Στο προεκλογικό σποτ της Ν∆ –όλως τυχαίως, ένα απόλυτα προσωπικό µονοπλάνο µε τον Κυριάκο Μητσοτάκη– ο απερχόµενος πρωθυπουργός απευθύνει έκκληση να συνεχίσει η χώρα στον δρόµο «της ανάπτυξης και των επενδύσεων», καθώς «µόνο έτσι θα κλείσουµε την απόσταση από την Ευρώπη». Υφέρπει το αφήγηµα της καµπάνιας του «ναι» («Γυρίζουµε πίσω ή προχωράµε µπροστά») που έπεσε από το 2015 στην πολιτική σκηνή του 2023. Η Ελλάδα είναι Ευρώπη, φορέας νεωτερικότητας, λένε οι πολέµιοι του οριενταλισµού.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης είχε µοιράσει προεκλογικά πολλές υποσχέσεις για ανάπτυξη που θα φέρει πολλές και καλύτερες δουλειές και βελτίωση της καθηµερινότητας. Για τον «εξευρωπαϊσµό» µας. Τέσσερα χρόνια µετά η φούσκα της βαλκανοθατσερικής διακυβέρνησης έσκασε. Μια βόλτα στις πόλεις και µια περιήγηση στα στατιστικά δεδοµένα αποδεικνύονται αδιάψευστοι µάρτυρες µιας χώρας γκαρσονιών. Το παραγωγικό µοντέλο έχει αφεθεί στο λίκνισµα της ανάπτυξης «όπου φυσάει ο άνεµος» και οι όποιες επενδύσεις γίνονται από ισχυρούς που χρηµατοδοτούνται κιόλας. Αντάλλαγµα ονοµάζεται.
Στη χώρα αυτή στη νοτιοανατολική εσχατιά της Ευρώπης µε τους άκρως «ανατολίτικους» τρόπους άσκησης εξουσίας (ρουσφέτια και µπαξίσια), η φυλή των «Μένουµε Ευρώπη» επαγρυπνεί µε νύχια και µε δόντια µην τυχόν και λοξοδροµήσουµε από το «ανήκοµεν εις την ∆ύσιν». Οι φύλακες του δόγµατος, ροπαλοφόροι και µαρκουτσοφόροι, επιχαίρουν για το τρίτο πιο χαµηλό κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην ΕΕ˙ για την 107η θέση στην ελευθερία του Τύπου και την πλήρη απαξίωση των ΜΜΕ µε την προαγωγή της λίστας Πέτσα˙ για την υπεροχή στην Ευρώπη σε υπερωριακή εργασία (13% υπερβάλλουσα) και απλήρωτη µε εντολή Μητσοτάκη – Χατζηδάκη, για το δεύτερο χαµηλότερο ποσοστό απασχόλησης πανευρωπαϊκά (66%), γεγονός που φανερώνει και το ποσοστό ανεργίας που αποκρύπτουν τα Greek statistics· για την τροµακτική φτωχοποίηση των νέων (15%)˙ για την έκτη θέση στην ΕΕ (62%) σε παιδιά µε υλικές στερήσεις προερχόµενα από οικογένειες µε πολύ χαµηλό µορφωτικό επίπεδο, δείγµα των βαθύτατων κοινωνικών ανισοτήτων˙ για το εφιαλτικό έλλειµµα (€20,1 δισ.) στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και στο χρέος (171% του ΑΕΠ)˙ για την υπερβάλλουσα θνησιµότητα (12,3% τον Φεβρουάριο και πανευρωπαϊκή πρωτιά) και στους θανάτους ανά εκατοµµύριο πληθυσµού λόγω Covid-19 (3.558 και στη 14η θέση παγκοσµίως)˙ για την υπεροχή των εφοπλιστών στη διακίνηση ρωσικού πετρελαίου· για τις υψηλότατες τιµές ενέργειας, µε την τέταρτη ακριβότερη αγορά το 2022˙ για το εκπληκτικά υψηλό ποσοστό (δεύτερο στην Ευρώπη, 32%) γυναικών µε υπερβάλλοντα προσόντα που δεν έχουν αντίκρισµα στο µηνιάτικο κ.ο.κ.
Πώς θα πάµε µπροστά; Μένουµε Βαλκάνια λοιπόν, στη διασταύρωση Θάτσερ και Πινοτσέτ.
