Παρότι δεν λείπουν κάποιες ενστάσεις για την επιστροφή του σκηνοθέτη στα αρχικά weird έργα του, η πλειοψηφία των κριτικών έχει κυρίως καλά λόγια για την ταινία.
Τελικά, είναι φαβορί το νέο φιλμ του Λάνθιμου «Ιστορίες καλοσύνης» για το Χρυσό Φοίνικα; Αναμφίβολα ναι, καθώς όχι μόνο χειροκροτήθηκε στις Κάνες αλλά απέκτησε και προβάδισμα στη μάχη για τα βραβεία έναντι δύο σοβαρών διεκδικητών (Φράνσις Φορντ Κόπολα, Άντρεα Άρνολντ) που συνάντησαν μέτρια υποδοχή για τις δικές τους ταινίες «Megalopolis» και «Bird» που προβλήθηκαν πριν από την ταινία του Λάνθιμου.
Ο κριτικός του Variety Πίτερ Ντέμπριτζ θεώρησε τις «Ιστορίες καλοσύνης» ως μια επιστροφή του σκηνοθέτη στο παλιό, γνώριμο κινηματογραφικό ύφος του. Ο πρωτοπόρος δημιουργός του Greek weird wave cinema (έτσι αναφέρει τον Λάνθιμο ο δημοσιογράφος) «μετά από δύο ταινίες («Ευνοούμενη» και «Poor things» σε σεναριακές μετατροπές μυθιστορημάτων από τον Τόνι ΜακΝαμάρα) που έκαναν θραύση σε box office και βραβεία, στρέφεται ξανά στο σουρεαλιστικό σύμπαν του «Κυνόδοντα», έχοντας και πάλι τον σεναριογράφο Ευθύμη Φιλίππου στο πλευρό του. Η νέα τους ταινία είναι μια ανελέητη, σκληρή παρωδία γύρω από τις έννοιες του ελέγχου και της συναίνεσης…. Πρόκειται για ένα περίεργο φιλμ με τρομερό καστ που θα μπερδέψει το θεατή αλλά και θα τον κάνει να το απολαύσει εξίσου, δομημένο έτσι ώστε να μοιάζει με τρία επεισόδια ενός μηδενιστικού «Twilight Zone». Ο κριτικός καταλήγει με την επισήμανση πως όσο λιγότερα γνωρίζει ο θεατής για την υπόθεση τόσο καλύτερο για την δική του απόλαυση, ενώ δεν διστάζει να αναφέρει πως ο Λάνθιμος θριαμβεύει και πάλι για τον τρόπο με τον οποίο πλασάρει στο κοινό του τη νέα πρόσκληση.
Ο κριτικός κινηματογράφου του Guardian Πίτερ Μπράντσο αφού βάζει τέσσερα αστέρια στο «ενοχλητικό τρίπτυχο για το σεξ, το θάνατο και τη βία» στέκεται ιδιαίτερα στις σχέσεις εξουσίας που αναπτύσσονται σε χώρους όπως το σπίτι, το γραφείο εργασίας, τα νοσοκομεία, τις εκκλησίες. Μάλιστα τονίζει την εμμονή με τον έλεγχο που απεικονίζεται ακόμη και σε επεισόδια που σχετίζονται με το φαγητό. «Και αυτό που είναι ακόμα πιο ανησυχητικό είναι να βλέπεις τα ίδια τροπάρια και μοτίβα (υπερφαγία, μπριζόλα, σοκολάτα, τα ίδια είδη φαγητού) να εμφανίζονται σε σκηνές σαν αυτή όπου το αδίστακτο αφεντικό που υποδύεται ο Νταφόε δίνει στον δυστυχισμένο υφιστάμενο του (Πλέμονς) συγκεκριμένες οδηγίες για το τι να φάει «επειδή δεν υπάρχει τίποτα πιο γελοίο από έναν κοκαλιάρη άντρα».
Ο κριτικός του Indiewire Ντέιβιντ Έρλιτς επισημαίνει την επιστροφή του Λάνθιμου στο παρελθόν και τα παλιά κινηματογραφικά weird λημέρια του σαν «να ντρέπεται για την επιτυχία που γνώρισε στη συναναστροφή του με το Χόλιγουντ την τελευταία πενταετία». Όπως χαρακτηριστικά λέει η ταινία διατηρεί μια τροχιά σταθερά αυξανόμενης κακίας που κάνει το θεατή να κρατά την ανάσα του περιμένοντας την μεγάλη κάθαρση. Ο κριτικός διστάζει να σκεφτεί ότι το «Kinds of Kindness» είναι τόσο μοχθηρό όσο φαίνεται και υποψιάζεται ότι ο Λάνθιμος «εγκαταλείπει επιθετικά τη δική του ανάγκη για αποδοχή διακινδυνεύοντας να αποξενώσει ή ακόμη και να δυσαρεστήσει τμήμα των θαυμαστών του» με μια ταινία που έχει ως βασικό θέμα την αλληλεξάρτηση, σημειώνοντας πως «τελικά, ποια σχέση είναι πιο αλληλεξαρτώμενη και ίσως πιο όμορφη από αυτή μεταξύ ενός καλλιτέχνη και του κοινού του»;
Διαβάστε επίσης
Πρεμιέρα στις Κάννες για το νέο φιλμ του Γιώργου Λάνθιμου
Η ΔΕΒΘ, ο Γιώργος Ιωάννου και οι εκδότες
Εγκαινιάστηκε η Οικία Καβάφη στην Αλεξάνδρεια από το Ίδρυμα Ωνάση
Οι ταινίες του 3ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Αιγίου «Θόδωρος Αγγελόπουλος»