Σειρές που έγραψαν ιστορία στην τηλεόραση γιατί έδειξαν τον κόσμο μέσα από τα γυναικεία μάτια αποδομώντας πατριαρχικά κλισέ.
Από τη στιγμή που ο αρχιμαφιόζος Τόνι Σοπράνο ξάπλωσε στο ντιβάνι της ψυχαναλύτριας ήρθε η πρώτη τηλεοπτική σφαλιάρα στην τοξική αρρενωπότητα. Και από τότε που ο Ντον Ντρέιπερ, το άλφα αρσενικό της σειράς «Mad Men», κατάφερε να συρθεί μέχρι τη χίπικη Καλιφόρνια σε μια ύστατη προσπάθεια να βρει τον εαυτό του, ενώ οι ηρωίδες των σειρών γκρεμίζουν τοίχους στο σεξιστικό περιβάλλον τους, η αρχή είχε γίνει για να χτυπηθεί αλύπητα η πατριαρχία στην τηλεόραση. Το «Seχ and the city» έχει το δικό του μερίδιο στη γυναικεία σεξουαλικότητα, όμως έπρεπε να γυριστεί η σειρά «Big little lies» (2017) του πρόωρα χαμένου Ζαν-Μαρκ Βαλέ, για να έρθουν τα πάνω κάτω στον τρόπο με τον οποίο ο τηλεοπτικός φακός παρουσιάζει και αναδεικνύει τη γυναικεία δύναμη.
«Big Little Lies» (2017, ΗΒΟ)
Ανέτρεψε στερεότυπα
Η σειρά ήταν αποκάλυψη. Για δεκάδες λόγους αλλά κυρίως γιατί πέρα από την πατριαρχία ανέτρεψε το κλισέ της γυναικείας ανταγωνιστικότητας. Για πρώτη φορά στην τηλεόραση τόσο ξεκάθαρα οι γυναίκες όχι απλώς δεν ανταγωνίζονταν η μία την άλλη αλλά ήταν μαζί στα καλύτερα και τα χειρότερα, ακόμη και υπό την απειλή της φυλακής. Ισως το μεγαλύτερο ατού της σπουδαίας αυτής σειράς είναι ότι δεν μιλάει για τη γυναικεία «ενδυνάμωση», αλλά για την πραγματική δύναμη των γυναικών. Για το στοιχείο εκείνο που κληροδοτήθηκε από γενιά σε γενιά καταπιεσμένων γυναικών για να τις βοηθήσει να επιβιώσουν σε έναν κόσμο φτιαγμένο αποκλειστικά για άντρες. Η πολυβραβευμένη σειρά με το ωραιότερο σάουντρακ ever και με σύμμαχο ένα άρτιο σενάριο ήταν καθηλωτική (στην πρώτη σεζόν). Οχι επειδή οι πρωταγωνίστριες Ρις Γουίδερσπουν, Νικόλ Κίντμαν, Λόρα Ντερν μαζί με τη Σεϊλίν Γούντλεϊ ήταν η dream team του Χόλιγουντ, αλλά επειδή ενσάρκωσαν γυναίκες αληθινές. Αστείες, εκνευριστικές, ψυχαναγκαστικές, τρυφερές, αναποφάσιστες, κακοποιημένες, απεγνωσμένες, ευάλωτες ή σκληρές σε μια σειρά που δίνει στις γυναίκες τη δική τους αδιαμεσολάβητη φωνή ώστε να μιλήσουν για την κακοποίηση, τον βιασμό και τα ψυχικά τραύματα, αλλά και για τη δυσκολία τού να είσαι μητέρα. Ακόμη κι αν είσαι λευκή και υπερπρονομιούχα.
«The maid» (2021, Netflix)
Ισχυρές πρωταγωνίστριες
Είναι μια σειρά με δύο ισχυρές πρωταγωνίστριες. Την Αλεξ και τη δίχρονη κόρη της Μάντι σε ένα μακρύ ταξίδι ανυπέρβλητων δυσκολιών που θα είχαν λυγίσει ακόμη και τα πιο σκληραγωγημένα αρσενικά. Η σειρά είναι καταπέλτης απέναντι στο παράλογο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας της Αμερικής, το οποίο είναι φτιαγμένο για να συντηρεί την έλλειψη επιλογών και εξόδου διαφυγής των γυναικών της κατώτερης κοινωνικής τάξης. Eυτύχησε να έχει πρωταγωνίστρια τη Μάργκαρετ Κουέιλι, κόρη της Αντι ΜακΝτάουελ, με την οποία συμπρωταγωνιστεί στο «The maid». Γιατί με το βλέμμα της έδωσε βάθος, πολυπλοκότητα και μια αριστοκρατική ευγένεια στην ηρωίδα της, εντελώς εκτός τόπου και χρόνου χαρακτηρολογικό στοιχείο αν αναλογιστεί κανείς την υποτίμηση, την απόρριψη και τις μορφές εκμετάλλευσης που υπέστη μέχρι να σπάσει τα στεγανά στα οποία η αφόρητη οικογενειακή της κατάσταση την είχε καταδικάσει από μικρό παιδί. Μέχρι να καταφέρει όχι απλώς να επιζήσει αλλά να γίνει συγγραφέας της ίδιας τής ζωής της, όπως και η συγγραφέας Στέφανι Λαντ του ομώνυμου αυτοβιογραφικού μπεστ σέλερ στο οποίο βασίστηκε η σειρά. Χάνοντας και ξαναβρίσκοντας συνεχώς την ελπίδα της σε μια σύγχρονη οδύσσεια επιβίωσης, μα κυρίως την πίστη ότι είναι δυνατόν να ζήσει με τον τρόπο που επέλεξε η ίδια και όχι με αυτόν που επέλεξαν όλοι οι υπόλοιποι.
«Apple tree yard» (2017, ΒΒC)
Το δικαίωμα στον έρωτα
Το σαρκικό πάθος, το παιχνίδι του έρωτα, η ανάγκη να νιώθει μια γυναίκα επιθυμητή σε οποιαδήποτε ηλικία είναι ένα διαρκές ζητούμενο, χωρίς ημερομηνία λήξης. Ενα γυναικείο δικαίωμα έξω από συμβάσεις και νόρμες, ακόμη και με έναν άγνωστο στο βρετανικό Κοινοβούλιο ή σε ένα απόμερο λονδρέζικο δρομάκι που ονομάζεται Apple Tree Yard. Η ερωτική ιστορία της διακεκριμένης γενετίστριας Ιβόν και του παράξενου ξένου που δεν αποκαλύπτει σχεδόν τίποτε για τον εαυτό του είναι η θρυαλλίδα που θα αλλάξει τις ζωές και των δύο για πάντα, σε αυτό το ψυχολογικό θρίλερ που είναι ταυτόχρονα ένα παιχνίδι ταυτοτήτων και λεπτών ορίων ανάμεσα στον θύτη και το θύμα, στην αλήθεια και σε αυτό που νομίζουμε ως αληθινό. Η Εμιλι Γουάτσον σε μια χαμηλών τόνων εσωτερική ερμηνεία, με παρτενέρ της τον επίσης λιτό υποκριτικά Μπεν Τσάπλιν ενσαρκώνουν το φλογισμένο, παράταιρο και προκλητικό ζευγάρι εραστών που γκρεμίζουν προσεκτικά χτισμένους μικρόκοσμους και βεβαιότητες. Η σειρά, που μας χαρίζει έναν από τους πιο ενδιαφέροντες και πολύπλοκους γυναικείους ρόλους και βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο της Λουίζ Ντάουτι, καταφέρνει να δώσει μια από τις πιο αληθινές σκηνές γυναικείου βιασμού στην τηλεόραση, χωρίς καμιά περιττή υπερβολή, αλλά με όλο τον τρόμο στα μάτια της ηρωίδας.
