Η συζήτηση στη Βουλή –τουλάχιστον μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές– συνοψίζεται σε δύο φράσεις: «Θα σας ταράξουμε στη νομιμότητα», που ξεστομίζουν η αξιωματική αντιπολίτευση, εν μέρει τα υπόλοιπα κόμματα και μεγάλη μερίδα των νομικών, και «σας ταράξαμε στην αγυρτεία», που ψιθυρίζουν μπροστά στον καθρέφτη τους οι κυβερνητικοί βουλευτές και τα πετσωμένα ΜΜΕ.
Η πρώτη, ειπωμένη από τον Ηλία Ηλιού σε μια άλλη περίοδο πολιτικής ανωμαλίας και κρατικής καταστολής, έχει το «θα» επειδή η υπόθεση των υποκλοπών δεν πρόκειται να κλείσει ούτε εύκολα ούτε γρήγορα. Η δεύτερη λέγεται στον αόριστο, γιατί επί σχεδόν τέσσερα χρόνια ο πρωθυπουργός και η παρέα του εμπαίζουν ακόμη και τους ψηφοφόρους τους ξέροντας κατά βάθος ότι δεν έχουν μέλλον. Τα ακούσαμε όλα αυτές τις μέρες. Για Novartis, Καλογρίτσα, μικρή Μαρία κ.λπ. Για το επίμαχο θέμα άλαλα τα χείλη των ασεβών, εκτός από τους χυδαίους και άδικους χαρακτηρισμούς κατά του Χρήστου Ράμμου. Η περίπτωσή του, βέβαια, υπόδειγμα εντιμότητας και επαγγελματικής ευσυνειδησίας, φαντάζει σαν σπάνιο είδος στο μολυσμένο θερμοκήπιο της ΝΔ. Απέναντι στα δικά του στέρεα επιχειρήματα ο Γεραπετρίτης προσπάθησε να ανταπαντήσει με Λυσία. Γιατί άραγε δεν επέλεξε ένα απόσπασμα από τον «Επιτάφιο» του Περικλή, όπως: «Και, ως προς το όνομα, καλείται δημοκρατία, επειδή η εξουσία δεν βρίσκεται στα χέρια των ολιγαρχικών, αλλά του δήμου. Ολοι έχουν τα ίδια δικαιώματα απέναντι στους νόμους». Σίγουρα πάντως θα του χρωστάει ευγνωμοσύνη ο Αριστοτέλης, διότι στους τρόπους πειθούς του φιλοσόφου, εκτός από την επίκληση στη λογική και στο συναίσθημα, ο υπουργός προσέθεσε και το στρίβειν διά της προσποιητής άγνοιας.
Είναι άλλωστε γνωστό ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέλαβε την ΕΥΠ ύστερα από μεσαιωνικά βασανιστήρια στα οποία τον υπέβαλε το βάρος του ονόματος θέλοντας να το ξεπεράσει επί τα χείρω. Αυτό το χειρότερο έσπευσαν να υπερασπιστούν οι βουλευτές του. Ο Αδωνης σκούζοντας και σκίζοντας νανογιλέκα, ο Μαραβέγιας που προσέβαλε τους πιθήκους, διότι αυτοί ποτέ δεν αναμείχθηκαν σε οικονομικά σκάνδαλα, και ο Μαρκόπουλος που αποκάλεσε τον Ράμμο delivery boy και πέμπτη φάλαγγα του ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος; Εκείνος που έγραφε το ’13 ότι «πρόσωπο της χρονιάς είναι ο Μιχαλολιάκος, διότι πήρε τον διαλυμένο χώρο της ΧΑ και από το 0,3% τον πήγε στο 7%».
Η Ιστορία όμως ενίοτε εκδικείται. Ο κορυφαίος συνταγματολόγος Αριστόβουλος Μάνεσης λίγο προτού τον απολύσει η χούντα είχε πει στους φοιτητές του: «Και αν η εξουσία, που τη συμφέρει να έχει παθητικούς και πολιτικά αδιάφορους υπηκόους, σας πει ότι έτσι κάνοντας, δεν είστε φρόνιμοι και νομοταγείς πολίτες, αποδείξτε της ότι καλός πολίτης είναι μόνον ο ελεύθερος πολίτης, ο συνειδητός, ενεργός και υπεύθυνος πολίτης». Ο δε Χρήστος Σαρτζετάκης, που αντιστάθηκε στις πιέσεις και τις διώξεις για την υπόθεση Λαμπράκη, κάποια στιγμή ανταμείφθηκε με το ανώτατο αξίωμα. Και όσοι δημοσιογράφοι κατηγορήθηκαν ως απόγονοι του Αισώπου τώρα δικαιώνονται.
Πολύ εύστοχο επομένως το ερωτηματικό στην εκδήλωση των νομικών «Μένουμε Ευρώπη;». Γιατί οι λέξεις δεν στέκονται σαν ασάλευτα μπιμπελό στην εταζέρα. Ενα σημείο στίξης υπέδειξε ότι είναι πεδίο συνεχούς διεκδίκησης του αξιακού κώδικα και των ατομικών δικαιωμάτων.
