Η κυβέρνηση έχει αλλεργία σε καθετί δημόσιο και δωρεάν. Δεν διστάζει να κατοχυρώσει το συμφέρον των ολίγων, των ολιγαρχών, των καρτέλ (βλέπε ενέργεια) εις βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας. Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές της εξελίχθηκαν σε οδοστρωτήρες παιδείας, υγείας, κοινωνικού κράτους. Θα γλίτωνε το τελευταίο προπύργιο δημόσιου αγαθού, το νερό; Η ιστορία του καπιταλισμού/ νεοφιλελευθερισμού είναι γεμάτη παραδείγματα από εξεγέρσεις ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού, ειδικότερα σε χώρες της Λατινικής Αμερικής. Στα καθ’ ημάς η πρόβα τζενεράλε έγινε σε ένα μικρό χωριό του Πηλίου, τις Σταγιάτες. Η ιστορία (αντίστασης) είναι γνωστή. Μας στοιχειώνουν οι εικόνες των παιδιών στην Αφρική να πίνουν με τη χούφτα τους βρόμικο νερό. Προφανώς δεν είμαστε σε αυτή την κατάσταση. Ομως στις χώρες του νεοφιλελευθερισμού εφαρμόζεται άλλο μοντέλο: θα πληρώνουμε ακριβά το νερό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αλυσίδα παραγωγής και διατροφής. Οι περιπτώσεις ιδιωτικοποίησής του στον πλανήτη αποδεικνύουν ότι συνοδεύεται από εξωφρενική αύξηση των τιμολογίων, η οποία ακόμη και στη θεωρητικά «δυτική» χώρα όπως η Ελλάδα θα στερήσει από σημαντικό μέρος του πληθυσμού την πρόσβαση στο νερό, εντείνοντας ακόμη περισσότερο τις κοινωνικές ανισότητες. Αυτές που ο κ. Μητσοτάκης θεωρεί φυσική κατάσταση… Το σημερινό τεύχος είναι αφιερωμένο στο νερό.
Που πρέπει να παραμείνει δημόσιο και φτηνό. Αλλιώς θα ανοίγουμε τις βρύσες και θα ρέει άφθονο το ύδωρ του νε(ρ)οφιλελευθερισμού. Μέσα στο σπίτι μας. Είναι ικανοί να ιδιωτικοποιήσουν μέχρι και τις σταγόνες της βροχής. Με απευθείας ανάθεση.
Πώς το έλεγε ο Ζοζέ Σαραμάγκου… «Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρείες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα τη μάνα που σας γέννησε».
