Habemus papam. Εχουµε νέο πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας, µε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να χρησιµοποιεί δύο φορές την ίδια απρεπή συµπεριφορά απέναντι στον απερχόµενο πρόεδρο. Ματαίωσε την τελευταία στιγµή την επίσκεψη στην Κατερίνα Σακελλαροπούλου προκειµένου να την ενηµερώσει για το ποιον επέλεξε για πρόεδρο, διαπράττοντας την απρέπεια που είχε κάνει και στον Προκόπη Παυλόπουλο το 2020.
Οι λόγοι που δεν προσήλθε στο προεδρικό µέγαρο για να ενηµερώσει θεσµικά την απερχόµενη πρόεδρο Κατερίνα Σακελλαροπούλου είναι άγνωστοι. Πληροφορίες θέλουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη να φοβάται µήπως η δυσαρέσκεια της απερχόµενης προέδρου εκφραστεί µε τρόπο που δεν το περιµένει και η αµηχανία των στιγµών της συνάντησης χαλάσει την επικοινωνιακή επιχείρηση για τον νέο Κωνσταντίνο του προεδρικού.
Η κ. Σακελλαροπούλου έπρεπε να είναι υποψιασµένη για τις αντιθεσµικές πρακτικές του Μητσοτάκη. Ηταν οι λόγοι που τα δηµοκρατικά µέσα ενηµέρωσης και τα κόµµατα της αντιπολίτευσης την καλούσαν να πάρει θέση για να βάλει φρένο στην κατηφόρα. Επέλεξε να µην αντιδράσει και να συµπεριφέρεται σαν υφυπουργός άνευ χαρτοφυλακίου του Μητσοτάκη. Η δηµοκρατία ναρκοθετήθηκε από την υπόθεση των υποκλοπών, αλλά η Σακελλαροπούλου δεν άνοιξε το στόµα της για να υπερασπιστεί το πολίτευµα του οποίου είναι θεµατοφύλακας.
Η εικόνα που εκφράζει την Κατερίνα Σακελλαροπούλου δεν είναι ούτε αυτή µε τον γάτο της στο προεδρικό µέγαρο ούτε η άλλη για την οποία την κατηγορούν οι συντηρητικοί της Ν∆, µε την οµήγυρη του Πατέλη και του Σκέρτσου σε µπαρ για να γιορτάσουν το νοµοσχέδιο για τα οµόφυλα ζευγάρια. Η ουσία του περάσµατος της απερχόµενης προέδρου από την πολιτική ζωή εκφράζεται στη φωτογραφία στα Τέµπη, όπου τα συνεργεία που διενεργούν διάσωση εκείνη τη στιγµή σταµατούν το έργο τους για να φωτογραφηθεί η Σακελλαροπούλου να πετάει λουλούδια. Αυτή ήταν η µοναδική παρέµβαση της προέδρου της ∆ηµοκρατίας στην υπόθεση των Τεµπών µε τα 57 θύµατα. Ακόµη και όταν αργότερα έµαθε από τους συγγενείς των θυµάτων ότι το χώµα που πάτησε για να ρίξει τα λουλούδια και να φωτογραφηθεί ήταν τα µπάζα της συγκάλυψης του εγκλήµατος, ούτε τότε ένιωσε την ανάγκη να πει δυο λέξεις.
Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου ήταν για τα λουλούδια. Τα λουλούδια στη Μαρφίν, τα λουλούδια στα Τέµπη, τα λουλούδια στο προεδρικό, τα λουλούδια γενικώς. Γλυκερή ευαισθησία και συναισθηµατικοποίηση εκεί που ο κόσµος δεν περίµενε να κάνει τον Επιτάφιο, αλλά να ανοίξει το στόµα της και να υπερασπιστεί τη δηµοκρατία.
Ο Μητσοτάκης τελικώς της επιφύλασσε την τύχη που η ίδια έπρεπε να γνωρίζει από τη στιγµή που έθεσε τον εαυτό της από την υπηρεσία του πολιτεύµατος στην υπηρεσία του. Το «διάγγελµα» µε το οποίο την αποχαιρέτησε ο πρωθυπουργός ήταν άκρως προσβλητικό. Ενώ το 2020 την είχε προτείνει ως ενωτική και στιβαρή λύση, το 2025 ουσιαστικά την αποκάλεσε ελλιπή µπροστά στις εξελίξεις λέγοντας «έκρινα, όµως, ότι κατά το επόµενο διάστηµα και σε ένα ταραγµένο διεθνές περιβάλλον η πατρίδα χρειάζεται πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας µε µακρά διαδροµή στα κοινά και µε σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά».
Σε απλά και όχι ωραιοποιηµένα ελληνικά, το εργαλείο Σακελλαροπούλου έκανε τη δουλειά που του ανατέθηκε και ήρθε η ώρα να αναλάβει άλλο µοντέλο, άλλης χρήσης. Πολύ προσβλητικό για την πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας, αλλά έχει ακέραια την ευθύνη για τον ευτελισµό του θεσµού σε εργαλείο ή παιχνίδι Μητσοτάκη.
Λίγο προτού ανακοινωθεί το τέλος της Σακελλαροπούλου προς δόξα και τιµή του Κωνσταντίνου Τασούλα, υπήρξε µια µικρή περίοδος ηµερών που ο Κυριάκος Μητσοτάκης αύξησε τις επικοινωνιακές µετοχές του δίνοντας ταυτόχρονα τη χαρά σε διάφορους να αναγάγουν τον εαυτό τους σε υποψήφιο πρόεδρο. Η υπόθεση θυµίζει τη γνωστή Ελληνίδα συγγραφέα που δήλωνε υποψήφια για Νόµπελ επειδή την εµφάνισαν ως τέτοια στοιχηµατικές εταιρείες.
Ο πρωθυπουργός, όπως και στην περίπτωση της Σακελλαροπούλου, είχε επιλέξει τον Κωνσταντίνο Τασούλα εδώ και καιρό αλλά προφασιζόταν ότι το σκεφτόταν. Το Documento µάλιστα είχε γράψει πολύ νωρίς γι’ αυτή την είδηση της επιλογής Τασούλα, που χάθηκε όµως µέσα στην προεδρολογία. Σε αντίθεση µε τον Αλέξη Τσίπρα, που ήταν αναποφάσιστος και έκανε υπαναχωρήσεις στο τι πρέπει να πράξει (είχε πείσει τον ∆ηµήτρη Αβραµόπουλο ότι θα είναι πρόεδρος και εκείνος έραψε κοστούµι), ο Μητσοτάκης γνωρίζει πολύ καλά και τον σκοπό του και τα εργαλεία του.
Ο Τασούλας είναι απολύτως συµβατός µε τους σκοπούς Μητσοτάκη. Οσο πυκνώνουν τα σύννεφα πάνω από τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη τόσο ο ίδιος χρειάζεται έναν πρόεδρο που θα προσφέρει το προεδρικό αξίωµα όχι στη σιωπή ανοχής αλλά στην παρέµβαση. Ο Κωνσταντίνος Τασούλας όσο ήταν πρόεδρος της Βουλής δεν στάθηκε στο ύψος του θεσµικού του ρόλου. Ηταν παρεµβατικός, εξυπηρετούσε τις προθέσεις του Μητσοτάκη δηµιουργώντας νοµοκατασκευές-τέρατα µέσα στις επιτροπές και δήλωνε µε κάθε ευκαιρία ότι «το κράτος είµαστε εµείς». Οι παρεµβάσεις του µέσα στη Βουλή ήταν προσβλητικές και αυταρχικές ακόµη και σε πρωθυπουργούς όπως ο Αλέξης Τσίπρας. Πρωτοστάτησε σε κοινοβουλευτικά πραξικοπήµατα, όπως αυτό για την αλλαγή των µελών της Α∆ΑΕ την περίοδο που η αρχή αποκάλυπτε πλευρές του σκανδάλου των υποκλοπών.
Η θέση που πήρε ο Τασούλας το 2017 για τον Νίκο Μπελογιάννη, έναν αγωνιστή της δηµοκρατίας που δολοφονήθηκε από το εµφυλιοπολεµικό κράτος της ∆εξιάς µε τρόπο που δεν έκαναν ούτε οι ναζί, δεν ήταν µια προσπάθεια ιστορικού αναθεωρητισµού. Ηταν η πεποίθησή του και ο πολιτικός του πολιτισµός.
Ο Κωνσταντίνος Τασούλας είναι βγαλµένος από το «Φωτιά και τσεκούρι» του Ευάγγελου Αβέρωφ αλλά και από τα δώµατα του αρχοντικού του στο Μέτσοβο. Ο Τασούλας υπήρξε γραµµατέας του Ευάγγελου Αβέρωφ, ενώ η οικογένεια της µητέρας του ήταν οι κοµµατάρχες του ισχυρού πολιτικού. Αυτά ήταν ίσως τα πιο ισχυρά εφόδιά του για τη ζωή που θα ακολουθούσε. Ο ίδιος ωστόσο συνηθίζει να θεωρεί ως εφαλτήριο τον φιλόλογο πατέρα του, τα βιβλία και την ποίηση.
Ο νέος πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας είναι η κλασική περίπτωση συντηρητικού πολιτικού που επαγγέλλεται πολιτικός. Ολα τα άλλα είναι τίτλοι που προέκυψαν εξ αυτού. Ο Τασούλας γνωρίζει και το βαθύ κράτος της ∆εξιάς και την πολιτική ως νταραβέρι αµοιβαίας διάσωσης. Ως δήµαρχος της Κηφισιάς είχε κατηγορηθεί για εκβιασµό επιχειρηµατία στον οποίο αρχικώς δόθηκε πολεοδοµική άδεια και στη συνέχεια αφαιρέθηκε. Ο επιχειρηµατίας τον µήνυσε, αλλά στο µεσοδιάστηµα εκλέχθηκε βουλευτής και δεν έγινε ποτέ άρση της ασυλίας του για να δικαστεί όπως κάθε άλλος πολίτης. Η Ελλάδα καταδικάστηκε γι’ αυτό από το Ευρωπαϊκό ∆ικαστήριο και ο Τασούλας συνέχισε την πολιτική του πορεία για να καταλάβει τελικώς το τρίτο πολιτειακό αξίωµα και τώρα πλέον το πρώτο.
Το βιογραφικό Τασούλα είναι η απόδειξη των κοινών στοιχείων µε την αντίληψη Μητσοτάκη. Θα εξυπηρετήσουν ο ένας τον άλλο, πιστοί στη συνοχή και τη συνενοχή τους. Οι ισχυρότεροι λόγοι βέβαια είναι οι αδιόρατοι, αυτοί που δεν ξέρουµε.
Διαβάστε επίσης
Συντάξεις πείνας σε 1,2 εκατ. μη μισθωτούς
«Καμπανάκι» ΔΝΤ: Απειλή για την παγκόσμια οικονομία οι πολιτικές του Ντόναλντ Τραμπ
Πρόεδρος «Φωτιά και τσεκούρι» – Αυτή την Κυριακή στο Documento
ΗΠΑ: Τι ακολουθεί μετά την απαγόρευση του TikTok – Οι «μνηστήρες» και οι αντιδράσεις
