Η Αθήνα είναι μια από τις λιγότερο πράσινες πόλεις στην Ευρώπη, όμως οι αρχές προσδοκούν ότι αυτό θα αλλάξει αποκαλύπτοντας τον Ιλισσό ποταμό που ρέει κάτω από το ιστορικό κέντρο της πρωτεύουσας, γράφει η βρετανική Telegraph.
Κατά την αρχαιότητα ο Ιλισσός ήταν μια ειδυλλιακή ποτάμια διαδρομή σκιασμένη από πεύκα, όπου κάποτε δίδαξε ο Σωκράτης.
Την δεκαετία του 1930 όμως, κατά την διάρκεια της ραγδαίας ανάπτυξης της πόλης, ο ποταμός καλύφθηκε και αργότερα κατασκευάστηκε γραμμή τραμ.
Η ανεπαρκής συντήρηση και οι κραδασμοί των τραμ προκάλεσαν ζημιές στην σήραγγα κάτω από την γραμμή με αποτέλεσμα την αναστολή, τον Οκτώβριο, της λειτουργίας του τραμ από την περιοχή του Νέου Κόσμου έως το Σύνταγμα. Οι πολεοδόμοι πρότειναν αντί για το δαπανηρό έργο ενίσχυσης της σήραγγας και επισκευής της γραμμής, αυτή να μεταφερθεί σε άλλη διαδρομή και να αποκαλυφθεί ο ποταμός. Προτείνεται η δημιουργία πάρκου μήκους 1,5 χιλιομέτρου κατά μήκος της κοίτης.
Η Αθήνα χρειάζεται περισσότερο πράσινο – το κέντρο έχει ελάχιστα πάρκα και κήπους – εξάλλου κατατάσσεται 22η στον κατάλογο των 30 πόλεων του European Green City Index που κατάρτισε ο Economist Intelligence Unit. Η Κοπεγχάγη είναι πρώτη και το Λονδίνο ενδέκατο. Προτείνεται η δημιουργία πάρκου μήκους 1,5 χιλιομέτρου κατά μήκος της κοίτης.
«Η ανακατασκευή της γραμμής του τραμ θα είναι εξαιρετικά δαπανηρή. Προτείνουμε να μην επισκευαστεί η σήραγγα, αλλά να αποκαλυφθεί το ποτάμι και να κατασκευαστεί πεζόδρομος από την Ακρόπολη μέχρι το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, που θα διασχίζει την καρδιά της πόλης», δήλωσε στην Telegraph η Κατερίνα Χριστοφάκη, πολεοδόμος που πρωτοστατεί στην πρωτοβουλία. Η πρόταση αυτή μοιάζει στην σύλληψή της με το φημισμένο High Line της Νέας Υόρκης, ένα εξαιρετικά πετυχημένο γραμμικό πάρκο κατασκευασμένο κατά μήκος της ιστορικής εναέριας σιδηροδρομικής γραμμής στο West Side του Μανχάταν. Η Αθήνα ξεχωρίζει από άλλες ευρωπαϊκές πόλεις επειδή δεν έχει ποταμό που να την διαρρέει, τουλάχιστον όχι έναν ορατό ποταμό. «Στην πραγματικότητα έχουμε δύο ποτάμια, τον Ιλισσό και τον Κηφισσό, όπως έχουν καλυφθεί και είναι σχεδόν αόρατοι», είπε η Χριστοφοράκη.
Δεδομένου του ξηρού και θερμού κλίματος της Ελλάδας, κανείς από τους δύο δεν είναι μεγάλος και δεν συγκρίνονται με τον Τάμεση ή τον Τίβερη. Το σχέδιο έχει την υποστήριξη της ελληνικής κυβέρνησης και των τοπικών αρχών, όμως η υλοποίησή του δεν θα είναι άμεση. Οι μελέτες σκοπιμότητας έχουν αρχίσει να εκπονούνται. «Μόλις έχουμε ανοίξει τον διάλογο. Πιστεύουμε ότι το έργο θα έχει ολοκληρωθεί μέσα σε μια δεκαετία. Θεωρούμε ότι είναι κάτι που θα αρέσει στους περισσότερους Αθηναίους», ανέφερε η κ. Χριστοφοράκη.