Ο Καφενές του Καγιαμπή στο Ηράκλειο της Κρήτης δεν είναι ένα οποιοδήποτε καφενείο. Υπήρξε για χρόνια η αυλή του σπιτιού μας, εκεί όπου δεν ντρεπόμαστε να φέρουμε έναν φίλο να δοκιμάσει αυτά που τρώγαμε στις κουζίνες των μανάδων μας. Ο Μήτσος Καγιαμπάκης, ο δημιουργός του καφενέ-ανεπίσημου ιστορικού αρχείου, μίλησε εκ βαθέων στην Κατερίνα Αγγελιδάκη για το κλείσιμό του, καθώς σε λίγο καιρό τη θέση του θα πάρει ακόμη ένα ξενοδοχείο.
Στις 20 Φεβρουαρίου βγαίνει στις κινηματογραφικές αίθουσες το νέο φιλμ της Ελένης Αλεξανδράκη με τίτλο «Θολός βυθός». Αν και ταινία μυθοπλασίας βασίζεται ελεύθερα στα αυτοβιογραφικά βιβλία του Γιάννη Ατζακά, ο οποίος έζησε έξι χρόνια στις παιδοπόλεις της Φρειδερίκης. Ο συγγραφέας μίλησε στον Κωνσταντίνο Καϊμάκη για την εμπειρία που σημάδεψε για πάντα τη ζωή του.
Η ιστορικός Τασούλα Βερβενιώτη γράφει για τον Έρανο της βασίλισσας Φρειδερίκης και τη δημιουργία των Παιδοπόλεων, οι οποίες εκτός των άλλων υπήρξαν τόποι αντικομμουνιστικής και εθνικιστικής προπαγάνδας.
«Δεν είναι εύκολο να παραδεχτεί κανείς τις δύσκολες αλήθειες για τον εαυτό του. Πόσο μάλλον δημόσια. Ο Διονύσης Σαββόπουλος το τολμάει με το βιβλίο του “Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα” και κερδίζει. Καταρχάς τον σεβασμό αλλά και την αφοσίωση του αναγνώστη». Η Έμυ Ντούρου διάβασε την αυτοβιογραφία του σπουδαίου τραγουδοποιού.
«Ο πόλεμος των άστρων την εποχή του Τραμπ». Με τις πιο πολιτικές ταινίες των τελευταίων χρόνων στον δρόμο για τα Όσκαρ, ξεκινά η μάχη της βιομηχανίας του θεάματος εναντίον της σκοταδιστικής στροφής της τραμπικής Αμερικής. Η Κατερίνα Αγγελιδάκη σκιαγραφεί το τοπίο.
Η παράσταση «Η μέρα της φούστας» σε σκηνοθεσία Ζωής Χατζηαντωνίου είναι γροθιά στο στομάχι και ταυτόχρονα ένα ρεσιτάλ υποκριτικής της Θεοδώρας Τζήμου. Ο Ηρακλής Λογοθέτης είδε την παράσταση και καταγράφει τις εντυπώσεις του.
Ο επιμελητής Σταμάτης Σχιζάκης μίλησε στην Ειρήνη Δρίβα για τον κόσμο του γλύπτη Θόδωρου με αφορμή την «Αντί Αναδρομικής» έκθεση που παρουσιάζεται στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
«Όπως κάθε εμμονικός χαρακτήρας, ο Χάρολντ Μπλουμ (1930-2019) δεν παύει να σκαλίζει το συγγραφικό του παρελθόν, να ξύνει –έως αίματος– παλιές και ανεπούλωτες πληγές, να μην αφήνει κανένα από τα ένδοξα τραύματά του να κλείσουν, αν όχι εντελώς ανεπαίσχυντα, τουλάχιστον ειρηνικά. Καθόλου δεν εκπλήσσει λοιπόν το ότι σχεδόν σαράντα χρόνια μετά την “Αγωνία της επίδρασης” (1973), το βιβλίο που τον έκανε διάσημο, επανέρχεται σ’ αυτό με την “Ανατομία της επίδρασης” (2011)». Ο Ηρακλής Λογοθέτης γράφει για το επιδραστικό βιβλίο του Αμερικανού κριτικού λογοτεχνίας.
«Το τραγούδι είναι ένα είδος ψυχοθεραπείας» λέει μεταξύ άλλων ο ερμηνευτής Δώρος Δημοσθένους στον Αντώνη Μποσκοΐτη. Η συζήτησή τους έγινε με αφορμή τον δίσκο «Είχα φωνή, την πήραν τα πουλιά» που ο Δημοσθένους συνυπογράφει –για πρώτη φορά με την ιδιότητα του συνθέτη– με τη στιχουργό Ελένη Φωτάκη.
Φαβορί για τη βραδιά της απονομής των Όσκαρ είναι το υποψήφιο για δέκα αγαλματίδια «The brutalist» του Μπρέιντι Κόρμπετ, με τους Eϊντριεν Μπρόντι, Φελίσιτι Τζόουνς και Γκάι Πιρς. Ο Κωνσταντίνος Καϊμάκης είδε την ταινία.
«Συνεπικουρούμενος από ένα επιτελείο αξιέπαινων καλλιτεχνών, ο Γιάννος Περλέγκας μάς συγκλονίζει με ένα από τα πιο εμπρηστικά και σκανδαλώδη έργα του Αυστριακού σαμποτέρ των στερεοτύπων Τόμας Μπέρνχαρντ, τη “Δύναμη της συνήθειας”». Ο Γιώργος Ίκαρος Μπαμπασάκης γράφει στη στήλη Καντράν.
«Επιτέλους μόνος» λέγεται το νέο βιβλίο του Θανάση Θ. Νιάρχου που αποφάσισε να βαφτίσει με παιγνιώδη διάθεση τη δημοσιοποίηση των ημερολογίων του. Για το βιβλίο γράφει ο Αντώνης Μποσκοΐτης.
Πριν από λίγες μέρες ανακοινώθηκε η δωρεά ενός εκατομμυρίου ευρώ εκ μέρους της Τράπεζας Πειραιώς για την εκπόνηση μελετών αποκατάστασης και επανάχρησης του βιομηχανικού συγκροτήματος Τσαούσογλου, δηλαδή το κτιριακό σύμπλεγμα στην Πειραιώς 260. Γράφει η Κατερίνα Αγγελιδάκη.
Πριν από λίγες μέρες συμπληρώθηκαν 56 χρόνια από τον θάνατο του ηθοποιού Μπόρις Καρλόφ – κατά κόσμον Γουίλιαμ Χένρι Πρατ – που έμελλε να μείνει στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου ως το τέρας του Φρανκενστάιν στην ομότιτλη ταινία του 1931. Ο Αντώνης Μποσκοΐτης γράφει για μια ιστορία που του διηγήθηκε παλιότερα η Ρίκα Διαλυνά, όταν είχε παίξει σε ταινία δίπλα στον Άγγλο ηθοποιό.
