Το 1967, η τέως βασιλική οικογένεια εγκατέλειψε το Τατόι και το 1973 με ΝΔ το κτήμα απαλλοτριώθηκε. Το Τατόι αφέθηκε να ρημάξει.
Το 1974, το 69.2% του ελληνικού λαού ψήφισε υπέρ της κατάργησης της μοναρχίας. Το 1945, το Τατόι παραδόθηκε στις φλόγες μετά από εμπρησμό. Το 1974 κάηκαν 13.500 στρέμματα και το 1977, 4.000 στρ.
Το 1992, με εγκληματική απόφαση επετράπη να απομακρυνθεί μέρος της «οικοσκευής» με αποτέλεσμα να φύγουν για πάντα από την Ελλάδα θησαυροί από το ανάκτορο.
Το 2000, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επιδίκασε αποζημίωση στην τ. βασιλική οικογένεια, 13.7 εκατ. ευρώ – έναντι 161 εκατ. ευρώ που εκείνη διεκδικούσε-. Σε όλες τις πολιτισμένες πρωτεύουσες οι εισπράξεις από τα παλάτια ανέρχονται σε δις. π.χ στη Βιέννη το Χόφμπουργκ, ένα από τα δύο μεγάλα παλάτια που είναι αφιερωμένα στη Σίσι, είναι κομμάτι της τουριστικής βιομηχανίας της πόλης.
Στα ανακαινισμένα παλάτια γίνονται δεξιώσεις, γάμοι, βαπτίσεις, κλπ. με αστρονομικά έσοδα. Ας αναλογιστούμε πόσα δις χάσαμε τα 48 αυτά χρόνια. Δυστυχώς, η κα Μενδώνη μετά το παγκόσμιο ρεζιλίκι στην «Πύλη των Λεόντων», δεν έβαλε μυαλό και ζήσαμε πάλι εικόνες βιβλικής καταστροφής και απόγνωσης στο Τατόι τον περασμένο Αύγουστο.
Από τότε θα μπορούσε να είχε ζητήσει 20 στρατιώτες να ελέγχουν τις εισόδους στο παρακείμενο δάσος, οι οποίοι κατέγραφαν αριθμό Ι.Χ και ταυτότητα οδηγού. Την πρόταση αυτήν την κάνω κάθε χρόνο – επί είκοσι χρόνια- αλλά σε ώτα μη ακουόντων. Έτσι θα είχε αποφευχθεί η βιβλική καταστροφή του ιστορικού τοπίου-μνημείου.
Το κτήμα Τατοϊου βρέθηκε για 4η φορά στο έλεος της φωτιάς. Οι εγκαταστάσεις των πρώην Βασιλικών Ανακτόρων που ρήμαξαν εδώ και δεκαετίες από την αφασία των Υπουργών Πολιτισμού, επλήγησαν από τις φλόγες που έφτασαν στον περίβολο του βασιλικού κοιμητηρίου. Η τραγωδία είναι ότι κάηκαν χιλιάδες στρέμματα δάσους εντός του ιστορικού πυρήνα του κτήματος.
Η παραλυσία των Υπουργών οδηγεί πάντα σε τραγωδίες. Εάν οι εκάστοτε Υπουργοί ΥΠΠΟ είχαν στοιχειώδη ελληνική ευαισθησία και δεν βρίσκονταν σε βαθύ ανατολίτικο λήθαργο θα έπρεπε συνεχώς να σκέφτονται τον τεράστιο κίνδυνο για το Τατόι στην περίπτωση πυρκαγιάς.
Είναι αυτονόητο ότι εδώ και δεκαετίες θα έπρεπε να είχαν επανδρώσει τη συγκεκριμένη περιοχή με μόνιμη παραμονή αμφιβίων αεροσκαφών κλπ.
Προφανώς θα έπρεπε οι Υπουργοί Πολιτισμού (Σαμαράς , Μπαλτάς, Κονιόρδου, Μενδώνη, κλπ) να πληρώσουν οι ίδιοι τα διαφυγόντα δις. από τη μη αξιοποίηση του Τατοϊου ως μουσείου. Αναμένω με ενδιαφέρον το σχόλιο της κας Μενδώνη.
O Γεώργιος Τρανταλίδης είναι δικηγόρος
