Στον θαυμαστό κόσμο της γλώσσας η κοινότατη λέξη «κορόιδο» έλκει την καταγωγή της από το κουρεμένο γίδι που μετατράπηκε σε κουρόγιδο, για να φτάσει σε μας με την παραφθορά σε κορόιδο. Παρεμφερής και η προέλευση της έκφρασης «έγινε βούκινο», αφού αμφότερες ανάγονται στη βυζαντινή περίοδο και τη διαπόμπευση των γυναικών, ειδικά όσων είχαν διαπράξει μοιχεία. Παράλληλα λοιπόν με τη θεσπισμένη δικαστική ποινή υπήρχε άτυπα και η κοινωνική τιμωρία με συγκεκριμένη τελετουργία για όλους τους παραβάτες του νόμου. Προηγούνταν το κούρεμα με την ψιλή, ακολουθούσε το κάλεσμα στο φιλοθεάμον κοινό με το βούκινο ή το τύμπανο (εξού και «ο κόσμος το ’χει τούμπανο») και η περιφορά του διαπομπευόμενου στους δρόμους, στις πλατείες και στον ιππόδρομο.
Στο σύγχρονο οικουμενικό χωριό ο διασυρμός συντελείται στις ψηφιακές πλατφόρμες, το βούκινο αντικαταστάθηκε από το viral, αλλά τις ηδονοβλεπτικές τάσεις των χρηστών του διαδικτύου τις εξασφαλίζει ένας διεστραμμένος και εκδικητικός τύπος. Αυτή είναι ουσιώδης διαφορά συγκριτικά με τα παλιότερα χρόνια. Τότε ο μανιασμένος όχλος συμμετείχε στον εξευτελισμό κάποιου που είχε παραβεί τους νόμους ή τους ηθικούς κανόνες της εποχής. Ξυρίστηκαν π.χ. γουλί και ξυλοκοπήθηκαν δημοσίως οι Γαλλίδες που είχαν ερωτικές σχέσεις με Γερμανούς κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ακόμη και ο περιβόητος «νόμος 4000 ή περί τεντιμποϊσμού» βασιζόταν φαινομενικά στο πρόσχημα του παραπτώματος της εξύβρισης και στον σωφρονισμό των ατίθασων νέων που σύχναζαν στα σφαιριστήρια και έσπαγαν πλάκα.
Σήμερα όσοι βγάζουν στο διαδίκτυο προσωπικές στιγμές των συντρόφων τους (το 90% των θυμάτων είναι γυναίκες) δεν έχουν κανένα άλλοθι πέρα από το αρρωστημένο εγώ τους. Η περίπτωση του Στάθη Παναγιωτόπουλου προκάλεσε ντόρο γιατί επί χρόνια μας ψυχαγωγούσε με κρύα ανέκδοτα κι αυτός και η παρέα του. Τα μέλη του «Ράδιο Αρβύλα» έγιναν φίρμες με εξυπναδούλες, αλλά όταν το χιούμορ απέχει πολύ λίγο από το μπούλινγκ θα έρθει και η στιγμή που το κλίμα θα αντιστραφεί και από διάσημος μπορεί να γίνεις διαβόητος. Καθόλου δεν μας απασχολεί αν οι υπόλοιποι ήξεραν ή δεν ήξεραν τα καμώματα του φίλου και ομοτράπεζού τους. Το σημαντικό είναι ότι όλοι ξέρουμε πως είχαν χλευάσει καρκινοπαθή για τη χροιά της φωνής του και μάλιστα καταδικάστηκαν γι’ αυτό. Πως είχαν προβάλει βιντεοπορνό της Τζούλιας Αλεξανδράτου σε συνδυασμό με τα σκληρά οικονομικά μέτρα της τότε κυβέρνησης. Πως ο αρχηγός της ομάδας Αντώνης Κανάκης ξέπλυνε τον χουντικό με το γνωστό βεβαρυμένο παρελθόν Νίκο Μαστοράκη.
Ας μην κάνουν επομένως δηλώσεις άγνοιας επί του θέματος και συμπαράστασης στην κοπέλα σαν καλοί δημοσιοσχεσίτες, ώστε να περισώσουν την εικόνα τους, γιατί δεν πείθουν κανέναν. Θα ήταν πιο ειλικρινές να επαναφέρουν τον προηγούμενο τίτλο της εκπομπής τους «ΑΜΑΝ τα καθάρματα».
Και αν οι γυναικοκτονίες καταμετρούνται μπας και σοκαριστούν οι απαθείς, καιρός είναι να δημοσιοποιούνται και όλες οι παρόμοιες περιπτώσεις μήπως και αποφευχθεί καμιά αυτοκτονία, όπως της φοιτήτριας στη Θεσσαλονίκη. Μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα να φύγει η ντροπή από τα θύματα και να επιστρέψει εκεί που ανήκει, στους θύτες. Θα είναι μια μικρή νίκη, έστω και υδάτινη, φτιαγμένη από τα δάκρυα των κακοποιημένων γυναικών.
