Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά…

Μήνες πριν άκουγα την ξαδέλφη μου να διαμαρτύρεται στο τηλέφωνο: «Μα είναι δυνατόν χωρίς γραβάτα; Είναι δυνατόν να πηγαίνει στον Μακρόν χωρίς γραβάτα;»

Δεν έχω κανένα πρόβλημα με την αισθητική. Το αντίθετο μάλιστα: Έχω πρόβλημα με την έλλειψη αισθητικής.

Αλλά, κρίμα για όσους θέλουν να την επιβάλουν, η «αισθητική» είναι προσωπική άποψη, θα λέγαμε και ταξική.

Συχνά, όταν αναφερόμαστε σε αυτή δεχόμαστε κανόνες που επιβάλλονται από τα μέσα ενημέρωσης και είναι σχεδόν πάντα «αστικοί κανόνες» ή απλά η ίδια η μόδα που υπακούει σε εμπορικούς κανόνες και μόνον!

Εξάλλου ως «αισθητική» ορίζεται η έννοια του ωραίου…

Έχει σχέση με τη Φιλοσοφία και την Τέχνη…

Αλλά αν θέλουμε πολύ σύντομα να ανατρέξουμε στους αρχαίους Έλληνες, για τον Πλάτωνα  – αν και δεν περιφρονούσε την Τέχνη – πρότασσε την φιλοσοφική σκέψη, ως την ανώτερη μορφή δημιουργίας, πάνω από την παραγωγή Τέχνης και ο,τιδήποτε άλλο…

Υπάρχει κάτι το αποβλακωτικό στην αστόχαστη μορφή Τέχνης ισχυριζόταν, που αντί να ενισχύει το λογιστικόν, επιτείνει την προϋπάρχουσα βλακεία! (σ.σ. πρόκειται για απλοποιημένη προσέγγιση).

Με απλά λόγια προέχει η ψυχή και η σκέψη…

Με μια προσαρμογή στη σημερινή μας εποχή, θα λέγαμε πως το «κομψό» και το «αισθητικά» αποδεκτό είναι δευτερεύον μπροστά στο λογισμικό του ανθρώπου: Την ψυχή, το ήθος, τη γνώση, την εγκεφαλική λειτουργία….

Τα παραδείγματα της ιστορίας πολλά ανάμεσα στον εσωτερικό κόσμο και το φαίνεσθαι.

Ανάμεσα στο αμπαλάζ και το περιεχόμενο…

Πόσα δώρα έχετε ανοίξει με όμορφο αμπαλάζ και σας έχουν απογοητεύσει;

Θα έλεγα μάλιστα πως στη σημερινή μας εποχή, το αμπαλάζ δίνει την αξία στο περιεχόμενο.

Μπορείς εύκολα να κρύψεις κάτι φτηνό σε όμορφη συσκευασία.

Έτσι εντυπωσιάζεις!

Παλιά πρακτική στις βασιλείες, στην αρχιτεκτονική, στη ρητορική…

Η ξαδέλφη μου, μπορεί πλέον να είναι ικανοποιημένη που η Βουλή -επιτέλους- απέκτησε τις κομψές κυρίες και τους κομψούς κυρίους που ήθελε και που ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί μαζί με τους βουλευτές, προσέχουν -στην πλειονότητά τους- την εμφάνισή τους…

Μόνον που όταν επιλέγεις εκπροσώπηση, δεν είναι το κυρίαρχο θέμα, τι θα φορέσει ο πρωθυπουργός και οι γύρω του…

Αν το άψογο σακάκι με το άψογο και πανάκριβο ρολόι κρύβει ένα ψυχικό κενό, μια άγνοια, ένα έλλειμμα ήθους ή η «σικ» εμφάνιση της κυρίας κρύβει μια παντελή άγνοια της ιστορίας και της διακυβέρνησης μιας χώρας…

Με απλά λόγια: Όμορφα τα αμπαλάζ, αλλά το περιεχόμενο είναι το πρόβλημα…

Εξάλλου όπως λέει και ο λαός -που ωστόσο δεν είναι πάντα σοφός -, «τα ράσα δεν κάνουν τον παπά»…

Υ.Γ.1. Προσωπικά να δώσω συγχαρητήρια για τις ενδυματολογικές επιλογές ορισμένων βουλευτών και βουλευτριών, δεν έχω τίποτα προσωπικό μαζί τους, απλά όλα κρίνονται στο λόγο και τις πράξεις. Αλλιώς, αντί για εκλογές θα κάναμε καλλιστεία… Ή μήπως κάνουμε; 

Υ.Γ.2. Οι φωτογραφίες είναι απλά ενδεικτικές. Δεν υπάρχει κανένας στόχος ως προς πρόσωπα.





Ετικέτες