Η κυβέρνηση και το οικονομικό επιτελείο πήραν τελικώς την απόφαση η χώρα να βγει στις αγορές. Από μόνη της, η είδηση είναι θετική δεδομένου ότι η χώρα ξαναποκτά πρόσβαση στην αγορά χρήματος.
Και γίνεται σε χρόνο κατάλληλο αφού ένας από τους μεγαλύτερους οίκους αξιολόγησης (S&P) αναβάθμισε την άποψή του για τις προοπτικές της χώρας. Το δεύτερο καλό νέο, εκτός από το παραπάνω, είναι ότι η κυβέρνηση έχει δύο ακόμα στόχους στο μυαλό της: Ο ένας είναι οι κάτοχοι του παλιού πενταετούς ομολόγου του 2014 να το ανταλλάξουν με το νέο. Έτσι, θα έχει πετύχει δύο πράγματα, πρώτον την ανανέωση του δανεισμού με κατά πάσα πιθανότητα χαμηλότερο κόστος και δεύτερον τη μετακύλιση της αποπληρωμής του – όχι το 2019 όταν και λήγει το παλιό ομόλογο – αλλά το 2022.
Το στοίχημα πάντως για τη χώρα δεν είναι το ποσό που θα ανταλλάξουν οι κάτοχοι του παλιού ομολόγου με το νέο, αλλά το ποσό που θα προσελκύσει νέο χρήμα με καλό επιτόκιο το νέο ομόλογο. Σύμφωνα με το σχεδιασμό η έκδοση θα είναι της τάξης των 3-4 δις. ευρώ. Όσο πιο πολύ είναι το νέο χρήμα σε συνδυασμό με το επιτόκιο, τόσο πιο επιτυχής θα είναι η έκδοση.
Αυτά είναι τα καλά νέα. Όμως μία έξοδος στις αγορές εκτός από υποχρεώσεις, χρειάζεται και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό. Ειδικά όταν επιχειρείται μετά από μία περίοδο κατά την οποία διαταράχτηκε η εμπιστοσύνη της χώρας προς τρίτους. Δεν αναφέρομαι μόνο στην τωρινή έξοδο αλλά στη γενικότερη στρατηγική που πρέπει να έχει η χώρα από τώρα και στο εξής ώστε να γίνουν κι άλλες δοκιμαστικές έξοδοι που θα στοχεύουν στην πλήρη αποκατάσταση τη πρόσβασης στην αγορά χρήματος (η χώρα θα χρειαστεί να έχει απόθεμα περίπου 9 δισ. ευρώ για να καλύψει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες τους πρώτους μήνες μετά το τέλος του προγράμματος διάσωσης). Αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο γιατί η χώρα έχει υποχρεώσεις τις οποίες οι αγορές θέλουν να τηρεί απαρέγκλιτα. Συνεπώς ακόμα και μετά την έξοδο από το πρόγραμμα το καλοκαίρι του 2018, η χώρα θα είναι υπό παρακολούθηση, τόσο από τους δανειστές όσο και από τις αγορές. Ας μην ξεχνάμε ότι έχουμε αναλάβει δημοσιονομικές δεσμεύσεις ως προς το πρωτογενές πλεόνασμα μέχρι το 2060.
Ορισμένοι πιστεύουν ότι η κυβέρνηση δεν έχει σχεδιάσει την επόμενη ημέρα και ότι επικεντρώνεται περισσότερο στο να μετακυλήσει την αποπληρωμή του παλιού ομολόγου με το νέο. Το παλιό ομόλογο λήγει το 2019. Αυτό το έτος είναι εκλογικό έτος και η κυβέρνηση λένε κάποιοι ότι έχει στο πίσω μέρος του μυαλού της περισσότερο να μειώσει τις υποχρεώσεις τις εκείνο το έτος, παρά μια μακροπρόθεσμη στρατηγική εξόδου στις αγορές. Ίδωμεν.
