Αν κάτι αποδείχτηκε με τις κινητοποιήσεις στον Καναδά είναι πως μια αποφασισμένη μειοψηφία μπορεί να προκαλέσει μεγάλη οικονομική και πολιτική ζημιά. Ειδικά εάν αυτή η μειοψηφία οργανώνεται με τρόπους και αφετηρίες ολωσδιόλου ασυνήθιστες για την καναδική πραγματικότητα. Η οργανωτική αμεσότητα που προσφέρει το διαδίκτυο και η σαγηνευτική ιδεολογική επιρροή τόσο του τραμπισμού όσο και του παγκόσμιου (πλέον) κινήματος άρνησης εμβολιασμού υπήρξαν τα εύφλεκτα υλικά για να ξεπηδήσει το «κομβόι της ελευθερίας».
Συντονισμένη ακροδεξιά
Οι Καναδοί φορτηγατζήδες από κοινού με ακροδεξιούς Αμερικανούς απέκλεισαν καίριας σημασίας οδικές αρτηρίες στα σύνορα με τις ΗΠΑ, αλλά και σε καναδικές πόλεις όπως το Οντάριο και η Οτάβα. Στόχος τους ήταν ο στραγγαλισμός της οικονομίας της χώρας, μια και οι εφοδιαστικές αλυσίδες θα κατέρρεαν με μπλοκαρισμένους τους δρόμους, συμπαρασύροντας ταυτόχρονα την κυβέρνηση σε μια άνευ προηγουμένου υποχώρηση και ταπείνωση. Ο Καναδός πρωθυπουργός Τζάστιν Τριντό καθυστέρησε και άφησε τις αντιδράσεις να λάβουν μαζικές διαστάσεις, πιστεύοντας εσφαλμένα όπως αποδείχτηκε ότι κάποια στιγμή θα αποσύρονταν. Ομως οι διαμαρτυρόμενοι ανέπτυξαν δομές αλληλοϋποστήριξης με ομοφρονούντες σε όλο τον κόσμο και κυρίως στις ΗΠΑ.
Οπως αποκάλυψε ένας χάκερ μέλος των Anonymous στον «Guardian», περισσότεροι από 90.000 έγιναν ανώνυμοι δωρητές μέσω ηλεκτρονικών πλατφορμών όπως η GiveSendGo. Από το πλήθος των δωρητών το 56% εντοπίζεται στις ΗΠΑ και το 29% στον Καναδά. Αξίζει να σημειωθεί ότι η συνολική αξία των δωρεών από τις ΗΠΑ υπολογίζεται στα 3,62 εκατ. δολάρια και από τον Καναδά στα 4,31 εκατ. δολάρια.
Ομως η εμπλοκή Αμερικανών πολιτών, ακόμη και ομοσπονδιακών υπαλλήλων, στη χρηματοδότηση ενός κινήματος που δεν τους αφορά άμεσα έχει ιδιαίτερη σημασία. Ο Ντόναλντ Τραμπ, μάλιστα, εκμεταλλεύεται την κρίση και πρότεινε σε ομοϊδεάτες του να οργανωθούν στις ΗΠΑ και να προετοιμάσουν ένα «κομβόι ελευθερίας», ώστε να είναι αποτελεσματικότερη η όλη προσπάθεια. Επίσης, πολλοί ακροδεξιοί, θεωρώντας ότι έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου, ευελπιστούν να οδηγήσουν ανάλογο «κομβόι ελευθερίας» στην ίδια την Ουάσινγκτον.
Οι χειρισμοί του Τριντό
Σε κάθε περίπτωση, το ενδιαφέρον της όλης υπόθεσης στον Καναδά είναι ότι πάνω από το 83% του πληθυσμού έχει εμβολιαστεί πλήρως, ενώ καθόλη τη διάρκεια της πανδημίας υπήρχε εκτεταμένη νομιμοποίηση των κυβερνητικών μέτρων κατά της πανδημίας και αυτό ακριβώς είναι το σημείο-κλειδί: η νομιμοποίηση ήταν εκτεταμένη, όχι ολική. Ενόσω το καθεστώς εξαίρεσης οδήγησε άτομα που επέλεξαν να μην εμβολιαστούν για οποιονδήποτε λόγο εκτός συστήματος, καλλιέργησε παράλληλα την οργή τους. Συγχρόνως, τρεις στους τέσσερις Καναδούς, σύμφωνα με πρόσφατες μετρήσεις, βρίσκονται απέναντι στο «κομβόι της ελευθερίας», δίχως όμως να έχουν τη δυνατότητα να επιβάλουν τις απόψεις τους, με αποτέλεσμα να είναι κυριολεκτικά μια «σιωπηλή πλειοψηφία».
Ο Τριντό, επιχειρώντας να απαγκιστρωθεί από την παρούσα κατάσταση, ενεργοποίησε ένα νόμο του 1988 που δίνει υπερεξουσίες στον πρωθυπουργό. Μέχρι στιγμής έχει διαμηνύσει ότι δεν θα αναπτύξει στρατό στους δρόμους, ενώ το χρονικό διάστημα που θα είναι σε ισχύ οι υπερεξουσίες δεν θα ξεπεράσει τις 30 ημέρες. Η συγκεκριμένη νομοθεσία δίνει τη δυνατότητα στις αρμόδιες αρχές να «παγώσουν» τραπεζικούς λογαριασμούς διαδηλωτών και να ακυρώσουν τα ασφαλιστήρια συμβόλαια των οχημάτων που καταγράφονται στις εν λόγω διαδηλώσεις. Σαφέστατα πρόκειται για αυταρχική απάντηση της καναδικής κυβέρνησης, η οποία ενδεχομένως να ξεμπλοκάρει τις οδικές αρτηρίες, αλλά ταυτόχρονα δεν θα δίνει μακροπρόθεσμη λύση στο ερώτημα της βιωσιμότητας του μοντέλου υγειονομικών περιορισμών.
