Ποια αξιοκρατία και ποιος νεωτερισμός; Βαθιά στην κρύπτη του Μεσαίωνα και της μισαλλοδοξίας στρέφει το Λαογραφικό & Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας-Θράκης (ΛΕΜΜ-Θ) η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη. Κινούμενη στη λογική «πανεπιστημιακός έφυγε, πανεπιστημιακός ήρθε», το υπουργείο κάνει το ράσο σημαία, εναγκαλίζεται με σκοταδιστικούς κύκλους της σύγκρουσης και της μισαλλοδοξίας και οργανώνει τη μουσειακή πολιτική στη χορεία αποδείξεων πατριωτισμού και «εθνικόφρονος» λόγου. Γιατί τι άλλο σηματοδοτεί η τοποθέτηση από την υπουργό Μενδώνη του ομότιμου καθηγητή, τέως κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, Μιχαήλ Τρίτου; Σε τι θα εισφέρει στην ανάπτυξη και στην πρόοδο του λαογραφικού και εθνολογικού μουσείου ο καθηγητής της Ποιμαντικής με γνωστικό αντικείμενο «Ιστορία και σύγχρονη κατάσταση των σλαβικών και λοιπών Ορθοδόξων Εκκλησιών»; Μήπως το εθνολογικό καταντήσει «πατριωτικό» από τον διδάσκοντα «Εθνικά θέματα σχετιζόμενα με τις χώρες της Χερσονήσου του Αίμου» (χρησιμοποιώντας το δικό του σύγγραμμα περί Βλάχων);
Ο ιστότοπος Κοσμοδρόμιο σημείωσε τα προηγηθέντα του διορισμού Τρίτου, τα οποία αρκετά διαφωτιστικά με όσα διαπράττει η κυβέρνηση που ενισχύει και υποδαυλίζει τον ακραίο λόγο μιας άλλης εποχής, χαμέμνης στο χρονοντούλαπο: Δέκα τακτικά και αναπληρωματικά μέλη του ΔΣ του ΛΕΜΜ-Θ υπέβαλαν ομαδικά τις παραιτήσεις τους στις αρχές του περασμένου Οκτώβρη. Ο τέως πρόεδρος Βασίλης Νιτσιάκος και τα υπόλοιπα μέλη του ΔΣ ήταν μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας ή κάτοχοι τίτλων σπουδών με συναφέστατο αντικείμενο σχετικά τον χαρακτήρα του μουσείου. Φαίνεται ότι δεν μπορούσαν να αντέξουν το πριόνισμα από ομάδες και ομαδούλες, όπως επισημαίνεται, καθώς «στην επιστολή παραίτησής τους προς την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, οι δέκα σημείωναν πως για αυτούς “ο απώτερος στόχος ενός μουσείου, γενικά, και του ΛΕΜΜΘ, ειδικά, δεν περιορίζεται στην απλή συγκέντρωση, συντήρηση, ταξινόμηση και έκθεση αντικειμένων καλλιτεχνικής, ιστορικής, εθνικής, εθνοτικής σημασίας”» και κατήγγειλαν ότι «“οι αποφάσεις και το έργο του Δ.Σ. υπονομεύτηκαν συστηματικά από προϋπάρχουσες ομαδώσεις μέσα στον χώρο του ΛΕΜΜΘ με κομματικές και ιδεολογικές διασυνδέσεις, που διεκδικούν για τον εαυτό τους ρόλο θεματοφυλάκων πατριωτισμού”. Επικαλούμενοι-ες προσχηματικά τον “εθνικό χαρακτήρα” του μουσείου, αναλαμβάνουν ρόλο επικυρωτή των φρονημάτων ατόμων και θεσμών και κατηγοριοποιούν πρόσωπα και δράσεις σε “πατριωτικές” και “μη πατριωτικές”».
Στην ουσία αυτές οι ομάδες κέρδισαν. Επέβαλαν ένα πρόσωπο το οποίο «έχει εδραιωμένη και ολοκληρωμένη άποψη επί αυτών των θεμάτων, καθώς και σταθερή στάση απέναντι σε οτιδήποτε αμφισβητεί ή νοθεύει την αδιαμφισβήτητη ελληνικότητα της Μακεδονίας και της Θράκης», όπως έγραψε με επικυρωτικό τόνο ο π. Ηλίας Μάκος στο ekklisiaonline.gr.
Πρόκειται για καθηγητή ο οποίος αρνείται την κοινωνική ιστορία με όρους εθνικούς –ένας λόγος που μοιάζει με όσα ακούγαμε επί Εθνοσωτηρίου– και γράφει σε άρθρο του: «Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ένας άνευ προηγουμένου βιασμός της ιστορικής αλήθειας με βασικό στόχο την ερμηνεία του αγώνα του ’21 κάτω από το πρίσμα των παραγωγικών σχέσεων, των οικονομικών συσχετισμών και των ταξικών ανταγωνισμών. Η ταξική ερμηνεία της Επαναστάσεως του 1821 είναι απαράδεκτη ιστορικά, αφού αποξενώνει το μεγάλο αυτό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα από τον κορμό της παραδόσεως και της εθνικής μας ιστορίας». Αυτό αποτελεί πισωγύρισμα στην επιστημονική ανάλυση και στην αντιμετώπιση του Αγώνα.
Την άποψή του αυτή τη μεταλαμπάδευσε στην Κύπρο, όπως διαβάζουμε στο vimaorthodoxias.gr καθώς μίλησε στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «για τα 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία», ομιλία η οποία «αποτελεί συμμετοχή του Τμήματος Θεολογίας του Πανεπιστημίου Λευκωσίας στους εορτασμούς για το κορυφαίο αυτό γεγονότος της ιστορίας του Νέου Ελληνισμού», και ανέπτυξε το θέμα «Ο χαρακτήρας της Επαναστάσεως του 1821 και ο ρόλος της Εκκλησίας».
Ο Μιχαήλ Τρίτος είναι και συντάκτης επιστολών διαμαρτυρίας. Πιο πρόσφατα διαμαρτυρήθηκε προς την τοπική επιτροπή ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Θεσσαλονίκης σχετική με την αντίδραση αναγορεύσεως σε επίτιμο διδάκτορα του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμου. «Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης δεν είναι εθνικιστής είναι ένας αγνός πατριώτης ως εμβριθής περί τα θεολογικά γνωρίζει πολύ καλά ότι ο εθνικισμός ως διχαστικό γεγονός κατατέμνει την οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας και καταστρατηγεί την ενότητα των ανθρώπων» ανέφερε μεταξύ άλλων στην επιστολή του που δημοσίευσε η romfea.gr. Εξάγνισε εθνικοπατριωτικά τον υπερσυντηρητικό μητροπολίτη αλλά πρωτύτερα είχε στραφεί για θέματα εκπαίδευσης διαμαρτυρόμενος προς την τότε υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου εναντίον της υποτιθέμενης «κατάργησης» των Θρησκευτικών: «Από δημοσιεύματα του Τύπου πληροφορηθήκαμε το σχέδιο για το νέο αναλυτικό πρόγραμμα της Β΄ και Γ΄ Λυκείου, όπου με λύπη διαπιστώσαμε ότι το μάθημα των θρησκευτικών εντάσσεται στην κατηγορία των επιλεγομένων μαθημάτων και μάλιστα τελευταίο στην ομάδα των Κοινωνικών Επιστημών. Αυτό εκτιμούμε ότι σημαίνει πλήρη περιφρόνηση του μαθήματος και ουσιαστική κατάργησή του», όπως διαβάζουμε επίσης στη romfea.gr.
Ως –προφανώς– θεματοφύλακας των ελληνοχριστιανικών ιδεωδών, ο Μιχ. Τρίτος εξέδωσε πρόσφατα βιβλίο 472 σελίδων με τίτλο «Θέματα Εθνικής Αυτοσυνειδησίας». Και αυτό επειδή, όπως χαρακτηρίζεται σε άρθρο-παρουσίαση στο eleftheria.gr, αποτελεί «εγκυρότατο πόνημα για τα θέματα του Βορείου Ελληνισμού (Βορειοηπειρωτικό, Μακεδονικό, Κουτσοβλαχικό)».
Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται επίσης για τον «γνωστό Μετσοβίτη ομότιμο καθηγητή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης» ότι έχει «μεγάλη δράση ο ίδιος στα εθνικά μας θέματα, γνωρίζει καλά και από προσωπική εμπειρία τα θέματα που πραγματεύεται».Κατέχει επομένως το αντικείμενο για την ανάδειξη του ΛΕΜΜ-Θ. Σε τι θα αναδειχτεί όμως είναι το ερώτημα. Προφανώς θα αποτελέσει «φάρο» της ελληνορθοδοξίας στα ιστορικά τρικυμιώδη ύδατα της Βαλκανικής και το επικροτεί η Λίνα Μενδώνη, η οποία υποτίθεται ότι προωθεί τις σύγχρονες αντιλήψεις για τον ελληνικό πολιτισμό. Μόνο που εδώ έχουμε να κάνουμε με αραχνιασμένες υποθέσεις: φυλλομετρώντας το βιβλίο, θα διαβάσουμε τον πρόλογο του περιφερειάρχη Ηπείρου Αλέξανδρου Καχριμάνη (σελ. 9-10) και εκείνον του πρώην υπουργού Στέλιου Παπαθεμελή (σελ. 11-14). Κατόπιν πέφτουμε στην εισαγωγή του συγγραφέα με τίτλο «Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος και η εθνική μας ιδιοπροσωπία» (σελ. 45-60) και ακολουθεί η πρώτη ενότητα (σελ. 61-200) με τίτλο «Βορειοηπειρωτικά». Κλείνουμε το βιβλίο.
Τα παραιτηθέντα μέλη του ΔΣ του ΛΕΜΜ-Θ, όπως διαβάζουμε στο άρθρο του kosmodromio.gr, έκλειναν την επιστολή τους αναφέροντας: «Ευελπιστούμε η απόφασή μας αυτή να οδηγήσει σε μια ριζική επανεξέταση και αναθεώρηση πρακτικών που εκθέτουν το υπουργείο Πολιτισμού». Μάλλον απευθύνονταν σε ώτα μη ακουόντων – όπως ισχύει τα τελευταία δυόμισι χρόνια. Ο καθηγητής Κοινωνικής Λαογραφίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και παραιτηθείς πρόεδρος Β. Νιτσιάκος σε ανάρτησή του στο facebook έγραψε: «Η υπουργός πολιτισμού διόρισε αντικαταστάτη μου στο Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο τον θεολόγο κ. Μιχαήλ Τρίτο! Του εύχομαι καλή επιτυχία στο έργο του, που είναι η αποκατάσταση της εθνικής χριστιανορθόδοξης ορθότητας….».
