Της Ολγας Γεροβασίλη*
Σήµερα 21η Μαΐου µπροστά στην κάλπη καλούµαστε να κρίνουµε την απερχόµενη κυβέρνηση και να επιλέξουµε την επόµενη. Ο κ. Μητσοτάκης, διαβόητος για το θράσος του, θέτει στους πολίτες το εκπληκτικό δίληµµα: «σταθερότητα ή χάος». Αυτή η έννοια προϋποθέτει ασφαλώς την ύπαρξη ενός φερέγγυου εγγυητή, ενός αξιόπιστου συνοµιλητή, αν µη τι άλλο µιας συγκροτηµένης, υπεύθυνης προσωπικότητας ή έστω ενός προσώπου ικανού για καταλογισµό.
Ο «σταθερός» κ. Μητσοτάκης ελπίζει να ξεχάσουµε πώς οδηγηθήκαµε σε µια πραγµατικότητα στην οποία το µηνιαίο εισόδηµα εξαντλείται την πρώτη εβδοµάδα καθώς ο ίδιος απολαµβάνει µια «καταπληκτική» ποιότητα ζωής. Θεωρεί επίτευγµα πως η χώρα του έκανε το ασύλληπτο άλµα και βρέθηκε από την 108η στην 107η θέση στον κόσµο στην ελευθερία του Τύπου ή ότι η ΕΥΠ του παρακολουθούσε (παρακολουθεί άραγε ακόµη;), πέρα από την ηγεσία του στρατεύµατος, και ευρωβουλευτές, υπουργούς, επιχειρηµατίες, δηµοσιογράφους χωρίς προφανή λόγο.
«Σταθερότητα Μητσοτάκη» είναι να διασωληνώνεται ασθενής στον διάδροµο των επειγόντων και να σου λένε πως είναι το ίδιο µε τη ΜΕΘ ή να διορίζεις κατ’ εξαίρεση στο όνοµα του δηµόσιου συµφέροντος διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου άνθρωπο που µετά λες πως δεν γνωρίζεις καν. Με την εκµετάλλευση της «σταθερότητας» αυτό το διάστηµα δόθηκαν σε απευθείας αναθέσεις πάνω από 10 δισ. ευρώ και ανακοινώθηκαν εξοπλιστικά προγράµµατα για τα οποία τα αρµόδια επιτελεία ενηµερώθηκαν από τηλεοράσεως. Ως «σταθεροί» υπήκοοι µαθαίναµε για τη στάση της χώρας µας στο ουκρανικό από Γερµανό υπουργό. Λίγη αστάθεια παρουσίαζαν µόνο τα τουρκικά καράβια, που τα παράσερνε ο άνεµος και… ξεβράζονταν προς Κυκλάδες µεριά και ο «παλιόκαιρος» που… άλλοτε χιόνιζε µεσηµέρι και άλλοτε κατακαλόκαιρο δεν φυσούσε και αιφνιδίαζε το «επιτελείο».
Σε ορισµένα πράγµατα όµως δεν χωράει ούτε καν το χιούµορ. Οι µόνες «σταθερές» της Ν∆ και του κ. Μητσοτάκη είναι η υποκρισία, το θράσος και η αναλγησία. Για τίποτε από τα προηγούµενα δεν ζήτησε έστω µία συγγνώµη. Ωστόσο όταν µιλάει για τη νεολαία προκαλεί. Η «εργαλειοποίηση» των θυµάτων του φρικιαστικού, αδιανόητου σιδηροδροµικού δυστυχήµατος των Τεµπών –στη συντριπτική πλειονότητά τους νέων– εκ µέρους των γονέων και των φίλων παραπάει. Είναι ο ίδιος που βγήκε πριν από λίγες ηµέρες και δήλωσε χαρούµενος περίπου πως τα Τέµπη δεν του «χάλασαν την εκλογική σούπα». Που τόσους µήνες µετά η σιδηροδροµική γραµµή Αθήνα – Θεσσαλονίκη παραµένει πρακτικά µονή. Που έβαλε µετά το δυστύχηµα τάχα για µηχανοδηγό τον υπουργό Επικρατείας και για επιβάτες «γαλάζια» στελέχη προσβάλλοντας τη µνήµη των θυµάτων.
Η ειδική βάση εισαγωγής (ΕΒΕ) αποτελεί ταξικό πολιτικό σκάνδαλο άνευ προηγουµένου. ∆ήθεν στο όνοµα της «αριστείας» και υπονοµεύοντας ανοιχτά τη δηµόσια εκπαίδευση µέσω της αποεπένδυσης σε υποδοµές και προσωπικό στέρησε το δικαίωµα της πρόσβασης σε αυτή σε δεκάδες χιλιάδες νέες και νέους. Και στο όνοµα της ίδιας «αριστείας» νοµιµοποίησε τα δίδακτρα ως προϋπόθεση πρόσβασης στην τριτοβάθµια εκπαίδευση. Πριν από αυτό άρχισε να τραβάει την πρίζα από πολλά πανεπιστηµιακά τµήµατα, ιδιαίτερα στην περιφέρεια, και εξοµοίωσε µες στη νύχτα τα αµφίβολης αξίας πτυχία κάποιων κολεγίων µε εκείνα των ελληνικών πανεπιστηµίων. Και τώρα στρέφει πλέον το ενδιαφέρον του στην πρωτοβάθµια και δευτεροβάθµια εκπαίδευση µε την εφαρµογή κάποιου «study pass» για να «δέσει το –πολύ πικρό– γλυκό» της δηµόσιας εκπαιδευτικής πολιτικής.
Και όταν µεν οι νέοι αντιδρούν η απάντηση είναι βία, αυταρχισµός, λάσπη. Γιατί αλλού δεν µπορούν πλέον να αντιδράσουν. Η κατάργηση των εργασιακών δικαιωµάτων, η αποχαλίνωση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας µε κρατική χορηγία, η διόγκωση του κόστους στέγασης και η αλµατώδης αύξηση των τιµών ψαλιδίζουν τα όνειρα των νεότερων για χειραφέτηση και ευηµερία. Ο δρόµος που τους ανοίγει η ελληνική ∆εξιά είναι γνωστός από το 1950: ξενιτιά. Αυτοί που θα έφερναν το brain gain µας γύρισαν πίσω στο brain drain, κατακτώντας µια ακόµη θλιβερή ευρωπαϊκή πρωτιά στην ανεργία των νέων.
Τέτοια «σταθερότητα» ούτε στον εχθρό µας. Οχι άλλο «κάρβουνο» στην «υπερταχεία» του θράσους και της αλαζονείας του κ. Μητσοτάκη, που συντρίβει τη λογική, την ηθική και κυρίως τις προοπτικές των νέων µας. Οι θυσίες του ελληνικού λαού και η δική µας προσπάθεια έδωσαν τέλος στον φαύλο κύκλο της επιτροπείας και της λιτότητας. Αποδείξαµε πως είµαστε ικανοί να σχεδιάζουµε, να υλοποιούµε και να αξιολογούµε την πολιτική δράση µας.
Αντίθετα µε το πιο χρεωµένο κόµµα της Ευρώπης, που δεν διδάχτηκε το παραµικρό και οδηγεί ξανά τη χώρα στο χάος της οικονοµικής και ηθικής χρεοκοπίας, παραδώσαµε ένα «µαξιλάρι» 37 δισ. ευρώ, γεµάτα δηµόσια ταµεία εκεί όπου αυτοί πήραν φεύγοντας και τα… πόµολα.
Την 21η Μαΐου συγκρίνουµε και επιλέγουµε αντί της «σταθερότητας» της συλλογικής µαταίωσης και της οικονοµικής και ηθικής παράλυσης, την προοπτική της δηµοκρατικής διακυβέρνησης. Με κορµό τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συµµαχία, µε την ευκαιρία να υλοποιήσουµε για πρώτη φορά το πρόγραµµά µας σε όλο το εύρος του και να κριθούµε γι’ αυτό.
*Η Ολγα Γεροβασίλη είναι υποψήφια βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία νομού Αρτας, πρώην υπουργός