Τι στο διάολο να ευχηθούμε για το 2022;

Photo by 愚木混株 cdd20 on Unsplash

Θυμάστε τι ευχές κάναμε πέρυσι τέτοια περίοδο;

Να εμβολιαστούμε, για να νικήσουμε τον κορονοϊό και να ανακτήσουμε τις ζωές μας. Τελικά εμβολιαστήκαμε, αλλά ο κορονοϊός είναι ακόμα εδώ και βασιλεύει. Και, μάλιστα, με εκατόμβες νεκρών, ενώ ο Δεκέμβριος είναι μακράν ο χειρότερος μήνας με 100 περίπου θανάτους τη μέρα κατά μέσο όρο.

Τι ευχή να κάνουμε τώρα για το 2022;

Να εμβολιαστούμε για τρίτη φορά για να κερδίσουμε την ελευθερία μας; Ή, μήπως, του χρόνου θα βρεθούμε και πάλι να μετράμε νεκρούς ελπίζοντας στην τέταρτη, πέμπτη δόση και ούτω καθεξής;

Αυτή θα είναι η κανονικότητά μας από εδώ και πέρα; Να φοβόμαστε να αγκαλιάσουμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα και να υποδεχτούμε όλοι μαζί το νέο έτος;
Ή θα μπορούσε η κατάσταση να είναι διαφορετική;

Αν η κυβέρνηση είχε θωρακίσει τα δημόσια νοσοκομεία και δεν θεωρούσε την ενίσχυση του ΕΣΥ πολυτέλεια, δεν θα είχαμε γλυτώσει μερικές εκατοντάδες νεκρούς;
Αν είχε επιτάξει τις ιδιωτικές μονάδες υγείας, αντί να παίζει τις… κουμπάρες με τους κλινικάρχες, δεν θα είχαν σωθεί μερικές ακόμα εκατοντάδες άτομα;

Αν είχε υιοθετήσει τα ευρήματα της μελέτης Τσιόδρα – Λύτρα, αντί να προσπαθεί να τα υποβιβάσει παίζοντας την κολοκυθιά για το ποιος τα παρέλαβε πρώτος, δεν θα είχαν σωθεί κάμποσες χιλιάδες άνθρωποι;

Αν είχε αποσυμφορήσει τα σχολεία και τα ΜΜΜ, που αποτελούν εστίες υπερμετάδοσης του ιού, δεν θα είχαμε γλυτώσει κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες κρούσματα;
Αντί, δηλαδή, η κυβέρνηση να πράξει τα αυτονόητα στο μέτωπο της πανδημίας, προτιμά να ναρκοθετεί την κοινή λογική χρησιμοποιώντας εργαλειακά την πανδημία για να καταστρατηγήσει κατακτημένα δικαιώματα. Και περηφανεύεται κιόλας πως τα έχει όλα καλώς καμωμένα, αντί να ζητήσει συγγνώμη και να παραιτηθεί.

Τα Χριστούγεννα μάς υπενθυμίζουν κάθε χρόνο πως δεν πρέπει να χάνουμε την ελπίδα μας, ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες, όπως είναι αυτές του θανάτου και της αρρώστιας. Είναι άλλο, όμως, αυτό από το να δώσουμε συγχωροχάρτι στην κυβέρνηση για την πολιτική που εφαρμόζει.

Όπως έλεγε και ο Μενέλαος Λουντέμης «Αν ο Παρθενώνας δεν ξεχάστηκε, δεν πρέπει να ξεχαστεί ούτε το Μακρονήσι γιατί οι χτίστες του ακόμα δεν ξανάσαναν».
Οι εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν πρέπει να ξεχαστούν. Κι ας είναι αυτή η ευχή μας για το 2022. Να μην ξεχάσουμε ποιοι διαχειρίστηκαν την πανδημία, ποιες πολιτικές εφάρμοσαν, ποιους επέλεξαν να στηρίξουν – εκκλησία, αστυνομία, λίστα Πέτσα.

Αντί να σώσουν ζωές, προτίμησαν να γλυτώσουν το πολιτικό τους τομάρι μπουκώνοντας με χρήματα φίλους και ημετέρους. Κι αυτό καλό είναι να το θυμόμαστε όταν θα κάνουμε ταμείο.