«Θεέ μου, είναι απλά ένα παιδί» – Σοκάρουν οι μαρτυρίες εθελοντών γιατρών από την φρίκη της Γάζας

Εθελοντές γιατροί οι οποίοι βρέθηκαν από τις ΗΠΑ στο Ευρωπαϊκό Νοσοκομείο στη Γάζα περιγράφουν με σοκαριστικές λεπτομέρειες στο Politico τη φρίκη που αντίκρισαν όλους αυτούς τους μήνες όπου μαίνεται το ισραηλινό σφυροκόπημα.

Ο ορθοπεδικός χειρουργός Mark Perlmutter και ο συνάδελφός του Feroze Sidhwa έγιναν μάρτυρες της σφαγής την οποία καταθέτουν στο εκτενές αφιέρωμα της αμερικανικής έκδοσης του περιοδικού.

«Δεν γνωρίζουμε πώς η μικρή Γιούρι κατέληξε στο νοσοκομείο. Το μόνο που μπορούσαμε να δούμε ήταν ότι είχε έναν εξωτερικό σταθεροποιητή – ένα ικρίωμα από μεταλλικές καρφίτσες και ράβδους – στο αριστερό της πόδι και νεκρό δέρμα στο πρόσωπο και τα χέρια της από την έκρηξη που κομμάτιασε το σώμα της. Και μόνο το άγγιγμα της κουβέρτας της προκαλούσε ατελείωτο πόνο. Πέθαινε αργά, οπότε αποφασίσαμε να πάρουμε το ρίσκο της αναισθησίας χωρίς να γνωρίζουμε ακριβώς τι θα βρίσκαμε.

Στο χειρουργείο, εξετάσαμε τη Γιούρι από την κορυφή ως τα νύχια. Από αυτό το όμορφο, πράο κοριτσάκι έλειπαν δύο εκατοστά από το αριστερό μηριαίο οστό της μαζί με το μεγαλύτερο μέρος του μυός και του δέρματος στο πίσω μέρος του μηρού της. Και οι δύο γλουτοί της είχαν γδαρθεί, κόβοντας τόσο βαθιά τη σάρκα που τα χαμηλότερα οστά της λεκάνης της ήταν εκτεθειμένα. Καθώς σαρώναμε με τα χέρια μας αυτή την τοπογραφία της σκληρότητας, σκουλήκια έπεφταν στο τραπέζι του χειρουργείου.

«Χριστέ μου», μουρμούρισε ο Feroze καθώς ξεπλέναμε τις προνύμφες σε έναν κουβά, «είναι απλά ένα παιδί…».

Ο Mark και ο Feroze έχουν εργαστεί εθελοντικά σε περισσότερες από 40 χειρουργικές αποστολές σε αναπτυσσόμενες χώρες. «Έχουμε συνηθίσει να εργαζόμαστε σε ζώνες καταστροφών και πολέμου, να βρισκόμαστε σε στενή επαφή με τον θάνατο, τη σφαγή και την απελπισία. Τίποτα από αυτά δεν μας προετοίμασε για αυτό που είδαμε στη Γάζα την άνοιξη. Πάντα πηγαίναμε εκεί όπου μας χρειάζονταν περισσότερο. Τον Μάρτιο, ήταν προφανές ότι το μέρος αυτό ήταν η Λωρίδα της Γάζας.

Ο υποσιτισμένος πληθυσμός, τα ανοιχτά λύματα – όλα αυτά μας ήταν γνωστά ως βετεράνοι γιατροί πολεμικών ζωνών. Αλλά αν προσθέσουμε την απίστευτη πυκνότητα του πληθυσμού, τον συντριπτικό αριθμό βαριά ακρωτηριασμένων παιδιών και ακρωτηριασμένων, τον συνεχή βόμβο των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, τη μυρωδιά των εκρηκτικών και της πυρίτιδας – για να μην αναφέρουμε τις συνεχείς σεισμικές εκρήξεις – δεν είναι να απορεί κανείς που η UNICEF έχει χαρακτηρίσει τη Λωρίδα της Γάζας ως «το πιο επικίνδυνο μέρος στον κόσμο για να είσαι παιδί», σημειώνουν.

Οι δυο τους περιγράφουν στο Politico το πώς πήραν την απόφαση να μεταβούν στη Γάζα αλλά και το ταξίδι τους μέχρι το Ευρωπαϊκό Νοσοκομείο, ανατολικά της Χαν Γιουνίς.

«Λίγο πριν από τα μεσάνυχτα, φτάσαμε τελικά στον προορισμό μας – το Ευρωπαϊκό Νοσοκομείο της Γάζας – όπου μας υποδέχτηκε μια θάλασσα από παιδιά, όλα μικρότερα και πιο αδύνατα από ό,τι θα έπρεπε. Ακόμα και πάνω από τις κραυγές χαράς τους για τη συνάντηση με τους νέους ξένους, ακούγαμε τα ισραηλινά μη επανδρωμένα αεροσκάφη να βουίζουν από πάνω μας. Κατευθυνθήκαμε προς τα καταλύματά μας – η μισή ομάδα μας κοιμόταν σε ένα δωμάτιο στο παρακείμενο Κολέγιο Νοσηλευτικής της Παλαιστίνης, ενώ η άλλη μισή κοιμόταν σε έναν από τους απομακρυσμένους χώρους περίθαλψης ασθενών του νοσοκομείου – και περάσαμε την πρώτη μας νύχτα κοιμώμενοι κάτω από συνεχείς βομβαρδισμούς. Καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής μας εκεί, ζούσαμε με τον συνεχή φόβο ότι το Ισραήλ θα εισέβαλε στο νοσοκομείο.

Όταν φτάσαμε, το 59% των νοσοκομειακών κλινών στη Γάζα είχε καταστραφεί, ενώ τα υπόλοιπα νοσοκομεία λειτουργούσαν στο 359% της πραγματικής τους δυναμικότητας. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας τα περιγράφει ως «μερικώς λειτουργικά».

«Σαπίλα και θάνατος»

Ο Mark και ο Feroze περιέγραψαν επίσης τα όσα αντίκρισαν στους γεμάτους διαδρόμους. «Είδαμε 1.500 άτομα σε ένα νοσοκομείο 220 κλινών. Τα δωμάτια που προορίζονταν για τέσσερις ασθενείς είχαν συνήθως 10 έως 12, και οι ασθενείς φιλοξενούνταν σε κάθε δυνατό χώρο: στο ακτινολογικό τμήμα, στους κοινόχρηστους χώρους, παντού. Στη συνέχεια, παρατηρήσαμε τους 15.000 ανθρώπους που βρίσκονταν καταφύγιο στους χώρους του νοσοκομείου και μέσα στο νοσοκομείο – παρατάσσοντας και ακόμη και μπλοκάροντας τους διαδρόμους, σε όλους τους θαλάμους, στις τουαλέτες και τις ντουλάπες, στις σκάλες, ακόμη και στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας και παρασκευής τροφίμων και στις ίδιες τις χειρουργικές αίθουσες.

Στη συνέχεια, υπήρχαν και οι οσμές: Οι θάλαμοι εντατικής θεραπείας μύριζαν σαπίλα και θάνατο, οι διάδρομοι βρωμούσαν, οι χώροι του νοσοκομείου μύριζαν λύματα και χρησιμοποιημένα εκρηκτικά. Μόνο τα χειρουργεία ήταν σχετικά καθαρά.

Είναι αυτό που φανταζόμαστε ότι θα έμοιαζαν -και θα μύριζαν- οι πρώτες εβδομάδες μίας πιθανής επίθεσης από ζόμπι».

«Σωματικά και ψυχικά άρρωστοι»

«Καθώς συναντήσαμε Παλαιστίνιους γιατρούς και νοσηλευτές που εργάζονταν στο νοσοκομείο, ήταν σαφές ότι και αυτοί, όπως και οι ασθενείς τους, ήταν σωματικά και ψυχικά άρρωστοι. Δίνοντας σε κάποιον ένα χτύπημα στην πλάτη, το χέρι σου έπεφτε ανάμεσα σε μια εκτεθειμένη σπονδυλική στήλη. Σε κάθε δωμάτιο έβρισκε κανείς μέλη του προσωπικού με ικτερικά μάτια, ένα σίγουρο σημάδι οξείας λοίμωξης από ηπατίτιδα Α σε τέτοιες συνθήκες υπερπληθυσμού.

Πολλοί εργαζόμενοι δεν είχαν καμία αίσθηση του επείγοντος. Αρχικά μείναμε έκπληκτοι από αυτό, αλλά γρήγορα μάθαμε ότι οι Παλαιστίνιοι συνάδελφοί μας στην υγειονομική περίθαλψη ήταν από τους πιο τραυματισμένους ανθρώπους στη Λωρίδα της Γάζας. Όπως όλοι οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα, είχαν χάσει μέλη της οικογένειάς τους και τα σπίτια τους. Πράγματι, σχεδόν όλοι τους ζούσαν πλέον μέσα και γύρω από το νοσοκομείο με την επιζώντα οικογένειά τους. Παρόλο που όλοι τους συνέχισαν να εργάζονται με πλήρες ωράριο, δεν είχαν πληρωθεί από τις 7 Οκτωβρίου- οι μισθοί στον τομέα της υγείας καταβάλλονται από την Παλαιστινιακή Αρχή με έδρα τη Ραμάλα και διακόπτονται πάντα κατά τη διάρκεια των ισραηλινών επιθέσεων».

Πηγή: Politico

Διαβάστε επίσης:

Λάρισα: Άνοιξαν οι ουρανοί στην Αγιά με βροχή και χαλάζι – Απότομη αλλαγή σκηνικού (Photos)

Η σφαίρα έξυσε τις πληγές των ΗΠΑ – Η απόπειρα δολοφονίας του Τραμπ οξύνει ακόμη περισσότερο το κλίμα

Ολυμπιακοί Αγώνες: Ο Μίλτος, ο Λευτέρης και τα «άλογα» της ελληνικής αποστολής

Έξι χρόνια από την τραγωδία στο Μάτι – Οι εκδηλώσεις μνήμης