Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έσπευσε με «συνοπτικές» και αμφισβητούμενες διαδικασίες να στείλει στρατιωτικό υλικό στην Ουκρανία. Ήταν μάλιστα τόσο αστραπιαία η κίνησή της που ορισμένοι ειρωνεύτηκαν πως πιο γρήγορα έφτασαν τα «ελληνικά όπλα» στην Ουκρανία παρά τα κρουασάν στην… Αττική Οδό.
Εννοείται πως όλοι είμαστε σύμφωνοι και επικροτούμε οποιαδήποτε ανθρωπιστική βοήθεια προς τη χώρα που υφίσταται τη στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ή καλύτερα ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης ωστόσο στέλνοντας και στρατιωτικό υλικό, «έστειλε» τα διαπιστευτήριά του σε όλους τους δυτικούς «προστάτες», ενδεχομένως καταπατώντας εδώ θεσμούς και διαδικασίες που θα του επέτρεπαν να στείλει στρατιωτικό υλικό.
Άσχετα με το τι είπε «εκ των υστέρων», ακόμα και ο υπουργός Εξωτερικών απείχε…
Τόση ήταν η έννοια του Μαξίμου να δείξει ότι είναι καλό παιδί και πρέπει να συνεχίσουν να τον στηρίζουν.
Άπειροι οι τρόποι με τους οποίους θα μπορούσαν να πιέσουν προς την ειρήνη, αφού τα όπλα, δύσκολα θα μπορούσαν να την φέρουν.
Εκ των υστέρων βέβαια, και αφού εκτέθηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και στη Βουλή, στη συζήτηση της Τρίτης, θυμήθηκαν σήμερα να επικροτούν την ανθρωπιστική βοήθεια και να μαθαίνουν με πόσους τρόπους, πέραν της λήψης μέτρων πίεσης, θα μπορούν να βοηθούν χωρίς να εκθέτουν τη χώρα και βέβαια χωρίς να υπάρχει αντίστοιχη απόφαση σε επίπεδο ΝΑΤΟ ή Ε.Ε.
Έτσι ο Γρηγόρης Δημητριάδης, διευθυντής του πρωθυπουργικού γραφείου -και ορθά- επικροτεί την πρωτοβουλία του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης να «υιοθετήσει» 100 φοιτητές από την Ουκρανία.
Ίσως κάποια στιγμή να μάθουν πως αντί να στέλνουν όπλα, υπάρχουν τρόποι διαφορετικοί για να δείξεις την αλληλεγγύη προς τους λαούς, ενεργά, άμεσα και ειρηνικά…
Υγειονομικό υλικό, τρόφιμα, πολιτισμός…
Ούτε με σκοτωμούς, ούτε με υστερίες απαγόρευσης της ρωσικής παγκόσμια πολιτιστικής κληρονομιάς.
Αλλά αυτό, απαιτεί μυαλό, διαύγεια και πολιτικό ήθος…
