Στο στόχαστρο των Αρχών που διερευνούν εξονυχιστικά τον θάνατο των τριών παιδιών μπαίνει ο θάνατος της μόλις 6 μηνών Ίριδας την οποία βρήκε νεκρή μέσα στην κούνια της η αδερφή της μητέρας.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα «Πελοπόννησος» εκείνο το βράδυ μαζί με τη Ρούλα Πισπιρίγκου κοιμήθηκε στο σπίτι η αδελφή της Δήμητρα. Όπως η ίδια είπε χθες στην εκπομπή της Ζήνας Κουτσελίνη στο Star, γύρω στις 7.30 το πρωί το μωρό ξύπνησε και η μητέρα σηκώθηκε και του έβαλε την πιπίλα στο στόμα. Στη συνέχεια πριν τις 11 πήγαν να το ξυπνήσουν και η θεία είδε ότι δεν ανέπνεε. Μάλιστα η Δήμητρα Πισπιρίγκου τονίζει στη δήλωσή της, και μάλιστα με έμφαση, ότι «κακώς λένε οι δημοσιογράφοι ότι το παιδί πήγαν να το ξυπνήσουν στις 11.30. Ήταν πριν τις 11 που πήγαν. Πρώτα ειδοποίησαν τον Μάνο Δασκαλάκη να σπεύσει, στη συνέχεια έκαναν προσπάθεια αναζωογόνησης (ΚΑΡΠΑ) και ειδοποίησαν και το ΕΚΑΒ.
Η Δήμητρα Πισπιρίγκου φάνηκε να δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο ότι το παιδί το βρήκαν χωρίς αισθήσεις πριν τις 11. Ουσιαστικά διαψεύδει και την αδελφή της, η οποία σε κατάθεσή της είπε ότι… «το παιδί το εντόπισαν χωρίς αισθήσεις στις 11.30».
Η εφημερίδα «Πελοπόννησος» έχει στην διάθεσή της το «καταγραφικό» από το ΕΚΑΒ και μάλιστα τη συνομιλία μεταξύ του Κέντρου του 166 και του πληρώματος του ασθενοφόρου που θα έφθανε στο σπίτι της οικογένειας.
Όπως αποδεικνύεται, το ΕΚΑΒ ειδοποιήθηκε στις 11.37! Και έφθασε στο σπίτι, από το παλαιό λιμάνι της Πάτρας όπου ήταν σταθμευμένο το όχημα, σε 7 λεπτά! Εκεί ήταν ήδη ο πατέρας Μάνος Δασκαλάκης. Τα ερωτήματα λοιπόν που προκύπτουν είναι τελικά πότε βρέθηκε νεκρό το μωρό και γιατί άργησε να ειδοποιηθεί το ΕΚΑΒ.
Το παιδί εκείνη την ημέρα μεταφέρθηκε στο Καραμανδάνειο όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
Σε σχέση με το χρονικό της τραγωδίας, η Δήμητρα Πισπιρίγκου ανέφερε: «Γύρω στις 7.30 περίπου, το παιδί έκλαψε, το ακούσαμε και οι δύο. Της λέω της Ρούλας πήγαινε εσύ, γιατί μέσα στον ύπνο μου , δεν ήθελα να σηκωθώ εγώ. Πήγε η Ρούλα, της έβαλε την πιπίλα, το σκέπασε και ξανακοιμήθηκε. Είχαμε συνεννοηθεί ότι το πρωί που ξημέρωνε, την Κυριακή δηλαδή, θα πηγαίναμε για έναν καφέ με τα παιδιά μαζί. Σηκωθήκαμε γύρω στις 10.30, ντυθήκαμε, η Ρούλα έφτιαχνε την κρέμα του παιδιού και μου λέει θα την ξυπνήσεις εσύ; Της λέω άσε πάω εγώ να ξυπνήσω το παιδί. Πήγα και ήταν σκοτάδι γιατί η Τζωρτζίνα κοιμόταν και είδα ότι δεν ήταν σκεπασμένη, γιατί δεν ήταν και ήσυχη στον ύπνο της. Λέω, ξεσκεπάστηκε, είναι πάγος το παιδί, έπιασα το χέρι του και είδα ότι ήταν παγωμένο. Στο μεταξύ δεν έβλεπα να κινείται η κοιλιά της, ότι ανασαίνει και εκεί κατάλαβα ότι κάτι είχε γίνει. Πιάνω το παιδί, βλέπω ότι δεν κουνιέται η κοιλιά της, ανάβω το φως, κοιτάω, βλέπω ότι ήταν μελανά τα χείλια της. Νομίζω ότι ήταν ό,τι πιο σοκαριστικό έχω ζήσει στη ζωή μου. Επιασα το παιδί ασυναίσθητα και το έφερα από εδώ στη Ρούλα και ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που κατάλαβα ότι τα χέρια μου τρέμανε. Πρώτη φορά. Αφήσαμε το παιδί κάτω, ξεκινήσαμε ΚΑΡΠΑ, ανάνηψη και οι δύο, γιατί και εγώ έχω πάρει κάποιες γνώσεις πρώτων βοηθειών και μου λέει η Ρούλα σταμάτα και πάρε το ΕΚΑΒ, συνεχίζω εγώ. Παίρνω τον Μάνο πρώτα να του πω να έρθει γρήγορα σπίτι γιατί εκείνη την ώρα θα γύριζε, παίρνω και το ΕΚΑΒ. Ο Μάνος ήρθε τουλάχιστον 5 λεπτά νωρίτερα από το ΕΚΑΒ».
Υπενθυμίζεται ότι η μικρή Ίριδα σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση πέθανε από «αγενεσία φλεβοκόμβου», δηλαδή εκφυλισμό κυττάρων της καρδιάς που οδηγούν σε σταμάτημα των ηλεκτρικών διεγέρσεων και κατ’ επέκταση ανακοπή.
