Όσο κι αν προσπαθήσουν να ωραιοποιήσουν την εικόνα, όσο κι αν δίνουν χρήματα στα ΜΜΕ για να έχουν μια καλύτερη αντιμετώπιση αρκεί λίγη πραγματικότητα για να φέρει τα πάνω κάτω…
Αρκεί μια βροχή για να παρασύρει όλο το σκηνικό της εικονικής πραγματικότητας που προσπαθεί να χτίσει κυβέρνηση αλλά και δήμαρχος Αθηναίων.
Θα πείτε πως η βροχή ήταν καταρρακτώδης!
Μόνον που κάθε χειμώνα έχουμε καταρρακτώδεις βροχές, ούτε η πρώτη φορά είναι ούτε η τελευταία. Η κλιματική αλλαγή μπορεί να το επιτείνει, αλλά πάντα υπήρχαν.
Και τότε δεν λειτουργεί πλέον τίποτα στην πρωτεύουσα του κράτους που θέλει να λέγεται «ευρωπαϊκή».
Δρόμοι γίνονται ποτάμια , μαθητές ανεβαίνουν σε αυτοσχέδιες γέφυρες από θρανία για να βγουν έξω από τα σχολεία, πεζοδρόμια μετατρέπονται σε λίμνες, υδρορροές αποκαλύπτουν καταρράκτες και ποσότητες νερού πέφτουν από ψηλά, από τα μπαλκόνια των κτιρίων.
Για να περπατήσεις στο κέντρο της Αθήνας πρέπει να είσαι αθλητής του crossfit σε επικίνδυνη διαδρομή με νερά, λάσπες, εμπόδια, λίμνες, ποτάμια και καταρράκτες.
Πρέπει να κάνεις και σλάλομ ανάμεσα σε μηχανάκια, μπάζα, εργασίες σε εξέλιξη.
Γιατί ακόμα και τα πεζοδρόμια δεν είναι για τον πεζό! Για τα καταστήματα μπορεί να είναι (λέμε τώρα) αλλά τον πεζό δεν τον υπολογίζουν.
Μια στιγμή όμως: Ο Δήμαρχος της γνωστής οικογενείας μας υποσχέθηκε μερικά χιλιόμετρα στο κέντρο με καλύτερα πεζοδρόμια, λουστραρισμένα και πλατάνια… με μια έκθεση γενικόλογων ιδεών έδωσε ληγμένες ασπιρίνες στον ασθενή που είναι στη ΜΕΘ…
Στην Αθήνα τίποτα δεν λειτουργεί (και) όταν βρέχει. Όσο κι αν σας πουν ότι έγινε πρόβλεψη, ότι συμβουλεύτηκαν ειδικούς, ότι χρησιμοποίησαν τα κατάλληλα υλικά, αρκεί η πρώτη βροχή για να μας εντάξει κάπου στην Ανατολή ή κάπου στην Αφρική.
Με την πρώτη βροχή διακόπτονται συγκοινωνίες, τραμ και ηλεκτρικός ενώ και το ρεύμα δεν είναι δεδομένο…
Και βέβαια είναι μεγάλη επιτυχία αν φύγεις από κάπου και φτάσεις κάπου… Αν το λεωφορείο φτάσει ή αν η περιοχή είναι προσβάσιμη με το ΙΧ.
Αλλού, στις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις και πρωτεύουσες εδώ και πάνω από ένα αιώνα, και ακόμα περισσότερο τις τελευταίες δεκαετίες οργάνωναν, επέλεγαν, σχεδίαζαν λαμβάνονται υπόψη τους κάθε καιρικό φαινόμενο και την κίνηση των πολιτών.
Όχι μόνον για την αισθητική τους αναβάθμιση αλλά για την λειτουργική τους αναβάθμιση είτε έχει ήλιο, είτε βρέξει, είτε χιονίσει…
Παράλληλα επόπτευαν κάθε τι ώστε να λειτουργεί σωστά ενόψει μιας ξαφνικής κατάστασης ή καιρικού φαινομένου καθιστώντας τις πόλεις ζωντανές, έτοιμες, φιλικές.
Εδώ δεν έχει καμία σημασία τίποτε από όλα αυτά.
Το μόνον που τους ενδιαφέρει είναι τα γραφεία, τα κέρδη, η διαφθορά, οι αναθέσεις, η φιγούρα και η προβολή ατόμων.
Εξάλλου ο Δήμος ήταν πάντα ένα προπύργιο για την κεντρική πολιτική σκηνή.
Ουδέποτε αντιμετωπίστηκε με στόχο την πόλη: Τον εξωραϊσμό της, την βελτίωση των υποδομών, την κίνηση των πολιτών, την αισθητική της βελτίωση, την αναμόρφωσή της για την επόμενη ημέρα…
Δημόσιες θέσεις προβολής ήταν που το μέλλον, η ευδαιμονία, η αναβάθμιση, δεν είχε καμία αξία μπροστά στο πολιτικό μέλλον των υποτιθέμενων σωτήρων της…
Ξανακαλέστε λοιπόν τον δήμαρχο για να σας πει την έκθεση ιδεών δημοτικού χωρίς ερωτήσεις, χωρίς έλεγχο και χαιρετίστε μας τον πλάτανο!
Μήπως να ξεκινούσαμε εμείς την «αξιολόγηση» των πολιτικών με το βλέμμα στην επόμενη μέρα;
documentonews.gr
