Ένα βιωματικό αφιέρωμα στον σημαντικό ηθοποιό που έχασε τη μάχη για τη ζωή χθες το απόγευμα στα 68 του χρόνια.
Είναι 20 Μαρτίου του 2001 – ακριβής η ημερομηνία, αφού την κατέγραψα σαν ημερολόγιο μέσα στον φάκελλο του βινυλίου. Έχουμε κάνει το τελευταίο γύρισμα της μικρού μήκους ταινίας του Βασίλη Γιάτση, «Σκληρή μηχανή». Εγώ βοηθός σκηνοθέτη τότε, στην κάμερα και τους φωτισμούς ο Δημήτρης Θεοδωρόπουλος, πρωταγωνιστές η Μυρτώ Αλικάκη και ο Τάκης Μόσχος. Καταλήγουμε στον ηλεκτρικό του Θησείου από το Πέραμα, που γινόταν το γύρισμα. Είμαστε ο Γιάτσης ο σκηνοθέτης, ο Θεοδωρόπουλος, ο Μόσχος κι εγώ. Με τον Τάκη έχουμε αναπτύξει επικοινωνία καθ’ όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων, ξεκλέβουμε χρόνο από το break και τα λέμε κάπως απομονωμένοι. Εγώ εκτιμώ έναν ηθοποιό που σαφώς γνώριζα και που έβλεπα να έχει μια πρωτοφανή εξομολογητική διάθεση. Αυτός, πάλι, πιθανώς βλέπει έναν πολύ νέο άνθρωπο, πωρωμένο με τα κινηματογραφικά και τα μουσικά. Εκείνη τη μέρα στο Θησείο, αγοράσαμε μαζί με τον Μόσχο το διπλό βινύλιο με τους Πρώτους Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού Κέρκυρας του Μάνου Χατζιδάκι. «Πάρτο εσύ, είσαι μικρός» μου είπε, «και μένα μου το γράφεις σε κασέτα», κάτι που φυσικά ποτέ δεν έγινε!
Διαβάστε τη συνέχεια στο koutipandoras.gr
