Διανύουμε τον πέμπτο μήνα μετατροπής της χώρας σε «ακορντεόν». Ο κακότεχνος διαχειριστής που ανοιγοκλείνει τις ζωές μας σαν τη φυσούνα του απαιτητικού μουσικού οργάνου επιμένει στα ίδια φάλτσα μέτρα, μακριά και πέρα από κάθε επιστημονική παρτιτούρα. Παρουσιάζεται αδιανόητα καθησυχαστικός για την «αρχή του τέλους», ενόσω οι πολίτες ζουν τη μέρα της μαρμότας.
Αντί ενίσχυσης του ΕΣΥ –που το κατάντησαν σύστημα αντιμετώπισης μίας νόσου–, ελέγχου των χώρων εργασίας, επένδυσης στα μέσα μεταφοράς και διεξαγωγής στοχευμένων και μαζικών δειγματοληψιών επιλέγεται η φόρμουλα της καταστολής δικαιωμάτων και ελευθεριών. Γεγονός που μόνο αντίστροφα αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει, λόγω της κοινωνικής κόπωσης και αντίδρασης έναντι της υπότροπης πρωθυπουργικής ανεμελιάς, των αλυσιδωτών σκανδάλων παράνομων εμβολιασμών και της ασφυκτικής επιτήρησης από ένστολους χωρίς μάσκα.