Με αφορμή το θάνατο του Πάολο Ταβιάνι θυμόμαστε τα πιο εμβληματικά έργα που δημιούργησε μαζί με τον αδελφό του Βιτόριο στην πλούσια και υπερπολύτιμη για την ιστορία του πολιτικού σινεμά καριέρα τους.
Πατέρας αφέντης (1977)
Η μεγαλύτερη διάκριση για τους Ταβιάνι ήταν η κατάκτηση του Χρυσού Φοίνικα χάρη σε ένα φιλμ που συνδέει την λαογραφία με την Ιστορία, το οποίο αποτελεί μεταφορά της αυτοβιογραφίας του συγγραφέα και γλωσσολόγου Γκαβίνο Λέντα. Ο ίδιος ο συγγραφέας αφηγείται την ιστορία της ζωής του στο φιλμ ξεκινώντας από τη Σαρδηνία του ‘40, όπου αναγκάστηκε σε μικρή ηλικία να σταματήσει το σχολείο για να δουλέψει στα χωράφια του αυταρχικού πατέρα του. Για τα επόμενα 14 χρόνια υπομένει την εξουσιαστική συμπεριφορά του πατέρα αλλά όταν τον καλούν για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία βρίσκει την ευκαιρία να πραγματοποιήσει την επανάσταση του. Ο άθλος των Ταβιάνι αφορά στην ταύτιση του βλέμματος του άμοιρου παιδιού με την οπτική της σκηνοθεσίας που οδηγεί την σπαραχτική ιστορία στην υπέρβαση της οδυνηρής πραγματικότητας και στην επίκληση ενός αμφίσημου αταβισμού που απελευθερώνει.
Η νύχτα του Σαν Λορένζο (1982)
Το κορυφαίο ίσως φιλμ των Ταβιάνι έφτασε να είναι υποψήφιο για ένα δεύτερο Χρυσό Φοίνικα, μια πενταετία μετά από το «Padre padrone». Μια μητέρα αφηγείται στο παιδί της μια ιστορία για τη μαγεία των πεφταστεριών που έχουν τη δύναμη να εκπληρώνουν κάθε ευχή. Χρόνος και τόπος δράσης του φιλμ είναι ένα ιταλικό χωριό στην διάρκεια της ναζιστικής κατοχής, που ζωντανεύει μέσα από τα συγκλονιστικά περιστατικά που διηγείται η γυναίκα. Όχι τόσο μια ταινία για τη φρίκη του πολέμου – με σκληρές αιχμές των σκηνοθετών για τη συνεργασία πολλών ιταλών χωρικών με τους ναζί εισβολείς – όσο μια σπαραχτική κραυγή για την ανάγκη επιβίωσης ακόμη κι όταν μοιάζει να έχει χαθεί κάθε ελπίδα για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Μέγα βραβείο της επιτροπής των Κανών για μια ακόμη πρωτοποριακή (η δομή της αφήγησης χρησιμοποιεί δάνεια από το μουσικό πεδίο) ταινία των ιταλών αδελφών.
Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει (2012)
Ένα πολύτιμο κινηματογραφικό υβρίδιο από τα υπερήλικα αλλά και πάνσοφα αδέλφια, που καθήλωσε όσους το βίωσαν στο φεστιβάλ Βερολίνου πριν από μια 12ετία, χαρίζοντας τους δικαιωματικά την Χρυσή Άρκτο. Γυρισμένο σε ασπρόμαυρο και στα εσωτερικά μιας αληθινής φυλακής υψίστης ασφαλείας, το φιλμ των Ταβιάνι οδηγεί τον ρεαλισμό της γραφής σε πρωτοφανή επίπεδο, χρίζοντας πρωταγωνιστές του αυθεντικούς τρόφιμους της φυλακής! Οι ερασιτέχνες ηθοποιοί που αναλαμβάνουν να ζωντανέψουν την παράσταση «Ιούλιος Καίσαρας» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ είναι κυριολεκτικά συγκλονιστικοί.
Αλοζανφάν (1974)
Στις αρχές του 19ου αιώνα, την περίοδο της Βουρβονικής Παλινόρθωσης ο πρώην ευγενής και επαναστάτης Φούλβιο Ιμπριάνι, επιστρέφει σπίτι του μετά από μακρόχρονους πολέμους και φυλακίσεις. Όμως δεν μπορεί να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες της ζωής του. Με τόλμη, ξεκάθαρες ιδέες αλλά και ψυχραιμία για την ανάλυση μιας εποχής γεμάτης αμφισβήτηση, οι Ταβιάνι βρίσκουν την αποτελεσματική, μαρξιστική φωνή τους σε ένα έργο-τομή για τον ουμανισμό που υπερκερνά τις πολιτικές ταμπέλες και τα φαντάσματα της ουτοπίας. Μεγάλη ερμηνεία από τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι στο ρόλο του Φούλβιο ενώ ο τίτλος του έργου προέρχεται από τις δύο πρώτες λέξεις (Αllons enfants) της «Μασσαλιώτιδας».
Χάος (1984)
Η σπονδυλωτή ταινία των πέντε επεισοδίων που προέκυψε από τα διηγήματα του Λουίτζι Πιραντέλο προσφέρει μια αποκαλυπτική λαογραφική ματιά πάνω στη Σικελία των αρχών του 20ου αιώνα με κυρίαρχα μοτίβα την αποδόμηση της οικογένειας, το μεταναστευτικό κύμα προς την Γη της Επαγγελίας, την ευεργετική δύναμη του έρωτα αλλά και τις κοινωνικές συγκρούσεις που γεννά η αδικία (ειδική αναφορά στους αγώνες των κολίγων κατά των φεουδαρχών). Πριν και πάνω από όλα όμως, το γεμάτο λυρισμό «Χάος» είναι μια τραγική αλληγορία πάνω στην ομορφιά αλλά και τον τρόμο της ίδιας της ζωής.
Διαβάστε επίσης: Σαρωτικές αλλαγές στον ΣΥΡΙΖΑ: Αντικαθίστανται Πολάκης, Αυγέρη, Βασιλειάδης – Σήμερα οι ανακοινώσεις
Κασσελάκης: «Θα ξεπεράσουμε το 17% στις ευρωεκλογές» – Τι είπε για το όνομα του ΣΥΡΙΖΑ (Video)
ΣΥΡΙΖΑ: Όλα ανοιχτά για τις εκλογές Συντονιστικών και Νομαρχιακών