Τί σχεδιάζει το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία

Καθώς Ουκρανία και Ρωσία ετοιμάζονται να πολεμήσουν μια αποφασιστική μάχη στο Ντονμπάς, το ΝΑΤΟ σχεδιάζει την αποστολή οπλικών συστημάτων βαρέως τύπου ώστε να ενισχύσει τον ουκρανικό στρατό προτού βρεθεί προ δυσάρεστων εξελίξεων, ενόσω βολιδοσκοπείται η είσοδος της Φινλανδίας και της Σουηδίας στην διατλαντική ένωση.

Οι Υπουργοί Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στη σύνοδο της Πέμπτης 7/4 συμφώνησαν και επίσημα στην αποστολή βαρέων όπλων στην Ουκρανία, αλλάζοντας την μέχρι τώρα στρατηγική του οργανισμού που προέβλεπε την προμήθεια της αναφερόμενης χώρας μόνο με αμυντικό οπλισμό ελαφρού τύπου όπως αντιαρματικά και αντιαεροπορικά.

«Όπλα, όπλα, όπλα»

Στη συμμαχία βρέθηκε ο Υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας Ντμίτρο Κουλέμπα, ο οποίος απαίτησε από τους ομολόγους του «όπλα, όπλα, όπλα», ώστε να ενισχυθεί ο ουκρανικός στρατός πριν ξεσπάσει η μάχη στο Ντονμπάς. Μάχη που ενδεχομένως θα κρίνει και τον πόλεμο, ενώ σύμφωνα τον Ουκρανό Υπουργό, η μάχη αυτή θα μοιάζει με αυτές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Πλέον η δυτική συμμαχία δηλώνει έτοιμη να προωθήσει τεθωρακισμένα οχήματα, άρματα μάχης και αντιαεροπορικά μεγάλης και μέσης εμβέλειας. Ήδη έχει καταφθάσει σε ουκρανικό έδαφος το αντιαεροπορικό σύστημα ρωσικής κατασκευής S-300 από την Σλοβακία έπειτα από μυστική επιχείρηση που διήρκησε δύο ημέρες, όπως μεταδίδουν σλοβακικές πηγές.

Ταυτόχρονα, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Τσεχία έχουν διαμηνύσει πως θα ενισχύσουν τους Ουκρανούς με τεθωρακισμένα οχήματα και άρματα μάχης ενώ και η Κύπρος φαίνεται να έχει συμφωνήσει με τους Αμερικανούς για την αποστολή αντιαεροπορικών συστημάτων.

Βέβαια, η αποστολή τέτοιου οπλισμού δημιουργεί τρύπες στην άμυνα της κάθε χώρας. Τα κενά αυτά θα καλυφθούν από καινούργια αμερικανικά ή ευρωπαϊκά αμυντικά συστήματα, τα οποία θα πληρωθούν κανονικά. Από τη μία χώρες που είχαν βασίσει την άμυνα τους σε σοβιετικά ή ρωσικά αμυντικά συστήματα καλούνται ουσιαστικά να αφοπλιστούν και στη συνέχεια να επανεξοπλιστούν με το αζημίωτο φυσικά.

Σουηδία και Φινλανδία

Η Σουηδία και η Φινλανδία είναι δύο χώρες που δεκαετίες έχουν μια μακροπρόθεσμη πολιτική ουδετερότητας ως προς τις στρατιωτικές συμμαχίες, παρόλο που οργανικά αυτοπροσδιορίζονται ως μέλη της Δύσης. Η Φινλανδία σε αντίθεση με την Σουηδία, αναγκάστηκε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου να μην συμμετέχει στις δυτικές δομές ασφαλείας, μιας και βρισκόταν στη πλευρά των ηττημένων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όντας σύμμαχος της Ναζιστικής Γερμανίας.

Η διαδικασία αυτή ονομάστηκε «φινλαδοποίηση», αν και η χώρα το 1995 κατάφερε να μπει στην Ε.Ε. ο στόχος της ένταξης στο ΝΑΤΟ είχε παραμεριστεί.

Τα νέα δεδομένα που δημιουργεί ο πόλεμος στην Ουκρανία, έχουν ωθήσει το φινλανδικό πολιτικό σύστημα στην επεξεργασία ενός σχεδίου ένταξης στην διατλαντική συμμαχία, παρότι κάτι τέτοιο είναι σίγουρο πως θα εξόργιζε τη Μόσχα. Το Ελσίνκι ζητάει από το ΝΑΤΟ εγγυήσεις ασφαλείας για όσο καιρό κρατήσει η διαδικασία ενώ μεγάλο ρόλο θα παίξει εάν η Στοκχόλμη μπει ταυτόχρονα στην Συμμαχία, στα πρότυπα της Ελλάδας και της Τουρκίας το 1952. Αξίζει να σημειωθεί, πως ο σχεδιασμός για την διπλή είσοδο των δύο κρατών προβλέπει μια διαδικασία-εξπρές με ορίζοντα το ερχόμενο καλοκαίρι, μιας και υπάρχουν ήδη τα απαιτούμενα στάνταρ του ΝΑΤΟ.

Ερώτημα παραμένει η τελική αντίδραση του Κρεμλίνου, αφού μια τέτοια εξέλιξη θα αναιρούσε όλη την αρχιτεκτονική ασφαλείας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Πεσκόφ πρόσφατα δήλωσε πως η Ρωσία θα κάνει εκείνες τις κινήσεις ώστε να επανέλθει η ισορροπία στις σχέσεις με το ΝΑΤΟ εφόσον οι δύο σκανδιναβικές χώρες ολοκληρώσουν τη διαδικασία ένταξης. Την ίδια στιγμή, η εκπρόσωπος του Ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα από τις αρχές Γενάρη έχει προειδοποιήσει τις δύο χώρες ότι θα υπάρξουν συνέπειες για τις ενέργειες τους.

Σε κάθε περίπτωση, τα δεδομένα είναι ακόμη ρευστά και οι εξελίξεις στο μέτωπο του Ντονμπάς θα επηρεάσουν προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση τις προοπτικές τόσο του πολέμου, όσο και της ενδεχόμενης διεύρυνσης του ΝΑΤΟ στην Σκανδιναβία.