To μετάλλιο που κατέκτησε ο Κώστας Φιλιππίδης χθες στο Βελιγράδι δεν αποτελεί δα κάποια πιστοποίηση για τον ελληνικό στίβο, όσο προσωπική δικαίωση για τον ίδιο.
Μετά τη γλυκόπικρη γεύση που του άφησε η Ολυμπιακή περιπέτεια του Ρίο, όπου ο παλιόκαιρος και η συγκυρία τον άφησαν στα χαμηλά (με μία μόλις έγκυρη προσπάθεια στον αγώνα και τελική επίδοση 5.70 μ.), ο Φιλιππίδης επέστρεψε στην κορυφογραμμή με τρόπο που δεν σηκώνει αντιρρήσεις: ατομικό ρεκόρ, το καλύτερο άλμα της ζωής του. Μέχρι το επόμενο!
Μπορεί να αποτελεί διοργάνωση δεύτερης διαλογής στο μυαλό πολλών κορυφαίων αθλητών το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του κλειστού στίβου, αλλά το ανδρικό επί κοντώ δεν συνοδεύεται από αστερίσκους. Αντίθετα με όσα ισχύουν στο αντίστοιχο αγώνισμα των γυναικών, οι περισσότεροι πρωτοκλασάτοι επικοντιστές διαχρονικά προέρχονται από τη «γηραιά ήπειρο».
Ο Πολωνός Λίσεκ, που νίκησε στο Βελιγράδι, ήταν 4ος στο Ρίο μπροστά από τον Φιλιππίδη, ισόπαλος με τον 4ο του χθεσινού τελικού Τσέχο Κούντλιτσκα. Και είναι από τους λίγους που έχουν στο βιογραφικό τους άλμα στα 6 μέτρα! Τα 5.85μ έδωσαν Ολυμπιακό μετάλλιο πέρυσι στη Βραζιλία.
Ο Φιλιππίδης με το πηγαίο ταλέντο, πρωταθλητής Κόσμου στον κλειστό το 2014 στο Σόποτ, υπενθυμίζει ότι η σταθερότητα στις υψηλές επιδόσεις είναι το κλειδί της επιτυχίας και της μακροημέρευσης. Ποιος ξέρει πόσο ψηλά θα έφτανε ο Κωνσταντίνος, αν δεν έχανε δύο κρίσιμα χρόνια καριέρας με την υπόθεση ντόπινγκ όπου τελικά δικαιώθηκε…
Απόψε επιστρέφει στο προσκήνιο η Κατερίνα Στεφανίδη, για την οποία τα μετάλλια και οι διακρίσεις είναι σημαντικότερες ακόμα και από τα ρεκόρ. Και όταν στην περίπτωσή της αναφερόμαστε σε ρεκόρ, δεν εννοούμε βεβαίως πανελλήνια ούτε …βαλκανικά.
Το όνειρο των 5 μέτρων δεν είναι δα τόσο μακρινό, για την κοπέλα που έχει προσωπικό ρεκόρ 4.90 μ και δηλώνει έτοιμη για να ξεπεράσει τον εαυτό της και τις ανταγωνίστριές της. Η χρυσή Ολυμπιονίκης του Ρίο στο επί κοντώ είναι ακλόνητο φαβορί για μία θέση στο ευρωπαϊκό βάθρο, πιθανότατα την υψηλότερη.
Η «Μπεογκράντσκα Αρένα», άλλωστε, είναι γούρικο στάδιο για το ελληνικό αθλητισμό. Στις κερκίδες της πανηγυρίσαμε μαζί με 6-7 χιλιάδες Έλληνες την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ πριν από 12, στο ξημέρωμα μίας νέας –τότε- εποχής για την πορτοκαλί μπάλα.
Το σκάμμα του επί κοντώ θα είναι τοποθετημένο στο ίδιο περίπου σημείο με τη μπασκέτα όπου σημειώθηκε το θρυλικό τρίποντο του Δημήτρη Διαμαντίδη, στον αλησμόνητο ημιτελικό Ελλάδας-Γαλλίας.
«Στο μέλλον θέλω να θυμούνται ότι έκανα καθαρό αθλητισμό, με τον σωστό τρόπο», υπερηφανεύεται η Στεφανίδη. Στο αυριανό Documento, το χρυσό κορίτσι του ελληνικού στίβου ανοίγει την καρδιά του, σε μία χορταστική δισέλιδη συνέντευξη. Μη τη χάσετε!
Την ίδια περίπου ώρα με τη Στεφανίδη θα δώσει τη δική της μάχη για διάκριση η Βούλα Παπαχρήστου, με σοβαρές πιθανότητες για βάθρο στον τελικό του τριπλού.
Στην περίπτωση της, βέβαια, πρωταρχικό ζητούμενο είναι ο εξωραϊσμός της εκτός γηπέδων εικόνας. Ο αποκλεισμός από την Ολυμπιακή ομάδα του 2012 εξαιτίας των ρατσιστικών της αναρτήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ένα στίγμα που δεν σβήνει εύκολα με μετάλλια και ρεκόρ.
Η 27χρονη αθλήτρια προχώρησε αργότερα σε μία μάλλον χλιαρή επανόρθωση και ξαναφόρεσε τη στολή με το εθνόσημο, αλλά η σκιά εξακολουθεί να την ακολουθεί σε κάθε της βήμα. Βεβαίως, η Παπαχρήστου φροντίζει να αποφεύγει τις προκλήσεις και προσέχει πια τα λόγια της. Αλλά η ζημιά έχει γίνει.
