Σε αγαστή συνεργασία εξυπηρετούν συμφέροντα ημετέρων σε βάρος της ζωής των πολιτών, τους οποίους υποτίθεται ότι θα έπρεπε να υπηρετούν
Το τρίπτυχο της διαπλοκής: κράτος, TV και Δικαιοσύνη. Εχει παραγίνει όμως, δεν νομίζετε; Το μαύρο που έχει απλωθεί πάνω από τη χώρα είναι απόλυτο, αποπνικτικό. Εχουν περάσει περισσότερες από δέκα ημέρες από το φριχτό δυστύχημα στα Τέμπη, από αυτή την ξεκάθαρη κρατική δολοφονία 57 ανθρώπων, και όμως η κοινωνική οργή μεγαλώνει κάθε ημέρα που περνάει. Δεν είναι μόνο ότι τόσο πολλοί άνθρωποι, τόσο πολλά νέα παιδιά σκοτώθηκαν επειδή το κράτος αδιαφόρησε επιδεικτικά για τη ζωή τους. Δεν είναι μόνο ότι οι πολίτες αυτής της χώρας ταυτίζονται με τα θύματα και τους συγγενείς τους επειδή αντιλαμβάνονται ότι είναι απλώς θέμα τύχης που δεν βρίσκονται στη θέση τους.
Είναι που η ύπαρξη αυτού του τριπτύχου τις τελευταίες δέκα ημέρες δείχνει ξεκάθαρα τη διαχρονική του δράση. Δείχνει ότι εδώ και χρόνια βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία, δρώντας εις βάρος της κοινωνίας και εξυπηρετώντας αποκλειστικά και μόνο τα δικά του συμφέροντα. Και ξαφνικά μια ημέρα, εξαιτίας του τόσο άδικου θανάτου αυτών των 57 ανθρώπων, έγινε ξεκάθαρο σε όλους ότι στη χώρα έχει απλωθεί μια τεράστια γάγγραινα: η διαπλοκή και η διαφθορά που έχουν καταντήσει απόλυτα ρεαλιστικό το σύνθημα «ζούμε από τύχη». Προφανώς αυτό δεν αφορά μόνο την τριτοκοσμική κατάσταση στην οποία περιήλθε το –πολύ μικρό– σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας. Αφορά κάθε πτυχή αυτού του τόσο διεφθαρμένου κράτους. Ενός κράτους που η τωρινή κυβέρνηση είχε το θράσος να το ονομάσει «επιτελικό».
Το περίφημο δεξιό «επιτελικό κράτος» είναι ένα άντρο ακραίας διαπλοκής, αναξιοκρατίας και ρουσφετιού, το οποίο υποστηρίζεται από μια πρωτοφανή επικοινωνιακή ηγεμονία αλλά και από τα ανώτατα κλιμάκια της Δικαιοσύνης. Υποστηρίζεται φυσικά και από την αστυνομία που καλείται να βιαιοπραγεί ενάντια σε όσους απέμειναν να αντιστέκονται.
Τις τελευταίες ημέρες πολλές δεκάδες χιλιάδες κόσμου γέμισαν τις πλατείες σε όλη την Ελλάδα. Είναι δεδομένο ότι το διακύβευμα δεν είναι μόνο η δήλωση αγανάκτησης για τους ανθρώπους που έφυγαν. Στόχος του κινήματος φαίνεται, όπως όλα δείχνουν, ότι δεν είναι –ευτυχώς– ούτε απλώς να πέσει αυτή η τόσο εγκληματική από όλες τις απόψεις κυβέρνηση. Το ζητούμενο είναι ότι η ζωή μας πρέπει επιτέλους να αλλάξει. Πρέπει να φύγει αυτό το έρεβος το οποίο συνηθίσαμε να μας περιβάλλει. Πρέπει να αλλάξουν όλα. Η οργή αυτών των ημερών πρέπει να δείξει τον δρόμο. Επειδή στον δρόμο κρίνονται όλα.
Το υποκριτικό ταλέντο του υπουργικού συμβουλίου
Συγκεκριμένα, την περασμένη Πέμπτη συνήλθε το υπουργικό συμβούλιο. Ο τηλεοπτικός φακός απαθανάτισε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να ζητά ξανά μια υποκριτική συγγνώμη, προτού στη συνέχεια στρέψει τα βέλη του ενάντια στους «εργατοπατέρες» και δηλώσει πως «φταίμε όλοι». Και ενώ δεν προλαβαίνει να καταλαγιάσει η οργή για όσα ανεκδιήγητα είπε πάλι ο πρωθυπουργός, ήρθε το χειρότερο: δημοσιεύτηκαν φωτογραφίες στις οποίες σύσσωμο το υπουργικό συμβούλιο εμφανίζεται… συντετριμμένο.
Την παράσταση έκλεψε ακόμη μια φορά ο πρώην τηλεπωλητής νανογιλέκων και νυν υπουργός Ανάπτυξης Αδωνης Γεωργιάδης, ο οποίος απαθανατίστηκε να καλύπτει με τις παλάμες τα μάτια του. Δεν ήθελε μάλλον να φανεί ότι προσπαθεί να κλάψει, επειδή η προσπάθειά του θα ήταν κωμικοτραγική. Προσποιήθηκε τον τεθλιμμένο ο κυβερνητικός παράγοντας που μόλις λίγες ώρες πριν είχε δηλώσει ανερυθρίαστα ότι κανείς δεν θα έμπαινε στα τρένα αν ο πρώην υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Κώστας Αχ. Καραμανλής είχε αναφέρει δημοσίως πως υπάρχει πρόβλημα ασφαλείας – προκειμένου να του φορτώσει όλες τις ευθύνες.
Ζούμε μια εικονική τηλεοπτική πραγματικότητα. Την ώρα που πολλοί συγγενείς δεν είχαν προλάβει ακόμη να κηδέψουν τους ανθρώπους τους που σκοτώθηκαν στα Τέμπη ο επικοινωνιακός στρατός του Μαξίμου έκρινε ότι τα κροκοδείλια δάκρυα των κυβερνώντων θα κατευνάσουν την κοινωνική οργή. Τι να γράψεις, τι να πεις; Η ζωή μας έχει γίνει σενάριο σουρεαλιστικής ταινίας.
Εχει νομιμοποιηθεί ο εκχυδαϊσμός. Τα πάντα επιτρέπονται, τα πάντα μπορούν να χρησιμοποιηθούν επικοινωνιακά. Ανθρωποι-ρομπότ που διαβάζουν το σενάριο και περιμένουν να δουν την κάμερα για να προσποιηθούν τους στενοχωρημένους. Δεν υπάρχει καμία στενοχώρια όμως. Ούτε μπορεί να μας ξεγελάσει το υποκριτικό τους ταλέντο, όπως είχε πει η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη για τον Δημήτρη Λιγνάδη. Το μόνο που τους στενοχωρεί είναι η πιθανότητα να χάσουν την εξουσία. Η πιθανότητα δηλαδή να χάσουν την καρέκλα, να σταματήσουν οι απευθείας αναθέσεις, οι συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, τα ρουσφέτια. Είναι γλυκιά η εξουσία της διαφθοράς.
Οι τηλεπαπαγάλοι της λίστας Πέτσα
Καμία κυβέρνηση όμως, ακόμη και μια τόσο διεφθαρμένη και ασύδοτη όσο αυτή του Κυρ. Μητσοτάκη, δεν θα μπορούσε να πετύχει τους νοσηρούς σκοπούς της αν δεν είχε στην αγαστή υπηρεσία της την πλειονότητα των ΜΜΕ και πλήθος δημοσιογράφων που εμφανίζονται στην τηλεόραση. Πρόκειται για τους ίδιους δημοσιογράφους οι οποίοι αυτές τις ημέρες έχουν γίνει αντικείμενο χλευασμού από την κοινωνία εξαιτίας όσων δηλώνουν στα κανάλια που εμφανίζονται.
Πώς αλλιώς μπορούν να αντιμετωπιστούν άνθρωποι που δίνουν δημοσίως οδηγίες στην κυβέρνηση και την προτρέπουν να συγκρίνει την εθνική τραγωδία στα Τέμπη με την αντίστοιχη στο Μάτι; Τι να πεις γι’ αυτούς που λένε ότι ο θάνατος αυτών των 57 ανθρώπων μπορεί να μην πάει «εντελώς χαμένος» καθώς έτσι μπορούμε «να φτιάξουμε και ένα υπέροχο και σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο;».
Τι να πεις για τα φιλικά προς την κυβέρνηση ΜΜΕ που ξαφνικά έκαναν λόγο για οργή λαού εξαιτίας των τεράστιων συγκεντρώσεων και φοβούμενα το μένος των πολιτών εναντίον τους; Τι άλλο μπορεί να ειπωθεί όταν την ώρα που η κοινωνία θρηνεί τα παιδιά που χάθηκαν φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ παρουσιάζουν δημοσκοπήσεις προκειμένου να αποδείξουν τον χειραγωγικό ρόλο τους; Αλήθεια τώρα; Αυτό θεωρείτε ότι αφορά την κοινωνία; Οτι –όπως υποστηρίζετε– η ΝΔ χάνει κάποιες λίγες μονάδες και ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει σταθερός; Τι άλλο θα μπορούσε όμως να νοιάζει τα ΜΜΕ που εξαγοράστηκαν από τη λίστα Πέτσα; Αλλωστε τέτοιες επιχορηγήσεις στα media είναι ανταλλακτικές. Δίνεις χρήματα και αγοράζεις «παπαγάλους». Ετσι δεν είναι;
Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν υπήρχε πάντοτε διαπλοκή μεταξύ της εκάστοτε κυβέρνησης και της πλειονότητας των ΜΜΕ, αλλά όχι κι έτσι. Εντάξει, καταλάβαμε πως πρέπει να ξαναβγεί ο Μητσοτάκης για να έρθει και η επόμενη λίστα Πέτσα και μετά η μεθεπόμενη, αλλά κάπου πρέπει να μπαίνει και μια κόκκινη γραμμή. Οχι και σκύλευση νεκρών. Ελεος, ντροπή, δεν αντέχεται άλλο.
Τυφλή υπακοή στην κυβέρνηση
Ποια ντροπή όμως; Από αυτούς που τόσα χρόνια βρίζουν τον κόσμο που διαδηλώνει; Από αυτούς που όποτε γίνεται μεγάλη συγκέντρωση εστιάζουν τον φακό σε έναν καμένο κάδο και μιλάνε –μαζί με συνδικαλιστές αστυνομικούς που εκτοξεύουν ακροδεξιά λογύδρια– αποκλειστικά και μόνο για «μπαχαλάκηδες»; Από αυτούς που δεν έχουν ξεστομίσει μισή κουβέντα για την ακραία αστυνομική βία εναντίον των πολιτών τα τελευταία χρόνια; Από αυτούς που την περίοδο έξαρσης της πανδημίας Covid-19 μιλούσαν για «ατομική ευθύνη» και δεν έλεγαν κουβέντα για το ότι το ΕΣΥ αφέθηκε απροστάτευτο –σε αντίθεση με τους κλινικάρχες που έλαβαν εκατομμύρια ευρώ–, με αποτέλεσμα πολλές χιλιάδες άνθρωποι να πεθάνουν επειδή παρέμειναν μέχρι τέλους εκτός ΜΕΘ; Πώς θα μπορούσαν να τα πουν όλα αυτά όμως, αφού από την αρχή της πανδημίας έλαβαν τόσα λεφτά μέσω της λίστας Πέτσα; Ετσι γίνεται όμως με αυτές –και όχι μόνο– τις επιχορηγήσεις. Ο χορηγός εξαγοράζει τη σιωπή σου.
Αλήθεια, τι είπαν όλοι αυτοί οι τηλεδημοσιογράφοι και αυτά τα συγκεκριμένα ΜΜΕ όταν ο Κυρ. Μητσοτάκης από την πρώτη ημέρα που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας έθεσε υπό την εποπτεία του πρωθυπουργικού γραφείου τόσο το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων όσο και την ΕΥΠ; Τι είπαν όταν ο Κυρ. Μητσοτάκης διόρισε ως πρόεδρο της ΕΡΤ τον μέχρι τότε επικεφαλής γραφείο Τύπου της ΝΔ Κωνσταντίνο Ζούλα; Ηταν όλα καλά τότε;
Ηταν όλα δημοκρατικά όταν η κυβέρνηση αποφάσισε τη δίωξη μη αρεστών ΜΜΕ, όπως το Documento που τόλμησε να διερευνήσει το τεράστιο σκάνδαλο της Novartis; Οταν ο ίδιος Κυρ. Μητσοτάκης έβγαινε από το βήμα της Βουλής και χαρακτήριζε «υπόκοσμο» τους δημοσιογράφους του Documento είπαν τίποτε οι συγκεκριμένοι «συνάδελφοι» προκειμένου να ταχθούν ενάντια σε αυτή την πρωτοφανή κυβερνητική επίθεση ενάντια στην ελευθεροτυπία;
Και όταν ο εκδότης του Documento Κώστας Βαξεβάνης –όπως και οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι δημοσιογράφοι– αθωώθηκαν πανηγυρικά για τη δήθεν εμπλοκή τους στη «σκευωρία Novartis» είπαν τίποτε αυτοί οι «συνάδελφοι»; Παραδέχτηκαν ότι το σκάνδαλο Novartis είναι υπαρκτό ή μήπως συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να μιλάνε για σκευωρία; Αλήθεια, τι έχει πει όλα αυτά τα χρόνια και η ΕΣΗΕΑ γι’ αυτό τον ζόφο που επικρατεί στην πλειονότητα των ΜΜΕ; Ακόμη και αυτές τις ημέρες η ΕΣΗΕΑ ενδιαφέρθηκε μόνο να επιπλήξει την εκπομπή «Ράδιο αρβύλα» για «στοχοποίηση των δημοσιογράφων». Το ότι αυτές τις ημέρες αυτοί οι πολύ συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι μάχονται αποκλειστικά και μόνο για να περισώσουν την κυβέρνηση δεν ένοιαξε την ΕΣΗΕΑ. Αποκαρδιωτικό και ξεκαρδιστικό ταυτόχρονα.
Ο ρόλος του Ντογιάκου
Φυσικά, όσο μεγάλη δύναμη κι αν έχουν τα ΜΜΕ, η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε ποτέ να υλοποιήσει τους νοσηρούς σκοπούς της αν η Δικαιοσύνη –ειδικά τα τελευταία χρόνια– δεν κρατούσε αυτήν τη στάση. Η εμπιστοσύνη των πολιτών στη Δικαιοσύνη έχει πέσει σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα κι αυτό μόνο ως τυχαίο γεγονός δεν μπορεί να εκληφθεί. Οι πολίτες θεωρούν ότι δεν υπάρχει δικαιοσύνη στη χώρα, πως αυτοί που πρέπει να τιμωρηθούν όχι απλώς δεν τιμωρούνται αλλά ούτε καν ερευνώνται και διώκονται. Είναι δεδομένο ότι στη χώρα υπάρχουν ακόμη παρά πολλοί έντιμοι δικαστές και εισαγγελείς οι οποίοι προσπαθούν να κάνουν σωστά και έντιμα τη δουλειά τους κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες.
Το πρόβλημα έγκειται αλλού. Ειδικά από την περίοδο που ο Ισίδωρος Ντογιάκος ανέλαβε εισαγγελέας του Αρειου Πάγου η κατάσταση δείχνει να έχει εκτραχυνθεί, αφού τα ανώτατα κλιμάκια της Δικαιοσύνης λαμβάνουν συνεχώς αποφάσεις που ευνοούν την κυβέρνηση. Σε απροκάλυπτο βαθμό.
Στην υπόθεση των υποκλοπών ήταν ο Ισ. Ντογιάκος αυτός που αποφάσισε όχι να διερευνηθούν όσα αποκάλυψε το Documento και άλλα Μέσα αναφορικά με το πόσο εκτεταμένο ήταν το δίκτυο παρακολούθησης στην περίοδο διακυβέρνησης του Κυρ. Μητσοτάκη, αλλά να διατάξει έρευνα για το πώς διέρρευσαν τα στοιχεία στον Τύπο. Αυτό απασχολούσε τον εισαγγελέα του Αρειου Πάγου. Ή μάλλον όχι μόνο αυτό. Ο εισαγγελέας του Αρειου Πάγου ανέθεσε τη διερεύνηση της υπόθεσης των υποκλοπών σε κατώτερους στην ιεραρχία εισαγγελείς, ενώ, όπως γράφτηκε ακόμη και από το Euractiv, προσπάθησε να μπλοκάρει την έρευνα της ΑΔΑΕ στον πάροχο τηλεπικοινωνίας ΟΤΕ.
Δεν έμεινε εκεί όμως ο Ισ. Ντογιάκος. Πριν από μερικές ημέρες η κυβέρνηση αποφάσισε να μη συναντήσει τα μέλη της επιτροπής LIBE του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το κράτος δικαίου και τα θεμελιώδη δικαιώματα, τα οποία έφτασαν στη χώρα μας την περασμένη Τετάρτη έχοντας ως κύριο θέμα στην ατζέντα τους τις υποκλοπές. Η κυβέρνηση με πρόσχημα το ατύχημα στα Τέμπη δήλωσε ότι κανένα μέλος της δεν προλαβαίνει να συναντήσει τα μέλη της LIBE. Πού να προλάβουν οι άνθρωποι, πενθούσαν όλοι.
Και ενώ δεν ξέρεις τι να σχολιάσεις για την κυβέρνηση, η οποία φανερώνει τόσο έκδηλα τον φόβο της να απαντήσει σε οτιδήποτε σχετικά με το ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν είχε αφήσει άνθρωπο που να μην παρακολουθεί, σειρά πήρε και ο Ισ. Ντογιάκος. Και αυτό γιατί μετά τη σχετική ανακοίνωση της κυβέρνησης ότι δεν θα παραστεί στην επίμαχη συνάντηση, ο εισαγγελέας του Αρειου Πάγου αποφάσισε επίσης να μην παραστεί, παρότι τα μέλη της επιτροπής καταγγέλλουν επίσημα ότι κινδυνεύει το κράτος δικαίου στη χώρα. Και ο εισαγγελέας του Αρειου Πάγου ούτε καν τους συναντά. Εσείς γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό;
Εντολές και συμψηφισμοί
Επειτα είναι η στάση του Ισ. Ντογιάκου σε ό,τι αφορά το δυστύχημα στα Τέμπη. Ο Κυρ. Μητσοτάκης απέστειλε στον εισαγγελέα του Αρειου Πάγου επιστολή με την οποία ζητούσε «να υπάρξει άμεση και σε βάθος διαλεύκανση όλων των ποινικών υποθέσεων που σχετίζονται με το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη». Χρειαζόταν να λάβει τέτοια εντολή ο εισαγγελέας του Αρειου Πάγου από τον πρωθυπουργό; Δεν είναι αυτονόητο ότι οφείλει να διερευνήσει σε βάθος την υπόθεση;
Δεν είναι αυτονόητο όμως, επειδή λίγες ώρες αργότερα διαφάνηκε ξεκάθαρα η ωμή παρέμβαση του πρωθυπουργού στη διερεύνηση της υπόθεσης: ο Ισ. Ντογιάκος ζήτησε να του διαβιβαστεί η δικογραφία που αφορούσε το σιδηροδρομικό δυστύχημα που σημειώθηκε το 2017 στο Αδενδρο. Είναι προφανές ότι πρέπει να διερευνηθούν από τη Δικαιοσύνη όλα τα σιδηροδρομικά ατυχήματα. Οχι, όμως. Ο εισαγγελέας του Αρειου Πάγου ζήτησε τη δικογραφία για το συγκεκριμένο δυστύχημα απλώς και μόνο επειδή αυτό συνέβη επί κυβερνητικής θητείας του ΣΥΡΙΖΑ. Στο χρονικό διάστημα 2020-22 σημειώθηκαν έντεκα ατυχήματα στο σιδηροδρομικό δίκτυο. Δεν ασχολείται όμως με αυτά ο Ισ. Ντογιάκος. Εχει πιο σοβαρά ζητήματα: η επιθυμία του Κυρ. Μητσοτάκη είναι να συμψηφιστούν οι ευθύνες της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό και μόνο απασχολεί τον Ισ. Ντογιάκο. Αυτή είναι η Δικαιοσύνη στις μέρες μας.
Ο γιος του εισαγγελέα του Αρειου Πάγου Ευάγγελος Ντογιάκος είχε προσληφθεί ως μετακλητός στο γραφείο του παραιτηθέντα υπουργού Υποδομών και Μεταφορών Κ. Αχ. Καραμανλή. Μάλιστα ο Ευάγγ. Ντογιάκος εκπροσωπεί ως δικηγόρος ένα από τα funds που κατάσχουν σπίτια, ενώ και ο ίδιος υπογράφει κατασχετήρια που αφορούν «κόκκινα» δάνεια. Ολα αυτά ενώ η ολομέλεια του Αρειου Πάγου δημοσίευσε πρόσφατα απόφαση η οποία τάχθηκε υπέρ των funds, που θα μπορούν πλέον να προβαίνουν σε πλειστηριασμούς, ενώ σε επιχειρηματίες όπως ο Κώστας Πηλαδάκης διαγράφονται χρέη άνω των 100 εκατ. ευρώ.
Παράλληλα, ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής –ξάδελφος του παραιτηθέντα υπουργού– έχει παντρέψει την κόρη του εισαγγελέα του Αρειου Πάγου. Αν πούμε ότι αυτό αποτελεί σύγκρουση συμφερόντων η οποία θα έπρεπε να αποτρέψει τη διερεύνηση του δυστυχήματος από τον Ισ. Ντογιάκο, θα μας κατηγορήσει πάλι ο εισαγγελέας του Αρειου Πάγου ότι υπογράφουμε «ψευδή και συκοφαντικά δημοσιεύματα με χυδαίο περιεχόμενο και λεξιλόγιο»; Μάλλον ναι.
Η τυφλή Δικαιοσύνη
Ας μην είμαστε όμως άδικοι με τον Ισ. Ντογιάκο. Η στάση της Δικαιοσύνης ειδικά την περίοδο διακυβέρνησης του Κυρ. Μητσοτάκη δεν ήταν και τόσο διαφορετική και πριν από τη δική του θητεία. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρωθυπουργός καρατόμησε την Εισαγγελία Διαφθοράς σε μια πρωτοφανή επίδειξη ρεβανσισμού εξαιτίας της διερεύνησης του σκανδάλου Novartis. Τις αρμοδιότητες της πρώην Εισαγγελίας Διαφθοράς ανέλαβε η Οικονομική Εισαγγελία, στην οποία προΐστατο ο Χρήστος Μπαρδάκης, ο οποίος όπως αποκάλυψε το Documento βρισκόταν επίσης υπό παρακολούθηση. Η Οικονομική Εισαγγελία ήταν αυτή που μας χάρισε μεταξύ άλλων τις ιστορικές «αδιευκρίνιστες» αρχειοθετήσεις που αφορούσαν την εμπλοκή του Αδ. Γεωργιάδη και του Δημήτρη Αβραμόπουλου στην υπόθεση Novartis.
Παράλληλα, αυτά τα χρόνια η Δικαιοσύνη έχει μεταξύ άλλων αρχειοθετήσει όλες τις μηνυτήριες αναφορές των γιατρών που κατήγγελλαν την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το ΕΣΥ, ενώ φυσικά ποτέ δεν παρενέβη αυτεπάγγελτα σε κάποια από τα δεκάδες σκάνδαλα που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, όπως τα παράνομα πόθεν έσχες (μεταξύ των οποίων και το πρωθυπουργικό), τα δισεκατομμύρια που έχουν δοθεί σε απευθείας αναθέσεις, τη λίστα Πέτσα, το σκάνδαλο «σκόιλ ελικικού» και τόσα ακόμη.
Αντί επιλόγου: Απαιτείται περισσότερο από ποτέ αλληλεγγύη μεταξύ των προοδευτικών πολιτών της χώρας. Η διαφθορά στην Ελλάδα, που έχει υποβαθμίσει τόσο πολύ ακόμη και την αξία της ανθρώπινης ζωής, είναι σαν τη Λερναία Υδρα και είναι δύσκολο να εξαλειφθεί. Τίποτε δεν τελείωσε όμως. Το οφείλουμε στους νεκρούς μας.
Αλλωστε, όπως είπε και ο Βλαδίμηρος Ιλιτς Λένιν: «Η απόγνωση είναι φυσιολογική γι’ αυτούς που δεν καταλαβαίνουν την αιτία του κακού, δεν βλέπουν καμία διέξοδο και δεν έχουν τη δύναμη να αγωνιστούν».
