Λίγες ημέρες πριν από τις συναυλίες της κορυφαίας συνθέτριας στη Στέγη, θυμόμαστε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που η Πλάτωνος καταπιάνεται με το δημοτικό και το δημοτικοφανές τραγούδι
Η Λένα Πλάτωνος και ο συνεργάτης της, Stergios T. θα παρουσιάσουν «Τα παραδοξιακά» στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση την Παρασκευή 1 και το Σάββατο 2 Μαρτίου. Δεν είναι πάντως, η πρώτη φορά που η ιέρεια της ελληνικής ηλεκτρονικής μουσικής εμπνεύστηκε από τον θησαυρό της παράδοσης μας. Το 1985 κυκλοφόρησε από τη MINOS ένα διπλό βινύλιο – σύμπραξη της Δήμητρας Γαλάνη με τον βαρύτονο Σπύρο Σακκά. Είχε τίτλο «Μια βραδιά με ‘’Ένα Τραγούδι’’» και περιείχε ηχογραφήσεις τραγουδιών που είχαν μεταδοθεί από το Δεύτερο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας τα Χριστούγεννα του 1983 και το Πάσχα του ’84. Οι δύο εκείνες εκπομπές και κατ’ επέκτασιν και ο δίσκος, βασίζονταν σ’ ένα πολυποίκιλο ρεπερτόριο που εκτεινόταν από τα μεσαιωνικά αναγεννησιακά τραγούδια και την ελληνική δημοτική παράδοση μέχρι τον Τσιτσάνη, τον Σαββόπουλο και τις Κεφαλλονίτικες αριέττες. Για τις δε ενορχηστρώσεις των τραγουδιών, είχαν δουλέψει οι συνθέτες Βασίλης Τενίδης, στενός συνεργάτης του Μάνου Χατζιδάκι, ο Παναγιώτης Καλαντζόπουλος και η Λένα Πλάτωνος. Τα κομμάτια που έφεραν την υπογραφή της Πλάτωνος ήταν το ηπειρώτικο «Γιάννη μου το μαντίλι σου», το νέγρικο σπιρίτσουαλ «Swing low, sweet chariot», δύο κεφαλλονίτικα τραγούδια («Αψηλό μου κυπαρίσσι», «Απόψε την κιθάρα μου»), το «Non ti scordad di me» του Ιταλού μουσουργού Ernesto De Curtis και παραδοσιακά κάλαντα από την Ξάνθη. Ήταν η πρώτη φορά που η παραδοσιακή μουσική θα απασχολούσε την Πλάτωνος, την ίδια περίοδο που κατέθετε τις «Μάσκες Ηλίου» και το «Γκάλοπ», τα δύο πιο οριακά ηλεκτρονικά της έργα. Ακούγοντας κανείς σήμερα ειδικά την ηχογράφηση του – κατά Πλάτωνος – «Γιάννη μου, το μαντίλι σου» συνειδητοποιεί πως η δημιουργός ενώ επέλεξε μία συμβατική ενορχήστρωση με το κλαρίνο του Νίκου Γκίνου και τα κρουστά του Τάκη Μαρινάκη, στην ουσία καθοδήγησε ερμηνευτικά τη Γαλάνη και τον Σακκά, κάνοντας τους να αποδώσουν το τραγούδι σαν να είναι πολυφωνικό ηπειρώτικο από δύο, όμως, φωνές.
Λίγα χρόνια αργότερα στα τέλη του 1988 η Λένα Πλάτωνος με τον ποιητή και τότε σύντροφο της, Γιώργο Βολουδάκη, συλλαμβάνουν την ιδέα ενός συναυλιακού και δισκογραφικού project με ανατολίτικα τραγούδια. Για την ακρίβεια, η κοινή εργασία τους θα παρουσιαζόταν σε μία μεγάλη συναυλία στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο της ετήσιας Διεθνούς Έκθεσης. Η Πλάτωνος θα έφτιαχνε πρωτότυπα τραγούδια στο συνθεσάιζερ, βασισμένα σε παραδοσιακούς ανατολίτικους δρόμους, και ο Βολουδάκης θα τους έβαζε στίχους. Η πρώτη που κάλεσαν να τα τραγουδήσει ήταν η Χάρις Αλεξίου, η οποία πέρασε από το σπίτι τους και συζήτησαν το project. Ενθουσιασμένη η Αλεξίου με την ιδέα να τραγουδήσει δημοτικοφανή ηλεκτρονικά τραγούδια, τους μιλούσε για μια ενδεχόμενη παρουσίαση του έργου στον Λυκαβηττό αμέσως μετά τη Θεσσαλονίκη. Δεν πέρασε πολύς καιρός όμως που η Αλεξίου πήρε τηλέφωνο την Πλάτωνος, λέγοντας της πως επίκειται μία συνεργασία της με τον Ιταλό τραγουδοποιό Paolo Conte, άρα δεν θα ήταν διαθέσιμη πλέον. Πράγματι, η συνεργασία Αλεξίου – Conte ευοδώθηκε και έπαιξαν μαζί στο «Παλλάς», απ’ όπου το 1990 κυκλοφόρησε το άλμπουμ «Χάρις Αλεξίου – Paolo Conte Live». Στο μεταξύ, Πλάτωνος και Βολουδάκης είχαν δώσει στο έργο τους το γυναικείο όνομα «Ναντίν» ως τίτλο, αναζητώντας καινούργιες φωνές. Από το σπίτι τους ξαναπέρασαν τότε η Ελευθερία Αρβανιτάκη, η Ελένη Τσαλιγοπούλου και η Μαρία Φωτίου. Δεν μίλησαν απλά, αλλά προχώρησαν και σε πρόβες. Δυστυχώς και πάλι, όμως, οι επαγγελματικές υποχρεώσεις της Αρβανιτάκη και της Τσαλιγοπούλου τις ανάγκασαν να εγκαταλείψουν το project «Λένα Πλάτωνος και ανατολίτικα τραγούδια». Λογικό ήταν: Η Αρβανιτάκη ετοίμαζε το πολυσυλλεκτικό «Μένω εκτός» και η Τσαλιγοπούλου το «Κορίτσι και γυναίκα» του Γιώργου Ανδρέου, τους δύο δίσκους δηλαδή που τους έφεραν στην πρώτη γραμμή των τραγουδιστριών του καινούργιου τότε έντεχνου τραγουδιού. Τελικά, η Πλάτωνος κατέφυγε στους δύο δικούς της τραγουδιστές, τη Σαβίνα Γιαννάτου και τον Γιάννη Παλαμίδα, και το έργο «Ναντίν» παρουσιάστηκε σε μεγάλο κλειστό θέατρο της Θεσσαλονίκης υπό την αιγίδα της Διεθνούς Έκθεσης της πόλης. Εκεί, θυμάται η Λένα Πλάτωνος, ήταν και η πρώτη φορά που θα γνώριζε από κοντά τον αείμνηστο Νίκο Παπάζογλου, ο οποίος της υπέβαλε τα σέβη του για τη μουσική της.
Πάντως, για την ιστορία να πούμε πως ακόμη κι αν δεν συνεργάστηκαν Πλάτωνος και Αλεξίου πριν από 35 χρόνια, αυτό συνέβη πρόσφατα στον επερχόμενο καινούργιο κύκλο τραγουδιών της συνθέτριας σε στίχους του Νίκου Μωραΐτη. Λέγεται «Εννέα στο Φως» και η Χάρις Αλεξίου αφηγείται το «Παιδικό δωμάτιο» μέσα στα απλωμένα ηλεκτρονικά λενοπλατωνικά σεντόνια.
- Τα «Παραδοξιακά» της Λένας Πλάτωνος και του Stergios T. παρουσιάζονται την Παρασκευή 1 και το Σάββατο 2 Μαρτίου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση (Κεντρική Σκηνή, ώρα έναρξης: 20.30) Συμπράττουν ο Μάνος Αχαλινωτόπουλος στα πνευστά, ο Βαγγέλης Καρίπης στα κρουστά, ο Αλέξανδρος Καψοκαβάδης στα έγχορδα και ο Γιώργος Κοντογιάννης στις λύρες. Τραγουδούν: Ευάγγελος Γκίκας, Άννα Λινάρδου, Εύη Σεϊτανίδου, Μανώλης Τσιρλιάγκος
Διαβάστε επίσης: ΣΥΡΙΖΑ: Συνέδριο και ευρωεκλογές φέρνουν αλλαγές – Και σε πρόσωπα
Δημοσκόπηση: Οι περισσότεροι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ επικρότησαν την παρέμβαση Τσίπρα
Μήνυμα ενότητας στον ΣΥΡΙΖΑ – Μαζί στην πορεία Κασσελάκης και Γεροβασίλη (Photos)
