Όταν διάβασα το άρθρο του εκλεκτού συναδέλφου Αντρέα Ζαμπούκα στο liberal.gr, με την παρομοίωση της περιοδείας του Κυριάκου Μητσοτάκη σε σκηνικό ταινίας Κουστουρίτσα τσιγγάνικου πανηγυριού στο Θεσσαλικό Κάμπο θυμήθηκα την εποχή που πρωτάκουσα σε bar την Άλκηστη Πρωτοψάλτη να τραγουδάει Μπρέγκοβιτς διασκευή από τον «Καιρό των Τσιγγάνων» «να μπορούσα στα σύννεφα να ‘χα εγώ βενζινάδικο» και τις «φιλενάδες» μου δίπλα να χορεύουν τσιφτετέλι, ξαναέζησα μια εμπειρία ζωής που ποτέ μου δε νόμιζα ότι θα μου χαριστεί ξανά.
Λάθος.
Η Θεσσαλική παρωδία (sorry περιοδεία) του Κυριάκου Μητσοτάκη για να δείξει πόσο κοντά είναι στον άνθρωπο του μόχθου και του αγρού, μου θύμισε την παραπάνω σκηνή και μια άλλη. Αυτή με την Αλίκη στην Κόρη του Ήλιου που είναι στο Κιλελέρ (killerερ) στον κάμπο και θερίζει και ενώ όλες οι κομπάρσες είναι στα μαύρα τους τα χάλια αυτή φοράει λουσάτο φόρεμα και καπελίνο. Βρε Κούλη μου, αφού το ξεκινήσαμε και σινεφίλ, ο «Μελισσοκόμος» του Αγγελόπουλου θεωρείται μια από τις πλέον ατυχείς στιγμές του και στη δικιά σου εκδοχή είναι σαν να παίζεις τη Νάντια Μουρούζη που δαγκάνει το χέρι του Μαρτσέλο Μαστρογιάνι από πίσω παίζει δραματική μουσική της Καραΐνδρου και όλοι πεθαίνουμε στην αίθουσα από τα γέλια. Από την Καρδίτσα στο Περτούλι για τη γιορτή των Σαρακατσάνων και μετά στην Ελασσόνα βρε Κυριάκο μου έκανες τον Καιρό των Τσιγγάνων σύνθημα. Ούτε Ρομά δεν έχει μετακινηθεί τόσο γρήγορα σε τόσες περιοχές φορώντας σκαρπίνια, τουλάχιστον είχε το μυαλό να βάλει γαλότσες αν εμπνεύστηκες από τον Κουστουρίτσα.. Η προσπάθειά σου να δείξεις φιλικός και προσιτός γίνεται καρτούν από τη στιγμή που τα χαρακτηριστικά σου είναι τέτοια και οι εκφράσεις του προσώπου σου μοιάζουν να λένε «παιδιά ελάτε στην τιβί (ούτε καν στο pc) έxουμε κινούμενα σχέδια». Ή τέλος πάντων σαν να βλέπεις διαφήμιση ελαιολάδου από αυτές που πάει ο παραγωγός πανέτοιμος να κλέψει τον αγρότη και ο αγρότης του χαμογελάει και σφίγγουν χέρια ενώ στο μάτι του καπιτάλα αναβοσβήνουν δολάρια.
