Ποιο αυγό του Κολόμβου; Το αυγό του Μητσοτάκη είναι το θέμα. Το οποίο αυγό, φευ, δεν γνωρίζουμε αν το έκανε η κότα ή αν αυτό την έκανε και το οποίο επιμελώς κλωσάει ο πρόεδρος της ΝΔ υποσχόμενος πως έτσι θα γεννηθεί η λύση.
Δώστε προσοχή στο τι λέει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Θα μειώσει τη φορολογία για να ανακουφίσει αυτό που προσδιορίζει αορίστως (και ο καθένας κατά την επιθυμία του βάζει τον εαυτό του) ως μεσαίο χώρο. Στο ερώτημα που, δυστυχώς, ελάχιστες φορές τέθηκε, πώς θα γίνει αυτό στο πλαίσιο ενός δημοσιονομικού χώρου που έχει περιγράψει ως στενό, απαντά «μέσα από την ανάπτυξη» . Οταν σε συνεντεύξεις ο κ. Μητσοτάκης ερωτάται για το αντίστροφο, πώς δηλαδή θα καταφέρει την ανάπτυξη την οποία επικαλείται ως φάρμακο διά πάσαν νόσον αλλά παραμένει το ζητούμενο, απαντά πως θα επιτευχθεί μέσω της μείωσης της φορολογίας.
Η μείωση της φορολογίας θα φέρει την ανάπτυξη, η οποία όμως ανάπτυξη θα επέλθει με τη μείωση της φορολογίας. Και κάπου εκεί όχι μόνο δεν ξέρουμε αν η κότα τελικώς έκανε το αυγό, αλλά χάνουμε και τα αυγά και τα πασχάλια.
Στις περιπτώσεις που ο Μητσοτάκης δεν είναι στο πάνελ κάποιου πρωινάδικου για να τον ρωτάνε πόσο αγαπά την οικογένεια και πόσο υπερπρωθυπουργός θα είναι, του θέτουν και κάποια ερωτήματα για την οικονομία. Για παράδειγμα, ρωτήθηκε στη συνέντευξη στον Alpha αν θα δώσει τη 13η σύνταξη και αν θα μειώσει την προκαταβολή φόρου. Εκεί λοιπόν ο πρόεδρος της ΝΔ κάνει το στιγμιαίο λάθος της αληθείας και ομολογεί πως δεν θα δώσει 13η σύνταξη ούτε θα προχωρήσει σε μειώσεις φόρου, τις οποίες προσδιορίζει για το μέλλον, την εποχή που θα υπάρξει ανάπτυξη 4%.
Οι τοποθετήσεις αυτές του Μητσοτάκη μοιάζουν με τα ψιλά γράμματα-παγίδες στα συμβόλαια με τις τράπεζες. Αν προσέξεις καλύτερα τι υπογράφεις (εδώ τι ψηφίζεις), βλέπεις ότι σε έχουν δεμένο χειροπόδαρα. Ακούς μείωση της προκαταβολής φόρου και δεν διακρίνεις πως πρόκειται για την ευχή «ζήσε, Μάη μου, να φας τριφύλλι στα χωράφια της ανάπτυξης του 4%».
Στις ανακοινώσεις που έκανε για την ανάπτυξη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (7/4/2019) η ανάπτυξη για την Ελλάδα το 2020 προβλέπεται στο 2,2%. Ο μέσος όρος της ανάπτυξης στην Ευρωπαϊκή Ενωση, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, αναμένεται στο 1,6%. Καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει ανάπτυξη 4%, ενώ βαριές οικονομίες όπως η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν ανάπτυξη 1,5% και 1,3% αντίστοιχα. Συνεπώς ο Μητσοτάκης κρύβει τα ψιλά γράμματα τα οποία καθιστούν το συμβόλαιό του επιζήμιο για την πλειονότητα των πολιτών.
Το ίδιο συμβαίνει με όλες τις παχυλές υποσχέσεις που στο σύνολό τους έχουν μια υποσημείωση ή μια γενική και ακοστολόγητη δέσμευση. Είναι εντυπωσιακό ότι στο πολυτελές πρόγραμμα της ΝΔ δεν υπάρχει καμιά αναφορά στο ασφαλιστικό, παρότι είναι ελληνικό πρόβλημα δεκαετιών. Ο Μητσοτάκης θα το επιλύσει κι αυτό διά της εισόδου των ιδιωτών, στους οποίους αποδίδει καλή πρόθεση και κύριος οίδε αν η πρόθεσή τους μοιάζει με αυτή των ιδιωτών της Ασπίς Πρόνοια ή της Energa.
Το ενδεχόμενο επικράτησης της ΝΔ δεν θα φέρει πολιτική αλλαγή, όπως επιχειρεί να παρουσιάσει. Δεν θα φέρει καν την επιστροφή στο παλιό σύστημα διαπλοκής με την καταλήστευση της κοινωνίας και των πολλών. Αυτήν τη στιγμή προσπαθούν να δομήσουν στην Ελλάδα μια νέα πραγματικότητα στην οποία funds, ιδιώτες, φίλοι και συνέταιροι θα καθορίζουν πράγματα και θα μοιράζουν πλούτο. Θα χρησιμοποιήσουν ως ανάγκη τις παθογένειες που επί δεκαετίες δημιούργησαν οι ίδιοι για να θεραπεύσουν το πρόβλημα με την παράδοση της χώρας σε συμφέροντα μέσω συμβολαίων από τα οποία δεν θα εξαιρούνται –φοβάμαι– και τα προσωπικά συμβόλαια. Η χώρα θα παραδοθεί στον οικονομικό δαρβινισμό και οι ανισότητες θα εμφανιστούν ως αδυναμία των ανίκανων, ενώ ο πλούτος, κυρίως αυτός που προέρχεται από κλοπή από την κοινωνία, θα είναι δείκτης επιτυχίας. Στην οικονομική και κοινωνική ζούγκλα που σχεδιάζεται οι ανήμποροι θα είναι τα θηράματα και η «μεσαία τάξη» που χαϊδεύει ο Μητσοτάκης το πολύ πολύ να κάνει τα σκυλιά στο κυνήγι της αλεπούς ή τον ιθαγενή που χτυπά τα τύμπανα για να τρομάξει το θύμα.
Σε όλα αυτά υπάρχει μια καλά σχεδιασμένη επιχείρηση ψυχολογικής επιβολής. Η καμπάνια του Μητσοτάκη δεν στηρίζεται μόνο στο καλυμμένο ψέμα και στις υποσχέσεις. Μέσα από τα μέσα ενημέρωσης αφενός έχει δημιουργηθεί η πεποίθηση πως για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ως συμπλήρωμα στην «τηλεοπτική ενοχή» υπάρχει και η διά της ψυχολογίας διεύρυνση του κοινού το οποίο αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως ευνοημένο από τον Μητσοτάκη. Πολύ προσεκτικά η ΝΔ με τον πολιτικό της λόγο δεν τιμωρεί το κακό, την παθογένεια, τις στρεβλώσεις, δεν υπόσχεται τιμωρία για το έγκλημα κατά της χώρας. Υπόσχεται μόνο ευωχία και ευμάρεια, την οποία ο καθένας στο μυαλό του προσδιορίζει όπως θέλει.
Με αυτό τον τρόπο σύμμαχοι της ΝΔ γίνονται και αυτοί που δεν έχουν κάποια πολιτική προτίμηση αλλά αντιλαμβάνονται τις υποσχέσεις του Μητσοτάκη ως επιστροφή στην «κανονικότητα» της αρπαχτής, του μαύρου χρήματος, της παραοικονομίας, των ρουσφετιών. Σε αυτούς τους πολίτες το αφήγημα αλλά και η ιστορία του Μητσοτάκη με τις offshore και τις κρυφές χρηματοδοτήσεις εταιρειών είναι αναμφίβολα πράγματα πιο οικεία και φιλικά.
Η ψήφος όλων είναι ισότιμη, αλλά η ψήφος όλων αυτών που θα τον ψηφίσουν για να εξασφαλίσουν τον ζωτικό χώρο της αυθαιρεσίας τους είναι αυτή που θα αλυσοδέσει τη χώρα, εν αγνοία των πολιτών που θεωρούν πως απλώς κάνουν μια πολιτική επιλογή. Αν χθες η Ελλάδα ήταν χώρα των μνημονίων, υπάρχει κίνδυνος αύριο να είναι χώρα των μνημοσύνων με νεκροθάφτες αυτούς που δεν έχουν πρόβλημα να πατήσουν επί πτωμάτων.
ΥΓ. Υπάρχει μια ιδιαίτερη κατηγορία στενά δεμένη με τη ΝΔ. Μέλη της άλλωστε είναι και μέλη του κόμματος. Σε αυτήν ανήκουν υπόδικοι, διωκόμενοι, εμπλεκόμενοι στα μεγαλύτερα σκάνδαλα κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος (Novartis, ΚΕΕΛΠΝΟ κ.λπ.) αλλά και χορηγοί και «φίλοι» του κοινού ποινικού δικαίου. Περιμένουν λοιπόν και αυτοί τη λύτρωση.
