Δεν είναι μόνο που έκαναν ό,τι έκαναν τόσα χρόνια, δεν είχαν ούτε το θάρρος να προσπαθήσουν τουλάχιστον να τηρήσουν τα προσχήματα.
Η ΝΔ απείχε από την ψηφοφορία για την σύσταση προανακριτικής για να μην αποδειχθεί, όχι από τους εχθρούς αλλά από το ίδιο το σώμα της, πως η διαδικασία αναζήτησης ενόχων είναι κάτι που θέλουν πολλοί ακόμη και στη ΝΔ. Γιατί δεν έχει νόημα να λες «θέλω να γίνει Προανακριτική» αλλά να μην αφήνεις τους βουλευτές σου να ψηφίσουν. Τι φοβάσαι; Μήπως ο Άδωνης και ο Σαμαράς παραπεμφθούν στην Επιτροπή με ψήφους που πλησιάζουν στο σύνολο της Ολομέλειας; Μήπως ο συνέταιρος Βενιζέλος και ο χρήσιμος Στουρνάρας αποδειχθούν οι πιο μισητοί πολιτικοί στην Ελλάδα ακόμη και στους κόλπους αυτών που τους έχουν ανάγκη;
Τι Κοινοβουλευτική ή απλή λογική είναι αυτή να θες κάτι αλλά να δείχνεις πως δεν το θες μην τυχόν και συμβεί κάποιο ατύχημα. Για σκεφθείτε λίγο μια ψηφοφορία που θα έβγαζε 290 ψηφοδέλτια παραπομπής για τον Άδωνη. Πώς θα ήταν σήμερα η ΝΔ; Στάχτη και μπούρμπερη και με ηρεμιστικά Νovartis.
Γι αυτό σηκώθηκαν σαν κουτσαβάκια και μαχαλόμαγκες από το βήμα της Βουλής και υποσχέθηκαν φυλακές σε αυτούς που κίνησαν τη διαδικασία, τους αποκάλεσαν συνωμότες και συμμορίτες. Ποιοί αλήθεια; Η συμμορία της διαφθοράς και της μάσας, που έμαθε στην ατιμωρησία και την αρπαχτή, που την έκανε και νόμο και πολιτική πρακτική.
Την ώρα που διαμαρτύρονταν για παρέμβαση της κυβέρνησης στη Δικαιοσύνη μέσα από την οποία “στήθηκε η Novartis» υπόσχονταν φυλακές και ειδικά δικαστήρια στους πολιτικούς τους αντιπάλους όχι γιατί υπάρχει οποιαδήποτε διαδικασία στη Δικαιοσύνη που τους αφορά, αλλά γιατί θα το δημιουργήσουν αυτοί.
Δεν υπήρχε άλλοτε συζήτηση στη Βουλή που να είχε τόσες ομολογίες μίσους και έλλειψης Δημοκρατίας. Ο Σαμαράς, αυτός ο πολιτικός της «αντρικής σχολής» που ζει για μια ακόμη φορά τον πολιτικό χειμώνα του της αποτυχημένης του πολιτικής μέσα στο ίδιο του το κόμμα, θυμήθηκε τους λαθρομετανάστες που κατέκλυσαν την Ελλάδα ενώ αυτός τους πέταγε στη θάλασσα, τις επιτυχίες του που όμως δεν συμμερίστηκε ο ελληνικός λαός και φυσικά τον πατριωτικό του ρόλο που ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε αποκαλέσει ένα σύνολο ιδιοτέλειας και συμφερόντων και τίποτα παραπάνω.
Ο Σαμαράς δεν ζει απλά την παρακμή του, αλλά τον ξεπεσμό, που ανακαλύπτει τη ρητορική του μίσους και τον εκβιασμό ως συνταγή για να να νοιώθει ο ίδιος ότι υπάρχει. Δίπλα του ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να τον συναγωνιστεί θεωρώντας πως απειλεί τον αρχηγικό του ρόλο, καταλήγει να είναι ένα καρτούν του κολεγίου που προσπαθεί να μάθει τη γλώσσα και τη συμπεριφορά του μαχαλά.
Αυτοί λοιπόν οι Κουταλιανοί και Γαβγαδώνηδες που προσπάθησαν να επιβεβαιώσουν πως ο Κοινοβουλευτισμός και η Δημοκρατία είναι η θέλησή τους και η διαδικασία προστασία τους και οι ίδιοι τα συμφέροντα του έθνους, έτρεμαν σαν το ψάρι και μόνο μπροστά στη θέα από τις δέκα κάλπες που στήθηκαν για να γίνει αυτό που ορίζει το Σύνταγμα. Κάθε έλληνας πολίτης που θα αντιμετώπιζε ενδείξεις τέλεσης αδικήματος, θα πήγαινε στον εισαγγελέα για να εκθέσει τη δική του άποψη. Αυτοί όμως οι κακομαθημένοι της διαφθοράς και εκλεκτοί της ατιμωρησίας αρνούνται το δίκαιο και αυτονόητο. Θεωρούν τη χώρα τσιφλίκι και τους πολιτικούς τους αντιπάλους μια παρένθεση που δεν θα λήξει μόνο αλλά θα μπει και φυλακή επειδή τόλμησε να τους σηκώσει ανάστημα. Τέτοιοι είναι και επειδή τέτοιοι ήταν έριξαν τη χώρα εδώ που την έριξαν. Όλοι τους στη Βουλή υποστήριξαν πως έριξαν τη φαρμακευτική δαπάνη. Από τον Λοβέρδο ως τον Στουρνάρα. Ποιος τελικώς είναι αυτός που την ανέβασε ενώ αυτοί κυβερνούσαν; Ποιος την πήγε έξι δισεκατομμύρια από δύο; Αν όχι αυτοί, τότε πρέπει να αποδεχθούμε την ύπαρξη του εξωγήινου του Κυριάκου ο οποίος μάλιστα πρέπει να κυβερνούσε κιόλας.
Δεν υπερτιμολόγησαν οπλικά συστήματα όπως ο Άκης, αλλά φαρμάκωσαν τη χώρα για να έχουν οι ίδιοι Novartis και θεάματα. Τον καιρό των μνημονίων, τα νοσοκομεία δεν είχαν ούτε γάζες αλλά είχαν όλα τα καλά και ακριβά της Novartis. Αλλά δεν θέλουν να πάνε σε καμιά Επιτροπή να εξηγήσουν πώς έγινε αυτό το θαύμα. Κανένας. Λύνουν τη ζώνη τους για καυγά αλλά εξήγηση καμία. Ελπίζουν απλώς στην προστασία των μιντιαρχών με τους οποίους δεν τα έφαγαν μόνο μαζί, δημιούργησαν κιόλας της συνθήκες για να πείσουν τους πολίτες πως είναι οι πιο άρρωστοι του κόσμου.
Αυτοί οι μαχαλόμαγκες λοιπόν, χρησιμοποίησαν την κοινοβουλευτική τους ιδιότητα όχι για να απαντήσουν αλλά για να αφορίσουν. Και απέδειξαν πως μεγαλύτερος εχθρός της διαφθοράς , ακόμη και από μια κυβέρνηση που τη μάχεται, είναι ο Τύπος που τη θυμίζει στον κόσμο. Έτσι το Documento είχε την τιμητική του. Ο άντρας ο πολλά βαρύς, ο Σαμαράς, έφτασε στη σημείο να πει πως το Documento δημοσίευσε καταθέσεις μαρτύρων που δεν είχαν δοθεί ακόμη. Ο Άδωνης αλυχτούσε κάθε φορά που θυμόταν ποιος θύμιζε στον κόσμο ποιος είναι. Ο Βενιζέλος έβγαλε το άχτι του για όσα χρόνια αποδεικνύουμε ποιος ήταν και τι έκανε οδηγώντας τον στο πολιτικό περιθώριο. Ο Γιάννης Στουρνάρας απλώς ζήτησε συγνώμη από τη σύζυγό του, τι άλλο να έκανε ο Στουρνάρας. Μόνο ο Κυριάκος, εισακούγοντας τους επικοινωνιολόγους του μίλησε αορίστως για συκοφάντες και πληρωμένους κονδυλοφόρους που χτυπούν τις καλύτερες οικογένειες.
Ναι λοιπόν, είχαν όλοι τους δίκιο. Τους έχουμε εκθέσει ,έχουμε χαλάσει την εικόνα και το πολιτικό τους αφήγημα και αν δεν υπήρχε ο νόμος περί ευθύνης θα τους είχαμε στείλει και φυλακή. Αποκαλύψαμε τις offshore τους, τις βίλες τους, τα ψεύτικα πόθεν έσχες, τις λοβιτούρες τους, τα κόλπα τους απ όπου πέρασαν, τις λίστες τους και τη διαβίωσή τους στους φορολογικούς παραδείσους. Μετά την πτώση τους από την εξουσία ευελπιστούσαν πως θα ξεκινούσαν από μηδενική βάση, θα μηδένιζαν το κοντέρ και θα μπορούσαν να πείσουν τον κόσμο πως έχουν αλλάξει. Αλλά υπάρχουμε εμείς για να θυμίζουμε κάθε μέρα ποιοι είναι και τι θέλουν να κάνουν. Γι αυτό μας μισούν περισσότερο από κάθε κυβέρνηση που τους πήρε την εξουσία. Γι αυτό τα κουτσαβάκια βγάζουν τους σουγιάδες και φτύνουν όπου βρουν. Αλλά κυρίως γιατί πιστεύουν πως όλοι είναι σαν κι αυτούς, μαχαλόμαγκες που κάποια στιγμή θα γονατίσουν ή θα αλλάξουν χρηματοδότη. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Και ευτυχώς που το αποδεικνύουν βρίζοντάς μας.
ΥΓ: Σε όλη την προσπάθεια ευτελισμού του Κοινοβουλευτισμού που επιχείρησαν , ένας από τους εμπλεκόμενους, ο Μάριος Σαλμάς ήταν εξαίρεση. Με σεβασμό στις διαδικασίες, τη θεσμική λειτουργία και την έκταση που έχει η υπόθεση στην κοινή γνώμη, τοποθετήθηκε για όσα αντιμετώπιζε ως κατηγορία με σαφήνεια και αποχώρησε. Δεν ξέρω αν έχει ευθύνη ή όχι σε όσα του καταλογίζονται, δεν τα αντιμετώπισε πάντως ως κουτσαβάκι και μαχαλόμαγκας αλλά ως βουλευτής.
