Όλα τα μνημονιακά χρόνια ο φόβος και ο τρόμος για τους έλληνες φορολογούμενους ήταν οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ που ερχόντουσαν στη χώρα μας ως ελέω θεού κυβερνήτες.
Επέβαλαν τους πιο σκληρούς όρους, ακόμη και όταν οι εκπρόσωποι της ΕΕ και της ΕΚΤ ήταν περισσότερο επιεικείς. Το καθεστώς δουλοπαροικίας που είχαν επιβάλει οι Τόμσεν και Βελκουλέσκου οδήγησε σε μείωση κατά 25% του ΑΕΠ της χώρας μας από το 2010, ενώ εκτόξευσε το χρέος και την ανεργία, φτωχοποιώντας τους έλληνες πολίτες.
Η προσπάθεια της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ είχε ως αποτέλεσμα η χώρα να καταφέρει τελικά να βγει από τα μνημόνια το 2018 παρουσιάζοντας αύξηση του ΑΕΠ και μείωση της ανεργίας.
Η ελληνική οικονομία είχε αναπτυξιακή πορεία αλλά η κυβέρνηση Μητσοτάκη με την πολιτική που εφάρμοσε μετά την άνοδό της στην εξουσία τον Ιούλιο του 2019 κατάφερε από το τελευταίο τρίμηνο του ίδιου έτους να τη γυρίσει σε ύφεση, πολύ πριν ενσκήψει η πανδημία του κορονοϊού.
Η συνέχεια είναι καταστροφική καθώς οι άριστοι «σοφοί» της πλατείας Συντάγματος δεν εφάρμοσαν κανένα μέτρο προστασίας μισθωτών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, αφήνοντας την οικονομία να μπει σε ένα υφεσιακό σπιράλ που έφερε το -15,2% το δεύτερο τρίμηνο του 2020 με τα δύο αναμείναντα τρίμηνα να προοιωνίζονται ακόμη χειρότερα.
Είναι τέτοιος ο κατήφορος της ευρωπαϊκής οικονομίας που ακόμη και το σκληρό ΔΝΤ, που έχει καταστρέψει δεκάδες χώρες και βέβαια την Ελλάδα με τα σκληρά του μνημόνια, που την Τετάρτη έστειλε μήνυμα προς τις κυβερνήσεις που ετοιμάζονται να φορτώσουν και πάλι τα συνήθη υποζύγια, τους φορολογούμενους, με σκληρά μέτρα, να μην το διανοηθούν.
Να μην διανοηθούν να αποσύρουν τα μέτρα προστασίας, όσα έχουν πάρει αλλά και μην εφαρμόσουν πρόσθετη λιτότητα για να αντιμετωπίσουν τις δημοσιονομικές δυσκολίες που απορρέουν από την πανδημία.
Οι άλλοι ευρωπαίοι ηγέτες μπορεί να ακούσουν τις συμβουλές του. Ενας μόνο πρωθυπουργός, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν τον ακούει και δίνει εντολή στους υπουργούς του αδιαφορώντας για τον ελληνικό λαό να νομοθετήσουν νέα σκληρότερα μέτρα. Με την κατάργηση όλων των εργασιακών νόμων, την προστασία της πρώτης κατοικίας, το ξεπούλημα και των τελευταίων «χρυσαφικών» του Δημοσίου, με μέτρα που μόνο τις μεγάλες και τις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις εξυπηρετούν η κυβέρνησή του μη ακούοντας κανέναν οδηγεί τη χώρα στον όλεθρο.
Η πανδημία κτυπάει αλύπητα τις τελευταίες εβδομάδες τη χώρα μας, αλλά όλόκληρη την ευθύνη για την επιδείνωση της κατάστασης ο πρωθυπουργός την επιρρίπτει στους πολίτες.
Δεν θέλει να λάβει κανένα μέτρο προστασίας, γιατί στόχος του είναι να προστατεύσει μόνο τους φίλους του επιχειρηματίες.
Γιατί το ΔΝΤ μπορεί να αλλάζει πολιτική, ένας Μητσοτάκης όμως ποτέ!
documentonews.gr