5 ΣΗΜΕΙΑ ΕΝ ΣΥΝΤΟΜΙΑ
Σημείο 1: Καταργήστε τις συνθήκες!
Προσωπικά, δεν βιάστηκα σαν άλλους, να βγάλω συμπεράσματα.
Το μελέτησα. Φιλοσοφικά, πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά, και κατέληξα με σιγουριά στη μητέρα όλων των προβλημάτων.
Τώρα, μπορώ να σας το αποκαλύψω : Για όλα φταίνε οι συνθήκες!
Από τότε που ανακαλύφθηκαν είναι ένας μόνιμος μπελάς, όλο προβλήματα δημιουργούν και ανακατεύονται παντού. Και το ερώτημα είναι: Γιατί δεν τις καταργούμε; Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε σύντροφοι.
Αντίθετα, θα ισχύουν πια οι αιώνιες, γενικές και γι’ αυτό κούφιες αλήθειες, και θα γράφονται περισπούδαστα άρθρα όπως:
“Ο αγώνας για την δημοκρατία δεν θα είναι εύκολος”
“Γιατί, το κόμμα πρέπει να ανοιχτεί στην κοινωνία”
“Η συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων είναι μια αναγκαιότητα”
Και καθαρίσαμε.
Στο πλαίσιο αυτό μάλιστα, έχω να προτείνω στους συγγραφείς τέτοιας αρθρογραφίας μια επαναστατική μέθοδο, που δοκίμασα στην πράξη
Ακούστε:
Πήρα 1-2 άρθρα τακτικών σ. αρθρογράφων της Κ.Ε, και τα έριξα ως πρώτη ύλη σε ένα πρόγραμμα, μια εφαρμογή A.I, δηλ. Artificial Intelligence δηλ. Τεχνητής Νοημοσύνης, ζητώντας να μου δημιουργήσει 4 παρεμφερή άρθρα, σε διαφορετικό ύφος και τρόπο γραφής. Μέσα σε 6’’ (!!) παρέλαβα 4 εξαιρετικά άρθρα!!
Ιδού μια έξυπνη λύση, που θα αυξήσει το παραγωγικό τους έργο αλλά και μια καλή ευκαιρία να κερδίσουν τον χρόνο που ξόδευαν περιγράφοντας το ΤΙ και να ασχοληθούν περισσότερο με το ΠΩΣ!
Σημείο 2: Περί του εκλογικού αποτελέσματος
Σκεφθείτε παρακαλώ, την πρότασή μου για κατάργηση των συνθηκών. Θα είναι μια καλή κίνηση και για την εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος.
Τέρμα πια η φράση “δεδομένων των συνθηκών”. Δεν υπάρχουν αυτές κύριε!
Το είπε άλλωστε κι εκείνος ο καημένος ο “καρτερικός” και το τεκμηρίωσε: Η αριστερά πάντα άντεχε! Τί άλλαξε;
– Δηλαδή, επειδή το ‘15, σε ψυχική ανάταση βγήκαμε κυβέρνηση, ενώ το ΄23 βουλιάξαμε, άλλαξε κάτι;
– Δηλαδή επειδή, το ’15 ο κόσμος ψήφισε Τσίπρα και ελπίδα και μετά, (το ’19) άντεξε και πιο μετά το ’23 χάθηκε κι ο Τσίπρας πάει κι η ελπίδα, άλλαξε κάτι; Πάντα δεν μας πολεμούσαν οι πολιτικοί μας αντίπαλοι και τα συμφέροντα;;
Και κάτι ακόμα, (για μένα το πιο σημαντικό):
– Δηλαδή, επειδή, από τις παραμονές των εκλογών για νέα ηγεσία και μετά, ζήσαμε μια απίστευτη ξεφτίλα ξεκατινιάσματος, ένα εμφύλιο μίσος χωρίς όρια,
όπου κάθε μέρα, κρυβόμασταν να μην μας πάρουν τα σκάγια από κάποια νέα δήλωση των “μεγαλόσχημων” στελεχών, και ντρεπόμασταν να βγούμε στην κοινωνία, για να μην εισπράξουμε το μίγμα οργής κι απογοήτευσης και τα σχόλια για “κατάντια” και “κωλοχανείο” αυτό σημαίνει ότι ενοχλήθηκε κόσμος κι αλλάξανε οι συνθήκες;
Εδώ, θα μου επιτρέψετε να πω στα ίσα σε όσους υπηρέτησαν αυτή τη λογική (του ξεκατινιάσματος) και μετά περίμεναν καλύτερα εκλογικά αποτελέσματα:
Δεν έχετε ιδέα κι επαφή, δεν νοιώθετε την ψυχή και τις καρδιές των ανθρώπων. Κακομαθημένοι και αναίσθητοι, τεχνικοί της εξουσίας είσαστε, που πιστεύετε ότι ο κόσμος είναι κοπάδι που τί θα κάνει; θα ξεχάσει και θα ακολουθήσει ξανά!
Ναι, εσείς βάλατε το χεράκι σας για να υποχωρήσει το ηθικό πλεονέκτημα, να περάσει το “όλοι ίδιοι είναι”, να απαξιωθεί η πολιτική και να ανέβει η αποχή. Κι έχει το θράσος ο “καρτερικός” σχολιαστής να μιλάει για την αριστερά που πάντα άντεχε.
Καταργήστε λοιπόν τις συνθήκες, ημιμαθείς και πολιτικά αγράμματοι. Κάντε τον Bob Dylan να αποσύρει το “the times they are a-changin’” και τον Ηράκλειτο να φωνάξει από τα βάθη της ιστορίας ότι το “ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ ΚΑΙ ΟΥΔΕΝ ΜΕΝΕΙ” ήταν λάθος του!
Σε τελευταία ανάλυση, για να γίνω απόλυτα κατανοητός, σας θυμίζω ένα διάλογο από γελοιογραφία, στον προφήτη του Αρκά.
Λένε οι πιστοί: Εμείς προφήτη, είμαστε σταθεροί στις απόψεις μας!
Μπράβο, απαντάει ο προφήτης! Μην αφήσετε ποτέ την πραγματικότητα να σας τις αλλάξει!
………………………………………………..
Σημείο 3: Τελικά ήττα ή νίκη;
Στην διαλεκτική, δεν υπάρχει γενικά σωστό και γενικά λάθος!
Το σωστό ή το λάθος, η νίκη ή η ήττα, η επιτυχία ή η αποτυχία, ορίζονται πάντα σε σχέση με τις συνθήκες. Αυτό που σήμερα είναι σωστό, αύριο μπορεί να είναι λάθος. Η ζωή είναι αλλαγή. Μόνο η αλλαγή είναι αιώνια.
Ανήκουν κι αυτά στην “αδίδακτη ύλη” της πολιτικής θεωρίας μας, που …δεν βρήκαμε χρόνο να ασχοληθούμε. Παιδιά του Μαρξ και του Ένγκελς, που πολλοί, δεν ξέρουν ούτε εξ όψεως τους γονείς τους!
Τι να κάνουμε τώρα; Η ζωή δεν χωρά στην τυπική σχολική λογική.
Αν ο “Αητός Πετρομαγούλας” παίξει με την Μπαρτσελόνα και χάσει μόνο με 1-0 δεν είναι ήττα, είναι νίκη! Κι ακόμη, μιλώντας ποδοσφαιρικά:
Αν ο “Αητός Πετρομαγούλας” είναι στο όριο του υποβιβασμού και τους τρεις τελευταίους μήνες έρθει ένας παιχταράς και πάρει την ομάδα επάνω του και την σώσει, ας μην τον κατηγορήσουμε τουλάχιστον ότι σε αυτές τις συνθήκες, έπρεπε να ακολουθήσει πιο συλλογικές διαδικασίες!
Τι να κάνουμε τώρα; Τίποτα δεν κρίνεται, αν δεν συγκρίνεται σε σχέση με κάτι άλλο. Για το σαλιγκάρι, η ταχύτητα της χελώνας είναι ιλιγγιώδης!!
Σημείο 4: Η πολιτική συγκυρία
Α) Να μάθουμε να σεβόμαστε τους καιρούς
Αυτό είναι το πρώτο. Οι άνθρωποι, ασφαλώς, παίζουμε σημαντικό ρόλο, όμως οι συνθήκες καθορίζουν. Οι καιροί δίνουν τις ευκαιρίες, οι καιροί τις παίρνουν πίσω, με τους καιρούς ξανάρχονται. Ας μην κάνουμε λοιπόν, την επιθυμία πραγματικότητα. Δεν μπορείς να σπέρνεις και να θερίζεις την ίδια στιγμή.
Β) Η αντίθεση δεν συνιστά θέση
Στην πράξη τα πράγματα αποδεικνύονται πάντα πιο σύνθετα. Η καταγγελία και η άρνηση του παλιού δεν αρκεί για να οδηγηθούμε στο νέο.
Γ) Ωριμότητα σημαίνει, να προλαβαίνεις
Άλλο να μελετάς και να αναλύεις, άλλο να εκτιμάς, να ζυγίζεις και να παίρνεις αποφάσεις. Το πρώτο απαιτεί κυρίως μέθοδο και γνώσεις, το δεύτερο, κυρίως εμπειρία και “σπουδές” ζωής. Ας βάλουμε φρένο στην μονομανία με τους Πανεπιστημιακούς. Είναι πολύτιμοι αλλά όχι κατ΄ ανάγκη ως πολιτικοί.
Ας εμπιστευθούμε κι αυτούς που ξέρουν από “πιάτσα και αγορά”. Θα μειώσουμε αισθητά τις ψευδαισθήσεις!
Δ) Η άνοδος της ακροδεξιάς
Ο φασισμός τρέφεται από το φανατισμό και την πόλωση.
Ας μην τον ταΐζουμε με ουρλιαχτά και κατάρες και με αντίστοιχες – τάχα αντιφασιστικές συμπεριφορές. Η δημοκρατία είναι το αντίδοτο, στο δάγκωμα του φιδιού!
Ε) Για την προοδευτική συμμαχία
Μονότονα κάθε χρόνο, η μηλιά -αν και ξέρει τη διαδικασία – επιμένει πρώτα να ανθίζει, μετά να δένει καρπό και τέλος να τον ωριμάζει. Δείτε τον συμβολισμό. Μερικά πράγματα όσο προφανή κι αν είναι έχουν τον κύκλο τους και πρέπει να τον σεβόμαστε. Δεν μπορούμε να καταργήσουμε την εφηβεία. Μπορούμε μόνο να την διευκολύνουμε και να την επιταχύνουμε.
Σημείο 5: Προς το συνέδριο
Α) Κόμμα εθελοντών
Το πρώτο, το κυρίαρχο ζητούμενο είναι να αποκτήσουμε κόμμα. Γιατί, αυτό που έχουμε δεν είναι κόμμα.
Το κόμμα προϋποθέτει ένα κοινό όραμα, σαφείς στόχους, μοίρασμα ρόλων ανάλογα με τις γνώσεις, τις σπουδές, τα ενδιαφέροντα.
Προϋποθέτει ανάθεση και ανάληψη ευθύνης, μετρήσιμα αποτελέσματα, έλεγχο και απολογισμό. Προϋποθέτει αξιολόγηση.
Σημαίνει διεύθυνση ορχήστρας με σολίστ και όχι επιτήρηση από κομματόσκυλα.
Το κόμμα μας είναι εθελοντική ένωση ανθρώπων για ένα σκοπό, οκ. Όμως αυτό δεν σημαίνει ό,τι θέλω, όποτε θέλω κι αν θέλω.
Κατά τη γνώμη μου, ο εθελοντισμός είναι το ανώτατο στάδιο του επαγγελματισμού.
Β)Η κομματική διαδικασία
Ας το ξεκαθαρίσουμε σε όλους μας. Το κόμμα δεν είναι μια εσωτερική υπόθεση. Οι οργανώσεις του υπάρχουν για την κοινωνία, τη δίκαιη ανάπτυξη. Έχουν λόγο ύπαρξης μόνο μέσα σε αυτήν και λογικά θα έπρεπε να απολογούνται σε αυτήν.
Γ) Η μνήμη των στελεχών
Προσπαθήστε να θυμηθείτε! Πείτε μια φορά, που συνεδριάσατε και απασχοληθήκατε για να απολογηθείτε οργανωμένα, για τον τομέα ευθύνης που είχατε αναλάβει, για να περιγράψετε ένας – ένας τους στόχους που είχατε θέσει και πόσους και ποιους πετύχατε;;
Πολιτική ανάδειξης στελεχών, πότε κάνατε; τι σχεδιάσατε, τί αναδείξατε;
Απαντήστε! γιατί τα στελέχη δεν κρίνονται, δεν απολογούνται και δεν αξιολογούνται – στη διάρκεια της θητείας τους – για την ικανότητα και την επάρκειά τους στον τομέα ευθύνης τους, από τα ίδια τα μέλη αλλά και από τους πολίτες ;
Να πω κι άλλα; θέματα πολιτικής φιλοσοφίας και θεωρίας, ζητήματα πολιτικής διαχείρισης (π.χ τακτικές κινήσεις, ελιγμοί, συμβιβασμοί κλπ) σχέσεις των 5Κ (Κυβέρνηση, Κοινωνία, Κράτος, Κόμμα, Κίνημα). Πότε ασχοληθήκατε;
Δ) Η περίφημη “κουλτούρα διαλόγου της αριστεράς”
Δεν ξέρω, δεν την έζησα. Έζησα όμως:
τις συγκρούσεις των ομάδων/”τάσεων”/μηχανισμών, αυτών δηλαδή που είναι “γνώστες και ειδικοί” και “δικαιούνται δια να κυβερνούν” να διαμορφώνουν έγκαιρα τους συσχετισμούς, που συνήθως κορυφώνονται σε ένα συνέδριο “νομιμοποίησης” τεχνητών πλειοψηφιών.
Έζησα την εξοικείωση και τον εθισμό στον κυνισμό “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”.
Έζησα την καταστρατήγηση της αρχής της πλειοψηφίας
Έζησα την εκλογή κατά τεκμήριο, μέτριων και ανεπαρκών αλλά σίγουρα “δικών μας”, οι οποίοι με τη σειρά τους προωθούσαν μετριότερους για να αναπαράγουν με ασφάλεια το μητρικό μοντέλο.
Έζησα και ζω, τους περισσότερους από τα μέλη της σημερινής Κ.Ε που εκλέχτηκαν επειδή ήταν στις λίστες των “τάσεων” να μην το αντιλαμβάνονται ως πρόβλημα.
Γεννήθηκαν και έζησαν π.χ στα Άνω Λιόσια όπου πήραν 50 σταυρούς και πήραν άλλους 500 στην Γλυφάδα, που δεν ξέρουν ούτε που πέφτει!
Και δυστυχώς ορισμένοι, σήμερα, που κινδυνεύουν να εισπράξουν αυτό που αντιστοιχεί πραγματικά, στην εμβέλεια τους, έχουν πάθει πανικό. Δεν θα κάνετε το κόμμα σμπαράλια για να το αποφύγετε!
Δ) Για την ΑΥΓΗ
Κάποιοι, προτιμούν την ενημέρωση ενός κομματικού μέσου, που κυρίως θα πληροφορεί για τις θέσεις του κόμματος. Κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι, δημοκρατική ενημέρωση σημαίνει: η είδηση, ο ολόπλευρος φωτισμός της και η σύγκρουση απόψεων για την ερμηνεία της. (απόψεις όχι μόνο των ειδικών ή των κομμάτων αλλά και της ίδιας της κοινωνίας).
Η τρέχουσα ανάγκη για το πρώτο, δεν αναιρεί τη διαρκή ανάγκη για το δεύτερο.
Ας δούμε την πραγματική ζωή, τις δυνατότητες κι ας βάλουμε με μέτρο, προτεραιότητες και κριτήρια.
“Ιστορική” πάντως είναι η έκδοση της ΑΥΓΗΣ, όχι οι εργαζόμενοι. Και βέβαια, δεν σκοπεύω να διασώσω το ΚΚΕ επειδή είναι “κομμάτι της αριστεράς και της ιστορίας αυτού του τόπου”.
Αντί επιλόγου
Αγαπητοί σύντροφοι, πολλά μπορούν γίνουν στο δρόμο για να αλλάξουν ΟΛΑ.
Όμως το πρώτο που πρέπει να αλλάξει είναι ΕΜΕΙΣ!
Ας θυμίσω την φράση του Μπρεχτ: “Όποιος πιστεύει πως είναι αναντικατάστατος, είναι απλά εκβιαστής!”.
Ας παραμερίσουμε, να ανοίξουμε χώρους! Κανείς μας να μην θέση υποψηφιότητα για την νέα Κ.Ε. Τι χειρότερο θα πάθουμε;
Υπάρχουν αλλού πολλά, που μπορούμε να φανούμε χρήσιμοι!
Η ανάπτυξη που θέλουμε, δεν είναι υπόθεση τεχνικών γραφείων και ειδικών. Είναι πολιτικό, επιστημονικό και κοινωνικό παράγωγο. Είναι κίνηση μαζών.
Ας ξαναβαφτιστούμε στην κοινωνία!
Χαλιώτης Θανάσης, μέλος Κ.Ε Σύριζα Π.Σ
Διαβάστε επίσης:
Η μαφία της Μυκόνου, δύο δολοφονίες και το χαμένο ηχητικό – Την Κυριακή στο Documento
Άνοιξε τις πύλες του το 43ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Βιβλίου Θεσσαλονίκης
