπικό, κυρίως αναισθησιολόγους. Αντίστοιχες είναι οι ελλείψεις και σε νοσηλευτικό προσωπικό, τραυματιοφορείς και βοηθούς θαλάμου. Στους εργαζόμενους των χειρουργείων χρωστάνε δεκάδες ημέρες κανονικής άδειας και μέρες ανάπαυσης. Η λίστα αναμονής ξεπερνάει τους 1.150 ασθενείς για τα τακτικά χειρουργεία, ενώ υπάρχουν χειρουργικές ειδικότητες που η λίστα αναμονής ξεπερνάει τους δώδεκα μήνες».
Πάνω από 2.500 παιδιά σε λίστα αναμονής
Η έλλειψη προσωπικού προκαλεί σοβαρά προβλήματα και στα χειρουργεία στο Παίδων «Αγία Σοφία». «Το “Αγία Σοφία” έχει εννέα χειρουργικές αίθουσες συν δύο στη μονάδα ημερήσιας νοσηλείας (ΜΗΝ). Κατά μέσο όρο την ημέρα λειτουργούν δύο με τρεις. Ο λόγος είναι η έλλειψη νοσηλευτικού και άλλου προσωπικού. Η λίστα για τα τακτικά χειρουργεία είναι πάνω από 2.500 παιδιά» καταγγέλλει η γιατρός και μέλος της πενταμελούς επιτροπής της ΕΙΝΑΠ Αγγελική Κρικρή.
Σοβαρό πρόβλημα προκαλεί και ο απαρχαιωμένος εξοπλισμός του νοσοκομείου, όπως για παράδειγμα ο αγγειογράφος αλλά και ο λαπαροσκοπικός πύργος. «Ο αγγειογράφος» επισημαίνει η Αγγελική Κρικρή «είναι 40ετίας, εξαιρετικά προβληματικός, με μεγάλη ακτινοβολία για τα παιδιά. Επίσης ο λαπαροσκοπικός πύργος είναι τουλάχιστον 30ετίας και πολλές φορές κατά τη διάρκεια του χειρουργείου περιφερικά τμήματά του χαλάνε».
Η ίδια κατάσταση επικρατεί και στο «Αγλαΐα Κυριακού». Ενα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Νοσοκομείο Παίδων είναι η λειτουργία των χειρουργείων. «Ενώ στο νοσοκομείο μας πραγματοποιούνται εξειδικευμένες χειρουργικές επεμβάσεις που δεν γίνονται αλλού, οι τραγικές ελλείψεις στο προσωπικό έχουν αποτέλεσμα να λειτουργούν οι τρεις από τις οκτώ πλήρως εξοπλισμένες αίθουσες χειρουργείου. Οι λίστες αναμονής των παιδιατρικών ασθενών για τακτικό χειρουργείο είναι τεράστιες. Σε ορισμένα τμήματα ξεπερνούν τους δώδεκα μήνες» περιγράφει τη δυστοπική πραγματικότητα η πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων Μαρία Αλιφιέρη.
Ο εφιάλτης των εφημεριών του Ευαγγελισμού
Για τις εφημερίες του Ευαγγελισμού έχουν γραφτεί πολλά. Ασθενείς περιμένουν επί ώρες για να εξεταστούν παρά τις πραγματικά τρομερές προσπάθειες του υγειονομικού προσωπικού. Το τμήμα των επειγόντων περιστατικών του πιο μεγάλου και ταυτόχρονα πιο κεντρικού νοσοκομείου της Αθήνας στις γενικές εφημερίες μπορεί να φτάσει έως και τις 1.000 επισκέψεις, λένε οι γιατροί. Πολλοί από αυτούς θα μπορούσαν να μην είχαν καν επισκεφτεί το νοσοκομείο αν υπήρχε πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας.
«Τα μη επείγοντα περιστατικά επιλέγουν να έρθουν στην εφημερία του Ευαγγελισμού καταρχήν γιατί δεν υπάρχει πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, ενώ ταυτόχρονα το νοσοκομείο είναι το πιο κεντρικό και πιο εύκολα προσβάσιμο. Αυτό έχει αποτέλεσμα να φορτώνονται οι εφημερίες από ασθενείς που θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν από γιατρούς της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και όχι να περιμένουν για ώρες στα επείγοντα» εξηγεί η νοσηλεύτρια και αντιπρόεδρος του σωματείου εργαζομένων Φωτεινή Καρυστινάκη.
Στο «Γεννηματάς» δεν έχουν πού να βάλουν τους ασθενείς
Οι τραγικές εφημερίες του νοσοκομείου «Γεννηματάς» έχουν απασχολήσει πολύ την επικαιρότητα καθώς έχουν προκαλέσει και κινητοποιήσεις εργαζομένων, χωρίς όμως να έχει αλλάξει κάτι προς το καλύτερο. Ο συνδυασμός των σοβαρών ελλείψεων σε προσωπικό με τη μεγάλη επισκεψιμότητα ασθενών είναι εκρηκτικός.
«Στο “Γεννηματάς” δεν έχουμε πού να βάλουμε τους ασθενείς. Ο ίδιος αριθμός γιατρών και νοσηλευτών έχει να αντιμετωπίσει μια τεράστια επισκεψιμότητα στην εφημερία. Στην προτελευταία εφημερία μου έκλεισε στα 1.117 άτομα προσέλευση, γεγονός που σημαίνει ότι η εφημερία δεν κλείνει στις 8 το πρωί αλλά την επόμενη ημέρα, γιατί δεν έχουμε πού να τους βάλουμε. Ο χρόνος αναμονής στα επείγοντα είναι οκτώ με δώδεκα ώρες και ο χρόνος αναμονής του ασθενή στα επείγοντα που τελικά θα χρειαστεί εισαγωγή μπορεί να είναι και πάνω από 24 ώρες» περιγράφει στο Documento τη δυσχερή κατάσταση ο Χρήστος Αργύρης, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων ΓΝΘ «Γ. Γεννηματάς».
Ο ίδιος εξηγεί ότι το νοσοκομείο συνεφημερεύει με νοσοκομεία που δεν μπορούν να αντέξουν το βάρος των περιστατικών. «Για παράδειγμα, η “Παμμακάριστος”» τονίζει «δεν έχει γιατρό για να γνωματεύσει αξονικές και τις στέλνει στο “Γεννηματάς”. Το “Αλεξάνδρα” συνεφημερεύει αλλά είναι γυναικολογικό νοσοκομείο, δεν θα κάνει τραύμα, δεν θα κάνει νευρολογία, οπότε αυτά τα περιστατικά θα έρθουν σε εμάς. Είναι σαν να εφημερεύουμε μόνοι μας».
Χωρίς μαγνητικό τομογράφο το Λαϊκό
Ακόμη μια ενδεικτική περίπτωση της απόλυτης κατάρρευσης του ΕΣΥ είναι το Λαϊκό Νοσοκομείο. «Μαζί με τα άλλα νοσοκομεία και το Λαϊκό Νοσοκομείο έχει αφεθεί στην τύχη του» λέει ο πρόεδρος των εργαζομένων και μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της ΠΟΕΔΗΝ και της ΑΔΕΔΥ Τάσος Αντωνόπουλος.
Προς επίρρωση του ισχυρισμού του αναφέρει: «Είναι ένα νοσοκομείο που εφημερεύει μόνο του κάθε τέταρτη μέρα διότι δεν έχουμε μαζί το Αλεξάνδρα που μας βοηθούσε και αδυνατεί να τα βγάλει πέρα, με αποτέλεσμα οι παθολογικές κλινικές να πλημμυρίζουν από ράντζα».
Μάλιστα, αν και νοσοκομείο πρώτης γραμμής, δεν έχει μαγνητικό τομογράφο! «Το Λαϊκό Νοσοκομείο με 580 κρεβάτια, με εννέα πανεπιστημιακές κλινικές και με τέτοιον όγκο εφημερίας δεν έχει μαγνητικό. Εχουμε τραγικές ελλείψεις προσωπικού, δεν έχουμε χειρουργικά τραπέζια λόγω έλλειψης εξειδικευμένου νοσηλευτικού προσωπικού, με αποτέλεσμα να υπάρχουν καθυστερήσεις στα χειρουργεία σε ήδη εισαγμένους ασθενείς που αναγκάζονται να περιμένουν 10-15 μέρες για να χειρουργηθούν. Παράλληλα, από τους περίπου 1.000 εργαζόμενους το 33% έχει ελαστικές σχέσεις εργασίας –συμβασιούχοι» καταγγέλλει ο Τ. Αντωνόπουλος.
Οι ελλείψεις κλείνουν χειρουργεία και στην Πάτρα
Η κατάσταση τόσο στα επείγοντα όσο και στα χειρουργεία δεν διαφέρει και πολύ και στα νοσοκομεία της Πάτρας, τα οποία εξυπηρετούν πολίτες και από άλλες περιοχές στις οποίες τα νοσοκομεία υπολειτουργούν λόγω σοβαρών ελλείψεων προσωπικού.
«Ο φόρτος που έχουν τα επείγοντα, ο οποίος εντοπίζεται κυρίως στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Ρίου, είναι λόγω των διακομιδών από τα περιφερειακά νοσοκομεία των οποίων οι κλινικές υπολειτουργούν» εξηγεί στο Documento ο γιατρός Στέλιος Τσόχατζης, γραμματέας της Ενωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αχαΐας (ΕΙΝΑ).
Αναφορικά με τα χειρουργεία εξηγεί: «Στο Νοσοκομείο “Αγιος Ανδρέας” λειτουργούν δύο χειρουργικές αίθουσες, ενώ υπάρχει δυναμικότητα με το υπάρχον προσωπικό για πέντε αίθουσες. Δεν λειτουργούν όλες λόγω της μετακίνησης των αναισθησιολόγων σε άλλα νοσοκομεία. Στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο στο Ρίο λειτουργούν πέντε έξι χειρουργικές αίθουσες λόγω έλλειψης νοσηλευτικού και βοηθητικού προσωπικού ενώ υπάρχει δυναμικότητα για πάνω από οκτώ εννέα χειρουργικές αίθουσες. Στο Ρίο περιγράφεται κατά μέσο όρο αναμονή πέντε έξι μήνες για ένα τακτικό χειρουργείο και στον “Αγιο Ανδρέα” κυμαίνεται από δύο έως οκτώ μήνες».