Από την πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή του ψηφισμένου πλέον νόμου για τον περιορισμό των δημόσιων υπαίθριων συναθροίσεων συνάγεται ένα πολύ ανησυχητικό συμπέρασμα: η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επεξεργάζεται μεθοδικά ένα αυταρχικό σενάριο για τη διακυβέρνηση της χώρας, το οποίο συνοψίζεται στην αντιδημοκρατική αντίληψη ότι οι μειοψηφίες δεν δικαιούνται να ομιλούν, να διαμαρτύρονται και να έχουν δικαιώματα.
Υπουργοί της κυβέρνησης και βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος διαμόρφωναν εδώ και καιρό την αντίληψη στην κοινή γνώμη ότι η περιστολή του δικαιώματος του συνέρχεσθαι ήταν απαίτηση της κοινωνίας και πάγιο αίτημα των επαγγελματικών φορέων της χώρας. Η μόνιμη επωδός τους ήταν ότι δεν μπορεί μια μικρή μερίδα διαδηλωτών να εμποδίζει την οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας.
Ωστόσο η πραγματικότητα είναι διαφορετική διότι αφενός δεν υπήρξε καμία ουσιαστική διαδικασία διαβούλευσης με τους επαγγελματικούς συλλόγους και τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών πριν από την κατάθεση του νομοσχεδίου, αφετέρου νομοθετική ρύθμιση για τις μικρές διαδηλώσεις υπήρχε ήδη. Πράγματι στο προεδρικό διάταγμα 120/2013 προβλέπεται ότι σε πόλεις με πληθυσμό άνω των εκατό χιλιάδων κατοίκων δεν επιτρέπονται η κατάληψη ολόκληρου του οδοστρώματος και η πλήρης διακοπή της κυκλοφορίας των οχημάτων από ιδιαίτερα μικρές σε σχέση με τη σημασία της συγκεκριμένης οδού για την εξυπηρέτηση της οδικής κυκλοφορίας και της κοινωνικοοικονομικής ζωής της πόλης συναθροίσεις.
Η δε Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ) σε ανακοίνωσή της με αφορμή την παρουσίαση του νομοσχεδίου στη Βουλή διατύπωσε δημόσια την άποψη ότι «οι διαμαρτυρίες και οι διαδηλώσεις αποτελούν κατοχυρωμένο δικαίωμα των ενεργών πολιτών και ύστατο μέσο αντίδρασής τους απέναντι στις εκάστοτε κυβερνήσεις» και ότι «τα νοσηρά φαινόμενα που παρατηρούνται ενίοτε στο πλαίσιο των διαδηλώσεων δεν είναι δυνατό να χρησιμοποιούνται για να αμφισβητηθεί και να περισταλεί το δικαίωμα στη διαδήλωση».
Σύσσωμος ο νομικός κόσμος, από την επιστημονική επιτροπή της Βουλής μέχρι τους δικηγορικούς συλλόγους της χώρας, εξέφρασε τις ανησυχίες του για την πρόδηλη αντισυνταγματικότητα ορισμένων διατάξεων που θίγουν υπέρμετρα τον πυρήνα του δικαιώματος του συνέρχεσθαι, το οποίο προστατεύεται από το άρθρο 11 του συντάγματος. Σοβαρές ενστάσεις εξέφρασε και το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας για το κατά πόσο οι διατάξεις του νέου νόμου είναι σύμφωνες με το άρθρο 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα.
Κάθε μέρα που περνάει γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο σε κάθε δημοκρατικό πολίτη ότι στην ατζέντα της κυβέρνησης βρίσκονται η σταδιακή κατάργηση των κοινωνικών κατακτήσεων της μεταπολίτευσης και η επιβολή ενός αυταρχικού μοντέλου διακυβέρνησης που περιλαμβάνει δραστική περιστολή ατομικών ελευθεριών και κοινωνικών δικαιωμάτων, τα οποία η εγχώρια alt-right θεωρεί αναχρονισμούς που πρέπει να καταργηθούν.
Αυτή η προσπάθεια αποδόμησης του δημοκρατικού κεκτημένου της μεταπολίτευσης από την πιο συντηρητική κυβέρνηση που γνώρισε ο τόπος από το 1975 μέχρι σήμερα πρέπει να βρει απέναντί της το σύνολο των προοδευτικών δυνάμεων της χώρας, οι οποίες καλούνται για άλλη μια φορά να υπερασπιστούν το σύνταγμα, το κράτος δικαίου και τους διαχρονικούς αγώνες του ελληνικού λαού για ισότητα, κοινωνική δικαιοσύνη και δημοκρατία.
*Ο Δημήτρης Αγανίδης είναι δημοτικός σύμβουλος Αθήνας με την Ανοιχτή Πόλη και μέλος της ΚΕΑ του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία
