Την παράσταση «Αναφορά στον Γκρέκο», το τελευταίο έργο του Νίκου Καζαντζάκη που αποτελεί κι ένα είδος πνευματικής αυτοβιογραφίας, παρουσιάζει ανά την Ελλάδα -αλλά και στο εξωτερικό- για πέμπτο συνεχή χρόνο ο Τάκης Χρυσικάκος.
Ο δημοφιλής ηθοποιός που ερμηνεύει τον Νίκο Καζαντζάκη και πρόσωπα του έργου του και συνομιλεί με τους πρωταγωνιστές του -τον Καπετάν Μιχάλη, τον Αλέξη Ζορμπά, τον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο και την ωραία Ελένη του Ομήρου- σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων εξηγεί τον λόγο που τον ώθησε να ανεβάσει τη συγκεκριμένη παράσταση.
«Ένιωσα μέσα στην οικονομική κρίση αυτό το έλλειμμα αξιοπρέπειας και υπερηφάνειας των Ελλήνων, για το οποίο ευθύνονται οι εταίροι μας και ειδικότερα οι Βορειοευρωπαίοι εταίροι οι οποίοι μας δείχνουν με το δάχτυλο ως “αποδιοπομπαίους τράγους”» και «βλέποντας στα βλέμματα και τη συμπεριφορά του κόσμου, το έλλειμμα αξιοπρέπειας, υπερηφάνειας και την κατήφειά του, θελήσαμε να ανεβάσουμε κάτι που θα του δώσει μία ανάταση, φυσικά στο μέτρο του δυνατού που μπορεί μία παράσταση να το κάνει».
«Ο Καζαντζάκης μοιράζει αισιοδοξία. Γιατί πιστεύω ότι η γνώση είναι αισιοδοξία και όχι πεσιμισμός. Αλίμονο αν λέμε ότι η γνώση είναι πεσιμισμός. Η γνώση είναι κλειδί για την επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος και μας βοηθάει να συνεχίσουμε», λέει σε άλλο σημείο της συνέντευξής του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Τάκης Χρυσικάκος.
Σημειώνει ότι η ελληνική λογοτεχνία αν παιχτεί σωστά και γίνει σωστή παράσταση έχει μεγάλη απήχηση, ενώ θεωρεί ότι δεν υπάρχουν σήμερα συγγραφείς του επιπέδου του Μίλερ, του Τένεσι Ουίλιαμς … ή στην Ελλάδα ενός Κεχαΐδη, ενός Ευθυμιάδη… και αν υπήρχε σήμερα ένας στοχαστής όπως ο Καζαντζάκης ή ο Παπαδιαμάντης, ο οποίος θα έλεγε πράγματα που θα αγγίζανε σήμερα τον θεατή «θα έτρεχε ο κόσμος και θα τον στήριζε. «Κι όσον αφορά στα όποια μεγάλα μυαλά υπάρχουν στις μέρες μας θα τολμούσα να πω πως στις μέρες μας σωπαίνουν» προσθέτει.
