«Μαρία Συρεγγέλα. Πολλά είναι τα χρόνια που δεν έχουμε μιλήσει. Τόσα πολλά, που ούτε καν θυμάμαι πόσα.
Πώς τη θυμάμαι; Το καλύτερο παιδί. Ειλικρινά! Μορφωμένη, ευγενική, ανθρώπινη, ακομπλεξάριστη και πολιτικά αστοκάριστη – όχι στόκος δηλαδή. Από τότε μέχρι σήμερα, αν έχει αλλάξει και πώς έχει αλλάξει, δεν το γνωρίζω καθόλου.
Πάμε στα χθεσινά.
Χθες βράδυ στο Attica TV, Η Συρεγγέλα έβγαζε επίμονα ψεύτη, έτσι τον αποκαλούσε, τον Παυλος Πολακης, σε κάτι που ο Πολάκης γνώριζε καλά και στο οποίο είχε δίκιο: ότι η κυβέρνηση πετούσε έξω τους ανασφάλιστους από το αγαθό της φροντίδας για την υγεία τους και της συνταγογράφησης εξετάσεων και φαρμάκων από δημόσια δομή.
Αν η Μαρία γνώριζε, πολύ πιθανό αυτό, ελπίζω πάντως πως όχι, ότι όντως ο Πολάκης είχε δίκιο, τότε είναι απολύτως φάουλ η Μαρία.
Επίσης, η Μαρία μιλούσε δυνατά πάνω στον Παύλο. Ο οποίος δεν ήταν μέσα στο στούντιο αλλά στο τηλέφωνο, άρα μειονεκτούσε από την άποψη της τεχνολογίας, να ακουστεί καθαρά. Η Μαρία ξέρει από μίντια, άρα ήξερε τι έκανε. Ξανά φάουλ η Μαρία, ακόμη περισσότερο φάουλ ο Μελιγκώνης που δεν προστάτευσε, ως όφειλε, τον καλεσμένο που είχε βγάλει στον αέρα τηλεφωνικά. Επί τη ευκαιρία: από πότε το Master Control βγάζει τηλεφωνική σύνδεση με εμφάνιση απόηχου σαν του Ράδιο Μπλάκμαν;
Έτσι, ο Παύλος είπε στη Μαρία «βουλώστε το», ακριβώς για να πάψει αυτή η σε βάρος του αδικία και αγένεια, αλλά κατά το μάλλον ή ήττον, αναφερόμενος εν γένει στη Νέα Δημοκρατία, γιατί για το θράσος της κυβέρνησης να διαψεύδει πως εξαιρεί τους ανασφάλιστους μιλούσε εκείνη τη στιγμή. Δηλαδή, στην αγένεια, απάντησε με αγένεια. Φάουλ και οι δύο δηλαδή, αν και αναλογιζόμαστε κάποιες φορές το ποιος ξεκίνησε κάτι και το ποιος απάντησε. Και στην πολιτική ιταμότητα απέναντι του την οποία αντιμετώπισε, αντέτεινε τη δική του πολιτική οργή.
Σεξιστικό μήπως; Τι λέμε τώρα! Δηλαδή, αν απαντούσε στον χ «βουλώστε το», δεν θα ήταν σεξιστικό (αλλά μόνο αγενές) λόγω του αρσενικού του φύλου, ενώ εδώ ήταν σεξιστικό, αποκλειστικά λόγω του φύλου; Ειδικά η Μαρία που έχει διατελέσει Γενική Γραμματέας αρχικά και Υφυπουργός στη συνέχεια Ισότητας των Φύλων, θα έπρεπε να είναι πολύ πιο προσεκτική στην πολιτική εργαλειοποίηση της έννοιας του σεξισμού.
Όταν, επί της ουσίας, η Μαρία εξακολουθούσε με πείσμα να διαψεύδει τον Παύλο πάνω στο πραγματικό και στο αληθές, τότε της είπε «μάθε τι συμβαίνει, ή πήγαινε κάνε καμιά δουλειά!»
Της είπε να πάει να απλώσει μπουγάδα; Όχι!
Να πλύνει κανένα πιάτο; Όχι!
Να φτιάξει κανένα φαγητό; Όχι!
«Κάνε καμιά δουλειά», μπορεί να σημαίνει δουλειά στο κόμμα, ή δουλειά σε υπουργείο, ή δουλειά σε καμιά άλλη θέση εργασίας, δικηγόρος, λογίστρια, διαφημίστρια, πωλήτρια, ή δεν ξέρω τι άλλο. Αποκλείεται δηλαδή; Αποκλείεται, θα πείτε ορισμένοι/ες. Δικαίωμα σας!
Αλλά όχι!
Ο Πολάκης είναι σεξιστής. Αυτός είναι ο σεξιστής. Όχι η γαλάζια golden girl Σοφία Νικολάου που του έγραφε για τα παντελόνια του. Ούτε το μίασμα της ελληνικής, ευρωπαϊκής και παγκόσμιας πολιτικής, ο Άδωνις ντε, που του έλεγε για τα … μουστάκια του.
Αλλά όχι!
Ο Πολάκης είναι υβριστής. Αυτός είναι ο υβριστής.
Υβριστές, δεν είναι φεριπείν τα τσουτσέκια της πολιτικής γελοιογραφίας στον συστημικό Τύπο που κατόπιν γραμμής και κατόπιν εντολής τον σκιτσάρουν κάθε βδομάδα ως σκυλί – αγριόσκυλο, κοπρόσκυλο, κομματόσκυλο, γλυφτόσκυλο, δεν έχει σημασία. Ή ως πίθηκο.
Υβριστής δεν είναι το μίασμα της ελληνικής, ευρωπαϊκής και παγκόσμιας πολιτικής, ο Άδωνις ντε, που στη Βουλή μέσα τον αποκάλεσε Ραν ταν πλάν.
Υβριστής δεν είναι η Ζωή Κωνσταντοπούλου που με δολοφονικό βλέμμα Danny Trejo, μέσα στη Βουλή τον αποκάλεσε κανίς.
Αλλά όχι!
Ο Πολάκης είναι σεξιστής και υβριστής.
Σεξίστρια και υβριστής δεν είναι η Λιάνα Κανέλλη που σήμερα στους “Αταίριαστους” μίλησε (τι κάθαρμα Θεέ μου, πάντα το ίδιο!!!) για τις κόρες του Πολάκη.
Φυσικά και αν ήμουν στο πάνελ, ποτέ δεν θα έλεγα στη Μαρία, «βούλωσε το στόμα σου», ή «κάνε καμιά δουλειά» και στην απίθανη περίπτωση που θα το έκανα, θα την έπαιρνα εγώ τηλέφωνο να της ζητήσω συγγνώμη.
Αλλά να την πέφτουν έτσι όλες και όλοι, άγρια και κανιβαλικά, εμμέσως ακόμη και το κόμμα του – τρομάρα μας!!!- απροσδόκητα μη μου άπτου, του απροσδιόριστα comme il faut, του απολιτίκ political correct, στο μακράν πιο κακοποιημένο πολιτικά, ηθικά, ψυχολογικά, συναισθηματικά, πρόσωπο εντός του πολιτικού μας συστήματος και αυτό, ως ποινή και ως τιμωρία επειδή λυσσάει για να δώσει το δίκιο της στην κοινωνία και μάχεται εναντίον των κλεφτών, των κομπιναδόρων, των διεφθαρμένων και των δημίων της Ελληνίδας και του Έλληνα, ε, αυτό πηγαίνει πολύ! Πάρα πολύ!!!