Ο κ. Μητσοτάκης στην πρόταση δυσπιστίας χωρίς αναφορές για την τραγωδία των Τεμπών βιάστηκε να κλείσει το θέμα στην ομιλία του για να πάει παρακάτω. Φυγή προς τα εμπρός, μακριά από τη «συμμαχία των μηδενιστών» όπως ανέφερε στην ομιλία του. Θύμισε τον ήρωα του Ιουλίου Βερν, δόκτορα Σάμουελ Φέργκιουσον που διέτασσε τον υπηρέτη του Τζο να αδειάσει τα σακιά με την άμμο ώστε το αερόστατο να σηκωθεί και να πετάξει.
Άδειασε την υπόθεση των Τεμπών ως σακί από άμμο. Ποια απονομιμοποίηση της κυβέρνησης; Ποιος κόσμος που πλημμύρισε τους δρόμους; Όλα αυτά είναι ανύπαρκτα. Θα μας πει: «Όλη αυτή η συζήτηση για την απονομιμοποίηση γίνεται κουραστική. Ο κόσμος ψήφισε τη Νέα Δημοκρατία και μέχρι τις επόμενες εκλογές η κυβέρνηση θα έχει την κυβερνητική πλειοψηφία που οι πολίτες της έδωσαν και θα συνεχίσει να κάνει τη δουλειά της».
Όλο αυτό το βουητό που μέρες τώρα ακούγεται παντού και διεκδικεί την αλήθεια και τη δικαιοσύνη τι να είναι άραγε; Τίποτε περισσότερο από ένα ενοχλητικό θόρυβο. Ο κ. πρωθυπουργός τα ακούει ως παρείσακτα ψιθυρίσματα, μουρμουρητά κάποιων ενοχλητικών που επιμένουν να ναυαγούν στην αντιλογία. Είπε με χλευασμό ως υπέρτατος δικαιοκράτης όπως ο Λουδοβίκος ΙΔ. «Ήρθε το ΠΑΣΟΚ με κάποια αριστερά κόμματα, απόρροια της διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς δεν είχατε τους 50 βουλευτές. Δεν χρειαζόταν να καταθέσετε πρόταση δυσπιστίας αλλά το γεγονός ότι το κάνατε δικαιώνει την τοποθέτησή μου ότι είστε μία συμμαχία του μηδενισμού και των ελλείψεων. Για τον ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα κόμματα δεν περίμενα κάτι άλλο, αλλά εσείς κ. Ανδρουλάκη, το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να εμφανίζεται άμοιρο ευθυνών για τα καλά και τα κακά των τελευταίων 50 ετών. Μου κάνει εντύπωση που έρχεστε και νομιμοποιείτε τα fake news και τον κ. Βελόπουλο, τον πνευματικό πατέρα όσων ειπώθηκαν σήμερα».
Και παρακάτω χωρίς να κρατύνεται στο μέτρο της πολιτικής αντιπαράθεσης, γιατί ως συνήθως σταθμεύει στη τέχνη της επιταχυνόμενης κίνησης των αφορισμών και της κιτρινολογίας θα πει: «Έχω υποχρέωση να αναδείξω ποιο είναι το ΠΑΣΟΚ σήμερα. Έχετε ένα σκοπό: Να φύγει αυτή η κυβέρνηση. Και να ρθει ποιος; Με τι πρόγραμμα; Για την εξωτερική πολιτική, για την παιδεία, για την υγεία; Νομίζετε πως εκφράζετε την φωνή της κοινωνίας αλλά είστε ο αντίλαλος της δικιάς σας ανεπάρκειας.»
Η κινδυνολογία κάνει υπερωρίες στη ρητορική του πρωθυπουργού και των υπουργών της κυβέρνησης. Πολιτικός λεκτικός «ετεροφοβισμός», όπου όλα όσα εκφράζονται από τους πολιτικούς αντιπάλους παίρνουν μια μορφή του τρόμου εκτός από εκείνα που διατυπώνονται από τον πρωθυπουργό. Έτσι μας καλεί να δείξουμε πίστη χωρίς προσκομιδή αποδείξεων στην απορροή μιας μοναδικής αλήθειας που εκφράζεται αποκλειστικά από εκείνον. Το έχουμε καταλάβει ο πρωθυπουργός είναι κερωμένος (αδιάβροχος).
Όμως η τραγωδία των Τεμπών στέκεται εκεί, δε δέχεται προπαιδευμένα ψέματα, ανεπίδεκτες αφηγηματολογίες και πολιτικές παρετυμολογίες. Η οργή των συγγενών και των πολιτών δεν μπορεί να γίνει κατανόηση, η ρηματική ενέργεια του συγχωρώ δεν μπορεί να βρει έδαφος αν δε λάμψει η αλήθεια. Παραφράζοντας τον Μίλαν Κούντερα θα λέγαμε ότι δεν είμαστε έτοιμοι να συγχωρέσουμε εκ των προτέρων ότι όλα μπορούν να γίνουν επιτρεπτά και μάλιστα με κυνισμό.
Πίσω από τις φωνές ότι η κυβέρνηση πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από τους βουλευτές της, έρχεται στη μνήμη μας εκείνο που έγραφε ο Εμμανουήλ Ροΐδης: « Ο εξερχόμενος της πολιτικής ομοιάζει με οψάριον εκτός ύδατος».
*O Απόστολος Αποστόλου είναι καθηγητής Πολιτικής και Κοινωνικής Φιλοσοφίας
Διαβάστε επίσης:
Τραγωδία χωρίς τέλος στον Βόλο: Πέθανε και ο πατέρας του 31χρονου που σκοτώθηκε σε τροχαίο
Πάσχα 2025: Πότε πέφτει φέτος – Πότε ξεκινά η Μεγάλη Εβδομάδα
Ανοιξιάτικος ο καιρός – Στους 22 βαθμούς η θερμοκρασία
Μασκ: Ο στρατός της Ουκρανίας θα «κατέρρεε» αν του στερούσα την πρόσβαση στο Starlink
