Ο γιατρός που ήρθε από τη Σουηδία και έστησε ένα πρότυπο ιατρείο στη Σέριφο εξηγεί τι τον εξώθησε σε παραίτηση από το ΕΣΥ
Αφησε την εργασία που είχε ως γενικός γιατρός στη Σουηδία με τετραπλάσια αμοιβή από αυτήν που πήρε στο Εθνικό Σύστημα Υγείας για να εργαστεί στο Περιφερειακό Ιατρείο Σερίφου. Ηθελε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στη χώρα που τον σπούδασε. Ηταν αποφασισμένος να οργανώσει την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας στο νησί και τα κατάφερε. Η Σέριφος έχει σήμερα ένα πρότυπο ιατρείο, όμως δεν έχει πια τον γιατρό που το οραματίστηκε και το δημιούργησε.
Ο Θανάσης Κοντάρης ή αλλιώς ο γιατρός της Σερίφου μιλώντας στο Documento εξηγεί ότι αναγκάστηκε να παραιτηθεί λόγω της κρατικής αδιαφορίας και περιγράφει τις επιπτώσεις της υπερεργασίας αλλά και την εξουθένωση που μετατρέπει, όπως λέει χαρακτηριστικά, τους ανθρώπους σε ζώα: «Το τέρας που λέγεται Ελλάδα μάς έχει μεταμορφώσει σε ζώα. Αυτό δεν ανέχομαι, γι’ αυτό παραιτήθηκα. Δεν αντέχω να μιλάω άσχημα στον παππού επειδή έχω εξουθενωθεί. Δεν μπορώ να βλέπω τον εαυτό μου να μεταμορφώνεται σε ένα τέρας».
Πλέον δηλώνει ότι μπορεί να ασχοληθεί με οτιδήποτε άλλο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα παραμείνει στη Σέριφο και, είτε ανοίξει ιδιωτικό ιατρείο είτε όχι, θα είναι πάντα στο πλευρό των κατοίκων: «Ο όρκος του Ιπποκράτη» λέει στο Documento «δεν μου επιτρέπει να κάνω και τίποτε άλλο».
Γιατί επιστρέψατε από τη Σουηδία στην Ελλάδα;
Επέστρεψα στην Ελλάδα το 2018 λόγω της τεράστιας ευθύνης που είχα ως Ελληνας στην ξενιτιά της Σουηδίας καθώς θεωρούσα ότι έπρεπε να γυρίσω επειδή η Ελλάδα χάλασε τουλάχιστον 40.000-50.000 ευρώ για την εκπαίδευσή μου. Ολοκλήρωσα την πανεπιστημιακή μου εκπαίδευση στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας και έφυγα σαν εξειδικευμένο γρανάζι για τη Σουηδία. Η Σουηδία έβαλε αυτό το εξειδικευμένο γρανάζι στη μηχανή της και ξεκίνησα να δουλεύω. Αυτό εμένα με πλήγωνε γιατί θεωρούσα ότι ο απλός πολίτης έχει πληρώσει μέσω της φορολογίας την εκπαίδευσή μου και εγώ παρείχα τις υπηρεσίες μου σε άλλο κράτος. Είχα μια ηθική ευθύνη και θεωρούσα πως έπρεπε να επιστρέψω για να δώσω ό,τι μου έδωσε η Ελλάδα.
Ποια ήταν η αμοιβή σας ως γιατρού στη Σουηδία;
Η αμοιβή μου στη Σουηδία δεν συγκρινόταν και αυτό το γνώριζα όταν ήρθα στην Ελλάδα και αποδέχτηκα τη θέση του γενικού γιατρού στο ιατρείο της Σερίφου. Δεν είχα δικαίωμα να κάνω οποιαδήποτε ένσταση επειδή ήξερα τι μισθό θα παίρνω και ότι δεν πρόκειται να πάρω φακελάκι. Ηξερα επίσης πως θέλω να οργανώσω την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας με οποιαδήποτε συνέπεια. Ηταν επιλογή μου, παρόλο που η διαφορά του μισθού μου ήταν τριπλάσια έως τετραπλάσια. Αν εδώ φτάνω τα 1.502 ευρώ, στη Σουηδία σήμερα θα έπαιρνα 8.000-9.000 ευρώ.
Τι αντιμετωπίσατε όταν ήρθατε στη Σέριφο;
Οταν ήρθα στη Σέριφο υπήρχε ένα ιατρείο λεηλατημένο. Χωρίς οργάνωση, δίχως διοικητή, μόνο με αγροτικούς γιατρούς και ουσιαστικά παρέχοντας μόνο υπηρεσίες συνταγογράφησης και αντιμετώπισης επειγόντων περιστατικών. Εγώ είμαι ειδικευμένος γενικός οικογενειακός γιατρός, δηλαδή η δουλειά μου είναι η πρόληψη στον πληθυσμό ευθύνης μου, που σημαίνει ότι δεν ήταν να κάνω μόνο συνταγογράφηση και να αντιμετωπίζω επείγοντα περιστατικά· ήταν να φροντίζω ώστε να μην έχει επείγοντα περιστατικά. Να μην έχω εγκεφαλικά και εμφράγματα· αυτό σημαίνει πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, κάτι που δεν υπάρχει στην Ελλάδα.
Ποιο ήταν το όραμά σας για το ιατρείο της Σερίφου;
Να το οργανώσω ώστε να γίνει ένα πρότυπο ιατρείο στο οποίο θα είχα άμεση σχέση με τους ασθενείς μου. Θα είχα αρχείο για να παρακολουθώ τις εξετάσεις τους και να τους ενημερώνω. Επίσης με διάφορες δράσεις θα ενημέρωνα τους νέους ανθρώπους, τα σχολεία, με στόχο την πρόληψη και τη βελτίωση της ποιότητας της υγείας των κατοίκων της Σερίφου. Ταυτόχρονα σκοπός μου ήταν να μειώσω τη φυγή των ασθενών από το νησί. Για παράδειγμα, μια οικογένεια χρειαζόταν 500 ευρώ για να πάει με το παιδί της να κάνει ένα εμβόλιο στην Αθήνα επειδή εδώ δεν υπάρχει παιδίατρος. Στη Σουηδία όλα αυτά τα κάνει ο γενικός γιατρός. Οπότε εξήγησα στους νέους γονείς ότι θα αναλάβω εγώ τα παιδιά τους και αυτό τους καθησύχασε και κράτησε πολλές οικογένειες πίσω.
Καταφέρατε τελικά να αποκτήσει πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας η Σέριφος; Και πώς;
Γνωρίζοντας πολύ καλά ότι κανείς δεν πρόκειται να ασχοληθεί μαζί μας, κάλεσα τους συντοπίτες μου και τον δήμαρχο και τους είπα ότι είμαι οικογενειακός γιατρός από τη Σουηδία, κουβαλάω την πείρα μου και μπορώ με τη βοήθειά τους να οργανώσουμε το ιατρείο, το οποίο σημαίνει να πάρουμε λίγο πιο εξειδικευμένο εξοπλισμό που θα μας βοηθήσει να κάνουμε προληπτικές εξετάσεις. Εν τω μεταξύ είχα παρατηρήσει ότι ο κόσμος διακατεχόταν από αίσθημα ανασφάλειας, ιδιαιτέρως τους χειμερινούς μήνες, το οποίο εκδηλωνόταν με διάφορους τρόπους. Ενας από αυτούς ήταν όταν ερχόταν ένας παππούς στον γιατρό, πρόσφερε και ένα πενηντάρικο –μια ελληνική συνήθεια–, κάτι που μου φαινόταν παράξενο. Τους είπα λοιπόν «βάλτε σε μια άκρη τα χρήματα αυτά για να εξοπλίσουμε το ιατρείο», έτσι κι έγινε. Και αυτό όμως είχε μεγάλη δυσκολία γιατί ήρθα αντιμέτωπος με ένα πειθαρχικό συμβούλιο, διότι θεώρησαν ότι δεν έχω δικαίωμα ως δημόσιος λειτουργός να ζητάω από τον κόσμο να αγοράσει ένα ορθοσκόπιο. Ομως αυτά ήταν ουσιαστικά χρήματα των ασθενών που εγώ δεν τα έβαζα στην τσέπη μου. Ελεγα δηλαδή στους ασθενείς «δεν τα θέλω, βάλτε τα σε ένα κουτί, θα τα μαζέψουμε στο φαρμακείο για να πάρουμε ένα μικροσκόπιο, ένα ορθοσκόπιο κ.ά.». Ο ΣΥΡΙΖΑ τότε πίστευε πως αυτό ήταν λάθος. Υπερασπιζόταν τη δημόσια δωρεάν υγεία, η οποία έτσι θα έπρεπε να είναι, αλλά η δική μου πρόθεση ήταν διαφορετική. Κλήθηκα στο πειθαρχικό συμβούλιο, απάντησα με 16σέλιδη αναφορά η οποία επιστημονικά αιτιολογούσε για ποιο λόγο και πώς μπορούσα εγώ με τις ικανότητες που έχω να οργανώσω το ιατρείο και τι όφελος θα είχε αυτό στην υγεία του πληθυσμού και απαλλάχτηκα. Εκτοτε το ιατρείο έχει πάει πολύ καλά.
Πότε ξεκίνησαν τα προβλήματα στο ιατρείο;
Ολα λειτουργούσαν πάρα πολύ καλά μέχρι τη στιγμή που ήρθε ο κορονοϊός, που όλους μάς εξουθένωσε ψυχικά και σωματικά. Η κατάσταση επιβαρύνθηκε ακόμη περισσότερο με την αύξηση του τουρισμού στη Σέριφο, κάτι που έχει καταγραφεί και από το Λιμενικό Ταμείο Σερίφου, αλλά και από τον αριθμό των ασθενών που βλέπουμε εμείς. Εχουμε νούμερα καταγραμμένα από το 2018 μέχρι σήμερα, στα οποία φαίνεται ότι υπάρχει τεράστια αύξηση 30-40% τα τελευταία τρία χρόνια. Αυτό σημαίνει αύξηση στη ζήτηση υπηρεσιών υγείας χωρίς αντίστοιχη αύξηση του προσωπικού. Στο ιατρείο μας υπάρχει μία νοσηλεύτρια που δουλεύει κανονικό ωράριο. Δηλαδή τα επείγοντα περιστατικά μετά τις 3 το μεσημέρι τα βλέπω μόνος μου. Υπάρχει μία βοηθός ιατρικών εργαστηρίων, υπάρχει ένας οδηγός ασθενοφόρου και ήμουν κι εγώ με δύο αγροτικούς ιατρούς. Να επισημανθεί ότι στη Σέριφο δεν υπάρχει πρόγραμμα βοήθειας στο σπίτι, δεν υπάρχει άλλος ιδιώτης γιατρός, δεν υπάρχουν βρεφονηπιακοί σταθμοί, δεν υπάρχουν κοινοτικοί νοσηλευτές. Δηλαδή δεν υπάρχουν εξωτερικοί δορυφόροι οι οποίοι θα μπορούσαν να είχαν συνεισφέρει ή να αποσυμφορήσουν τον φόρτο εργασίας του ιατρείου. Ετσι, οτιδήποτε κι αν συνέβαινε, ακόμη και μια γάτα να έσπαγε το πόδι της, έπαιρναν τηλέφωνο εμένα.
Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε στην παραίτηση;
Δεν ήταν τα περιστατικά που με οδήγησαν να παραιτηθώ· ήταν η κρατική αδιαφορία και το γεγονός ότι οι πολιτικοί δεν έχουν αντιληφθεί τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι Κυκλάδες ούτε τη σημασία των Κυκλάδων –αποτελούν τουριστικό προορισμό– στις οποίες μια μεγάλη μάζα πληθυσμού μετακινείται από αστικές σε μη αστικές περιοχές χωρίς να υπάρχει αντίστοιχη αύξηση των στελεχών του ιατρείου και αυτό με εξουθενώνει. Το καλοκαίρι είμαι 24 ώρες το 24ωρο για όλο τον μήνα εφημερία. Δεν έχω καθόλου προσωπική ζωή, ακόμη και στο σουπερμάρκετ πηγαίνω τρέχοντας. Για παράδειγμα, με πήραν το καλοκαίρι στις 3 το πρωί γιατί κάποιος ήταν μεθυσμένος. Πήγα στο ιατρείο, του έβαλα έναν ορό. Στις 7 το πρωί τον συνέφερα, οπότε και πήγα σπίτι μου. Υστερα από λίγο χτύπησε το τηλέφωνο για ένα έμφραγμα του μυοκαρδίου. Ημουν εξαντλημένος πια αλλά και επικίνδυνος για να αντιμετωπίσω ένα έμφραγμα.
Μετά την παραίτησή σας τι έχετε σκοπό να κάνετε;
Μεταξύ σοβαρού και αστείου, μπορώ να κάνω οτιδήποτε. Επειδή χτίζω ένα σπίτι στο νησί συνειδητοποίησα ότι μια ομάδα εργατών παίρνουν μεγαλύτερο μισθό από μένα – και το δικαιούνται οι άνθρωποι, γιατί δουλεύουν πάρα πολύ σκληρά, αλλά κι εγώ δεν κάθομαι. Θα μπορούσα να κάνω οποιαδήποτε εργασία μπορεί να μου αποφέρει εισόδημα: οικοδομή, διανομή, καθαριότητα, τουρισμό, είμαι ευέλικτος. Μάλλον όμως θα οδηγηθώ στην έναρξη ενός ιδιωτικού ιατρείου με σκοπό να έρθει επιτέλους ένας άλλος γιατρός στο περιφερειακό ιατρείο ώστε να υπάρχει μια συνεργασία. Να υπάρχουν δηλαδή τουλάχιστον δύο γιατροί.
Τι λένε οι πολίτες της Σερίφου για την παραίτησή σας;
Υπάρχει ένα κύμα συμπαράστασης και σαφώς απογοήτευσης. Ο κόσμος στον δρόμο μου λέει «μαζί σου είμαστε, να μείνεις εδώ» και εγώ τους καθησυχάζω ότι θα μείνω, είτε ασχοληθώ με την ιατρική ως ιδιώτης είτε με οτιδήποτε άλλο. Αν απειλείται η ζωή κάποιου, σαφώς θα είμαι εδώ χωρίς χρήματα. Ο όρκος του Ιπποκράτη δεν μου επιτρέπει να κάνω και τίποτε άλλο κι εγώ ως άνθρωπος δεν θα το επέτρεπα στον εαυτό μου. Το κράτος-τέρας ή το τέρας που λέγεται Ελλάδα μάς έχει μεταμορφώσει σε ζώα. Αυτό δεν ανέχομαι, γι’ αυτό παραιτήθηκα. Δεν αντέχω να μιλάω άσχημα στον παππού γιατί έχω εξουθενωθεί. Δεν μπορώ να βλέπω τον εαυτό μου να μεταμορφώνεται σε τέρας.
