Oι δύο εκπρόσωποι του ελληνικού μπάσκετ στην Εuroleague πάσχισαν επί έξι μήνες, διά πυρός και σιδήρου μερικές φορές, για το βαθμολογικό πλασάρισμα που θα τους έδινε πλεονέκτημα έδρας στα προημιτελικά. Τέσσερα 24ωρα μετά το ξεκίνημα των πλέι-οφ, το λάφυρο του εξαμήνου βρίσκεται πια σε ξένα χέρια.
Η Ζαλγκίρις άλωσε πρώτη το ΣΕΦ, η Ρεάλ θριάμβευσε στο ΟΑΚΑ, οπότε οι ομάδες καλούνται να μείνουν όρθιες (τουλάχιστον μία φορά) σε δύο από τις πιο δύσβατες έδρες στην Ευρώπη.
Ο Ολυμπιακός θα δοκιμαστεί την Τρίτη και ξανά την Πέμπτη στο γήπεδο όπου κόπηκαν φέτος περισσότερα εισιτήρια από κάθε άλλο στη διοργάνωση. Ο Παναθηναϊκός θα εκστρατεύσει την Τετάρτη και την Παρασκευή στην «αρένα» της οποίας η δυναμική ανέδειξε τη Ρεάλ πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2015.
Το στοίχημα, και για τους δύο «αιωνίους», είναι να πετύχουν μία νίκη, ώστε να μεταφέρουν ξανά τις εργασίες στο δικό τους σπίτι, σε 5ο παιχνίδι που -αν χρειαστεί- θα διεξαχθεί τη μεθεπόμενη εβδομάδα.
Η έδρα απέδειξε τη δύναμή της στα δύο πρώτα παιχνίδια ΤΣΣΚΑ-Χίμκι (2-0) και Φενέρμπαχτσε-Βασκόνια (2-0). Σε αυτές τις περιπτώσεις, βέβαια, η διαφορά δυναμικότητας ήταν αισθητή και αυταπόδεικτη από τα πεπραγμένα του χειμώνα.
Όταν ανάψουν τα φώτα στο Κάουνας και στη Μαδρίτη, θα βρεθούν αντιμέτωπες τέσσερις σχεδόν ισοδύναμες ομάδες.
Η διαφορά ανάμεσα στα δύο ζευγάρια είναι ότι στην περίπτωση του Ολυμπιακού είναι ο θεωρητικά ισχυρότερος αυτός που έχει το λεγόμενο momentum (χάρη στη χθεσινή, πειστική νίκη του στο Φάληρο), ενώ ο Παναθηναϊκός προέρχεται από οδυνηρή ήττα και παίζει πια με τα μαύρα στη σκακιέρα.
Οι Πειραιώτες έχουν στη φαρέτρα τους τη σιγουριά που μεταδίδεται όχι μόνο με τον συνδυασμό πείρα-ποιότητας (απέναντι στην πρωτάρα και κάπως ισχνή σε ταλέντο Ζαλγκίρις), ενώ οι «πράσινοι» θα συγκρουστούν με έναν αντίπαλο που υπερτερεί σε λύσεις, σε εμπειρία και σε μέταλλο μεγάλων αγώνων.
Πέρασαν χρόνια, από την τελευταία πραγματικά μεγάλη νίκη του Παναθηναϊκού εκτός Ελλάδας. Ο Ολυμπιακός, αντίθετα, κέρδισε φέτος, αλλά και) στη Μαδρίτη, στην ανατολική ακτή του Βοσπόρου, ακόμα και στο …ΟΑΚΑ.
Ο τρόπος με τον οποίο ισοσκέλισε το αντίστοιχο περυσινό 1-1 με την Εφές (3-2, με διπλό στο τέταρτο παιχνίδι) υπενθυμίζει την ικανότητά του να ελίσσεται όταν βρίσκεται με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο. Τέτοιου είδους κατορθώματα μένουν στο μυαλό όχι μόνο των δραστών, αλλά και των άλλων ομάδων.
Ο Παναθηναϊκός μετράει πλέον 5 συνεχόμενα χρόνια αποκλεισμών στα πλέι-οφ, ενώ η νίκη του στο 1ο ματς με τη Ρεάλ ήταν η πρώτη μετά από 7 συνεχόμενες ήττες. Η Ρεάλ, αντίθετα, έχει σχεδόν μόνιμη παρουσία στα final-4 της δεκαετίας που διανύουμε.
Εάν υπάρχει πηγή αισιοδοξίας για τη συνέχεια, αυτή προκύπτει από την ισοπεδωτική εικόνα του πρώτου αγώνα, αλλά και από το λευκό απουσιολόγιο.
Οι Ισπανοί μπήκαν στην τελική ευθεία με σημαντικές απουσίες (Γιουλ, Καμπάτσο), ενώ ο Παναθηναϊκός αγωνίζεται πλήρης, με την επιστροφή και του Ρίβερς. Τα προβλήματά του είναι μάλλον εγγενή (π.χ. η έλλειψη ενός σέντερ που να γεμίζει τη ρακέτα), παρά συγκυριακά.
Ο Ολυμπιακός, πάλι, περνάει τις ώρες του στο ιατρείο. Η συμμετοχή του αναντικατάστατου Μιλουτίνοβ στα επόμενα παιχνίδια είναι μάλλον απίθανη, ενώ οι Παπανικολάου, Μπόγρης, Πρίντεζης, Στρέλνιεκς έπαιξαν με παυσίπονες ενέσεις στο χθεσινό παιχνίδι. Όταν ακούγεται η σφυρίχτρα των πλέι-οφ, οι πόνοι ξεχνιούνται και η αυταπάρνηση γίνεται σύνθημα επιβίωσης. Χωρίς αυτό το στοιχείο, ο Ολυμπιακός θα βρισκόταν σήμερα, παραζαλισμένος, στον πάτο του πηγαδιού.
Με ή χωρίς ελληνική ομάδα και Έλληνες οπαδούς, το final-4 θα διεξαχθεί στο Βελιγράδι, στις 18-20 Μαΐου.