Η πρώτη παραγωγή του Netflix στην Ισλανδία περιλαμβάνει όλα τα βασικά συστατικά ενός καλοφτιαγμένου σκανδιναβικού αστυνομικού θρίλερ.
Μια έμπειρη αστυνομικός στο Ρέικγιαβικ που περιμένει την πολυπόθητη προαγωγή της. Ένας ειδικός στις ανθρωποκτονίες που φτάνει από τη Νορβηγία για να βοηθήσει στον εντοπισμό του δολοφόνου δύο αντρών που μαχαιρώθηκαν μέσα σε ένα 24ωρο. Και μια φωτογραφία-κλειδί από μια σχολική τάξη ή κατασκήνωση (;) που ενώνει το νήμα της ζωής των δύο θυμάτων.
Το «Valhalla Murders» ακολουθεί πιστά τη συνταγή της σκανδιναβικής σχολής του αστυνομικού θρίλερ που θέλει τους δολοφόνους αλλά και τους αστυνομικούς διώκτες τους κανονικούς ανθρώπους κι όχι αποκυήματα μιας ζωηρής (και ίσως ψεύτικης) φαντασίας. Η Κάτα και ο Άρναρ, το δίδυμο των αστυνομικών που ερευνά την υπόθεση, είναι ίσως το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του φιλμ. Σε παράλληλη τροχιά και με τον κοινό στόχο να τους ενώνει, προσπαθούν ταυτόχρονα να βρουν τις λύσεις στα αδιέξοδα της προσωπικής τους ζωής.
Η χωρισμένη και με προβλήματα διαχείρισης θυμού Κάτα υποψιάζεται ότι ο 16χρονος γιος της συμμετείχε στον ομαδικό βιασμό μιας συμμαθήτριας του, ενώ ο αινιγματικός Άρναρ έρχεται αντιμέτωπος με τα φαντάσματα του παρελθόντος και κυρίως το πατρικό σύμβολο: η σκηνή στο γηροκομείο όπου ξανασυναντά τον άρρωστο πατέρα του («τώρα ποιος άχρηστος;» ρωτά τον ανέκφραστο γέροντα), είναι μια μικρή έστω απάντηση για τα σημάδια που έχει στο δέρμα και κυρίως στην ψυχή ο μοναχικός άντρας. Χάρη στα δύο κεντρικά αυτά πρόσωπα η σειρά κερδίζει σε ρεαλισμό και αληθοφάνεια.
Όσον αφορά το αστυνομικό σκέλος της υπόθεση με τα παρελκόμενα του σασπένς και της μυστηριώδους ίντριγκας, παρότι κάποια κλισέ δεν αποφεύγονται, η γενική αίσθηση είναι ότι παρακολουθείς με άνεση και ζωηρό ενδιαφέρον μια καλοσχεδιασμένη ιστορία. Οι ανατροπές δεν λείπουν (αλλά και η ανακάλυψη των σκοτεινών προσώπων της ιστορίας από τον έμπειρο θεατή) από μια υπόθεση που έχει ως χαρακτηριστικά την παιδική κακοποίηση και το ξύπνημα κάποιων δαιμόνων από το παρελθόν.
Στο παγωμένο νησί του βορρά (θαυμάσια πλάνα ενός απέραντο λευκού τοπίο που χαράζεται από το φως ενός αυτοκινήτου ή από μια σκοτεινή φιγούρα που βάζει ζωή στην ακινησία) η Βαλχάλα εκτός από τόπος ιερός για τους πιστούς του Όντιν μετατρέπεται σε κολαστήριο για κάποιες βασανισμένες ψυχές, που τριάντα χρόνια μετά ακόμη δεν μπορούν να σβήσουν το σημάδι που τους άφησε «εκείνος ο άντρας» για να μην τον ξεχάσουν ποτέ.
