Ο Θεοδωρικάκος είναι η κιτρινόµαυρη πανάδα στην άψογη µε τη διακαναλική µέθοδο 108 φάτσα του Μητσοτάκη. Ασχηµη και εκτός προγράµµατος, φύτρωσε εκεί παρά φύσιν και δίνει µια νότα µαύρης κωµωδίας στο καθεστώς. Κάνει µπαµ στη δεξιά παρειά του αρχηγού, πάνω στη λεία και ταιριαστή επιδερµίδα που κρατούν φρέσκια ο Πλεύρης, ο Βορίδης, ο Αδωνης και τα άλλα καταπλάσµατα της εθνικοφροσύνης. Και, όπως είναι φυσικό, ενοχλεί την αισθητική και τα αντανακλαστικά της δεξιάς πελατείας, που υποψιάζεται πάντα ότι, παρά τις δηλώσεις µετανοίας που έχει διαπράξει, ο άνθρωπος-πανάδα ίσως να µεταφέρει ακόµη κάποια µικρόβια από την Κόκκινη Πλατεία και τον εβραιοµπολσεβικισµό.
Και να πεις ότι δεν έχει κάνει τη µετάνοια καθηµερινότητα; Με λόγια και έργα επιχειρεί κάθε µέρα να πείσει ότι έχει αλλάξει και εµφορείται πλέον µόνο από γνήσια αισθήµατα εθνικοφροσύνης και αγνή αγάπη για την πατρίδα. Λατρεύει τον Κυριάκο και την ιδεολογία της αρπαχτής µε τον πιο πανηγυρικό τρόπο. Τον βάφτισε αυτός και όχι άλλος µεγάλο µεταρρυθµιστή που θα βάλει την πατρίδα στον δρόµο της προόδου. Και δέρνει, δέρνει, δέρνει, χωρίς κανένα σηµάδι δισταγµού και ίχνος ντροπής. Αναρχικοί, συνταξιούχοι, φεµινίστριες, φοιτητές, συριζαίοι, κουκουέδες και ουκ ολίγοι περαστικοί έχουν δοκιµάσει την ιδεολογική του καθαρότητα. Τα χηµικά και τα παλούκια είναι οι αποδείξεις της εθνικής του αναµόρφωσης.
Με τους 39 καταραµένους του Εβρου έφτασε στο απόγειο της εθνικής του δράσης. Πρώτα κατάφερε να µην τους εντοπίσει ούτε µε θερµικές κάµερες, όπως ενηµέρωσε «θεσµικά» τον Σπίρτζη. Υστερα κατάφερε να µπερδέψει τα σύνορα και να στείλει τη νησίδα στην Τουρκία. Τέλος, κατάφερε να εξαφανίσει ένα πεντάχρονο κοριτσάκι που πέθανε χάρη στην εθνική δράση του ίδιου και των νέων του συντρόφων. Και όταν τελικά πείστηκε «από τρίτους» ότι υπάρχουν οι άνθρωποι, η νησίδα και το νεκρό παιδί, έπραξε ό,τι θα έπραττε κάθε λαγός του έθνους. Αντί να ζητήσει συγγνώµη για τη βαρβαρότητα και τα ψέµατα, επιτέθηκε στον «τέως πρωθυπουργό» που καταγγέλλει την κυβέρνηση, άρα δυσφηµίζει την αστυνοµία και την πατρίδα!
Κάν’ το όπως η χούντα δηλαδή. Που όποιον τολµούσε να επικρίνει τα έργα της τον έστελνε δεµένο και δαρµένο στο στρατοδικείο για αντεθνική προπαγάνδα. Κυβέρνηση Παπαδόπουλου και Ελλάδα ένα πράγµα τότε. Κυβέρνηση Μητσοτάκη και Ελλάδα ένα πράγµα τώρα. Με υπογραφή ενός «τέως» που κατέληξε ηθικός και φυσικός αυτουργός εγκληµάτων κατά ζωής και αξιοπρέπειας. Κέρβερος του καθεστώτος και φύλακας στο µεγάλο πάρτι του Μαξίµου. Απέξω πάντα, γιατί µέσα δεν πρόκειται να τον δεχτούν, όσες εξετάσεις κι αν δώσει µε τη συνδροµή των ΜΑΤ. Των συντρόφων τους θύτες για κονόµα οι αλήτες. Αλλά καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια. Και για τον Μητσοτάκη και για τον Μητσο-Τάκη…