Την ανάσυρση των δικογραφιών για τα εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα στο σκάνδαλο Novartis από το αρχείο μετά και τα νέα συγκλονιστικά στοιχεία που κατέθεσε στην ανακρίτρια του ειδικού δικαστηρίου ο Κώστας Βαξεβάνης ζητούν με δηλώσεις τους στο Documento έγκριτοι ποινικολόγοι με τεράστια πείρα στις ελληνικές και ευρωπαϊκές δικαστικές αίθουσες. Οπως αναφέρουν, η ανάσυρση των δικογραφιών που αρχειοθετήθηκαν κρίνεται «επιβεβλημένη» ώστε να μην παραμένουν σκιές στα ελεγχόμενα πολιτικά και μη πρόσωπα, τα οποία και θα πρέπει να κληθούν εκ νέου προκειμένου να δώσουν εξηγήσεις ως ύποπτοι. Κατά τους νομικούς τα νέα στοιχεία που κατέθεσε ο Κ. Βαξεβάνης συνιστούν «νέα πραγματικά περιστατικά ή στοιχεία» υπό την έννοια του άρθρου 43 παρ. 6 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
Ορίζει ξεκάθαρα η εν λόγω παράγραφος: «ο αρμόδιος εισαγγελέας ανασύρει τη δικογραφία από το αρχείο μόνον όταν αναφαίνονται νέα πραγματικά περιστατικά ή στοιχεία ή γίνεται επίκληση αυτών, τα οποία δικαιολογούν κατά την κρίση του την επανεξέταση της υπόθεσης. Στην περίπτωση αυτή καλεί τον μηνυόμενο ή αυτόν σε βάρος του οποίου διενεργήθηκε προκαταρκτική εξέταση για παροχή εξηγήσεων».
Εκτός από την ανάσυρση των δικογραφιών από το αρχείο, εξηγήσεις θα πρέπει να κληθεί να δώσει και ο πρώην προστατευόμενος μάρτυρας και διαχρονικός σύμβουλος υπουργών Υγείας Νίκος Μανιαδάκης. Πρόσωπο με κομβικό ρόλο στο σκάνδαλο Novartis το οποίο απαλλάχθηκε με ένα προκλητικό νομικό σκεπτικό, ότι ήταν άτυπος και όχι διορισμένος σύμβουλος υπουργών Υγείας, παρά τον απροκάλυπτο ρόλο που διαδραμάτιζε στην υπόθεση και παρά τις πέντε κραυγαλέες ενδείξεις ενοχής σε βάρος του.
Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα στοιχεία που προσκόμισε ο Κ. Βαξεβάνης προκύπτουν αφενός ο διπλός και ύποπτος ρόλος του καθηγητή Μανιαδάκη, και αφετέρου το γεγονός ότι είχε πέσει θύμα εκβιασμού από εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα και ειδικότερα από τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα, όπως κατήγγειλε ο ίδιος ο Μανιαδάκης στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες του με τον Κ. Βαξεβάνη.
Κατά τους έγκριτους και πολύπειρους νομικούς ο κεντρικός τραπεζίτης Στουρνάρας θα πρέπει να κληθεί πλέον να δώσει συμπληρωματική κατάθεση για τον καταγγελλόμενο εκβιασμό του Μανιαδάκη από τον ίδιο την περίοδο που ήταν προστατευόμενος μάρτυρας στην υπόθεση Novartis. Σε διαφορετική περίπτωση η ελληνική Δικαιοσύνη θα δεχτεί ακόμη ένα πλήγμα στο ήδη τρωθέν της κύρος, καθώς θα φανεί στα μάτια των πολιτών ως εντολοδόχος της κυβέρνησης Μητσοτάκη στο «κυνήγι» δημοσιογράφων, εισαγγελέων και πολιτικών αντιπάλων. Κάτι που έχει ήδη προκαλέσει αρνητικά σχόλια στο εξωτερικό σε ό,τι αφορά τη λειτουργία του κράτους δικαίου στην Ελλάδα, καθώς εάν ανατρέξει κανείς στις αναφορές ξένων δημοσιογράφων και διεθνών δημοσιογραφικών ενώσεων το τελευταίο χρονικό διάστημα, θα διαπιστώσει ότι ταυτίζουν τη χώρα με το καθεστώς Ορμπάν στην Ουγγαρία σε ό,τι αφορά την ελευθερία του Τύπου.
Γιάννης Μαντζουράνης Ποινικολόγος: «Η Δικαιοσύνη δεν είναι θεραπαινίδα της φαυλότητας»
Οι αποκαλύψεις του Κώστα Βαξεβάνη στην ανακρίτρια… πιστοποιούν το απεχθές καθεστωτικό παρασκήνιο που έδρασε και δρα για να μετατρέψει το σκάνδαλο Novartis σε «σκευωρία» και να σύρει στο εδώλιο αθώους.
Η τρομοκράτηση και ο εκβιασμός μαρτύρων, η δίωξη εισαγγελέων και δημοσιογράφων,
η απόπειρα υποταγής της Δικαιοσύνης σε σκοτεινές επιδιώξεις και υπολογισμούς έχουν υπογραφή: Κυριάκος Μητσοτάκης.
Η Δικαιοσύνη δεν μπορεί να γίνει θεραπαινίδα της φαυλότητας. Οφείλει να προστατεύσει την ανεξαρτησία της. Και οι πολίτες οφείλουν να προσφέρουν την ασπίδα της εγρήγορσής τους στους έντιμους δικαστές αλλά και στη δημοκρατία.
Βασίλης Χειρδάρης, Ποινικολόγος: «Οσα κατέθεσε ο Βαξεβάνης πρέπει να διερευνηθούν σε βάθος»
Το σκάνδαλο Novartis είναι ένα διεθνές σκάνδαλο με σημαντικές προεκτάσεις. Δυστυχώς στη χώρα μας δεν υπήρξε μέχρι σήμερα πλήρης διερεύνησή του για διάφορους λόγους παρά τη σοβαρή προσπάθεια των εισαγγελικών αρχών. Οσα κατέθεσε ο Κώστας Βαξεβάνης στην ανακρίτρια του ειδικού δικαστηρίου, όπως δημοσιεύτηκαν στα ΜΜΕ, δημιουργούν μια νέα δυναμική στοιχείων που πρέπει οι αρχές να διερευνήσουν σε βάθος. Η Ελλάδα ως κράτος δικαίου οφείλει να ολοκληρώσει τις έρευνες για ένα τόσο σημαντικό θέμα με διεθνείς διαστάσεις, πολύ δε περισσότερο όταν εισφέρονται νέα στοιχεία, η εξέταση –επιβεβαίωση ή μη– των οποίων συνιστά υποχρέωση των αρμόδιων αρχών.
Βασίλης Καπερνάρος, Ποινικολόγος: «Είναι η μεγαλύτερη νομικοπολιτική απερισκεψία»
Νομικά αξιολογώντας, όταν ολοκληρωθεί η απολογία του Κώστα Βαξεβάνη θα αποδειχτεί ότι η απαγγελία της κατηγορίας εναντίον του, έτσι όπως του έχει
απαγγελθεί και ως προς αυτά που του αποδίδονται, είναι η μεγαλύτερη νομικοπολιτική απερισκεψία που έγινε από αυτούς που την επινόησαν.
Ιπποκράτης Μυλωνάς, ποινικολόγος: «Ο εισαγγελέας να ανασύρει τη δικογραφία από το αρχείο»
Αρχικά σημειώνω ότι μετά το συγκεκριμένο και λεπτομερές περιεχόμενο της απολογίας του Κώστα Βαξεβάνη (όπως αυτή καταγράφεται στα δύο δημοσιεύματα του Documento), το οποίο συνοδεύεται και από κατάθεση γραπτών μηνυμάτων, η κ. ανακρίτρια οφείλει: α) να προβεί σε κατ’ αντιπαράσταση εξέταση του Βαξεβάνη με τον κ. Μανιαδάκη και β) να λάβει συμπληρωματική κατάθεση από τον κ. Στουρνάρα.
Εφόσον γίνουν αυτές οι ανακριτικές ενέργειες, θα υπάρχουν νέα αποδεικτικά στοιχεία (δηλαδή η απολογία Βαξεβάνη, τα έγγραφα που αυτός προσκόμισε στην κ. ανακρίτρια και οι νέες μαρτυρικές καταθέσεις), τα οποία προφανώς δεν γνώριζαν οι εισαγγελείς που διενήργησαν προκαταρκτική εξέταση στην υπόθεση Novartis.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να τονιστεί ότι οι εμπλεκόμενοι πολιτικοί στην υπόθεση Novartis δεν έχουν απαλλαχθεί με δικαστική απόφαση ή έστω δικαστικό βούλευμα, αλλά η υπόθεση έχει αρχειοθετηθεί με εισαγγελική διάταξη, η οποία έκρινε ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις για άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος τους.
Εχω την άποψη ότι τα αναφερθέντα νέα αποδεικτικά στοιχεία συνιστούν «νέα πραγματικά περιστατικά ή στοιχεία» υπό την έννοια του άρθρου 43 παρ. 6 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, το οποίο θα πρέπει να τύχει εφαρμογής. Αυτό σημαίνει ότι ο αρμόδιος εισαγγελέας δικαιούται να ανασύρει τη δικογραφία από το αρχείο και να καλέσει τα εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα, τα οποία αναφέρονται στα νέα αποδεικτικά στοιχεία, να δώσουν εξηγήσεις ως ύποπτοι. Αυτή η διαδικασία προβλέπεται στο άρθρο 43 παρ. 6 ΚΠΔ, χωρίς να υπάρχει κάποια προθεσμία. Αυτό σημαίνει ότι η νέα εισαγγελική παρέμβαση μπορεί να γίνει και μετά τις εκλογές.
Ας μου επιτραπεί, τέλος, να διαφωνήσω με τον δεύτερο συνήγορο του Κώστα Βαξεβάνη, ο οποίος δήλωσε ότι «αποτελεί νομική απερισκεψία η δίωξη του Βαξεβάνη». Εχω την άποψη ότι δεν πρόκειται περί απερισκεψίας, αλλά περί συνειδητής επιλογής της κ. ανακρίτριας, η οποία φέρει την αποκλειστική ευθύνη για την επέκταση της κατηγορίας και σε μη πολιτικά πρόσωπα, όπως είναι ο Κώστας Βαξεβάνης και η δημοσιογράφος Γιάννα Παπαδάκου, την οποία υπερασπίζομαι στην παρούσα υπόθεση. Θυμίζω ότι η πλειοψηφία της Βουλής αποφάσισε την άσκηση ποινικής δίωξης μόνο κατά του πρώην αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης Δ. Παπαγγελόπουλου. Η επιλογή της κ. ανακρίτριας να υιοθετήσει τις μη δεσμευτικές απόψεις του πορίσματος της πλειοψηφίας για τα μη πολιτικά πρόσωπα αναδεικνύει ένα μείζον ζήτημα υποταγής της Δικαιοσύνης σε πολιτικές σκοπιμότητες. Θεωρώ ότι αυτό το ζήτημα, που πλήττει σοβαρά το κύρος της Δικαιοσύνης, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με ξεχωριστό δημοσίευμα. Επισημαίνω μόνο ότι η εν γνώσει σύνταξη αόριστου και αναιτιολόγητου κατηγορητηρίου, που δεν στηρίζεται σε αποδεικτικά στοιχεία, προφανώς και μπορεί να θεωρηθεί έκθεση αθώου σε δίωξη υπό την έννοια του άρθρου 239 ΠΚ.
Γιάννης Απατσίδης, ποινικολόγος: «Επιβεβλημένη η ανάσυρση των δικογραφιών από το αρχείο»
Το σύνολο της δικογραφίας συνιστά νέο στοιχείο για την ανάσυρση των αναφορών αρχειοθέτησης της Ελένης Τουλουπάκη και του Παναγιώτη Καψιμάλη από το αρχείο. Θεωρώ ότι οι αρχειοθετήσεις της κ. Τουλουπάκη για τα επτά πολιτικά πρόσωπα ήταν εσπευσμένες, αναιτιολόγητες και προϊόν του φόβου και της πίεσης που ένιωσε λόγω των απειλών που δέχθηκε, εκτός των άλλων. Οι αρχειοθετήσεις του Παναγιώτη Καψιμάλη είναι το λιγότερο εξοργιστικές για ένα κράτος δικαίου, δεδομένου ότι σε αυτές αναφέρονται στοιχεία που για έναν αντικειμενικό κριτή οδηγούν στο συμπέρασμα είτε ότι υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις ενοχής είτε ότι θα έπρεπε να συνεχιστεί η προκαταρκτική εξέταση, τουλάχιστον. Είναι αδιανόητο να υπάρχουν καταγεγραμμένα «αδιευκρίνιστα» ποσά και να μην κινητοποιούνται οι νόμιμες διαδικασίες.
Ο εισαγγελέας οικονομικού εγκλήματος Χρήστος Μπαρδάκης έκανε δεκτό το αίτημα του εντολέα μου Κώστα Βαξεβάνη να χορηγηθούν αντίγραφα των αναφορών αρχειοθέτησης του κ. Καψιμάλη και των επίκουρων εισαγγελέων κατ’ άρθρο 147 ΚΠΔ. Την ίδια στιγμή, όμως, σιωπηρά αρνήθηκε να χορηγήσει πλήρη αντίγραφα των δικογραφιών, τα οποία δεν ζήτησε, παρατύπως και αδίκως, ούτε η ανακρίτρια – αρεοπαγίτης Κωνσταντίνα Αλεβιζοπούλου;
Τι αποδεικνύεται άραγε από τα έγγραφα των δικογραφιών; Μήπως ότι οι εισαγγελείς διαφθοράς είναι εξόφθαλμα αθώοι για τα αδικήματα για τα οποία κατηγορούνται, όπως φυσικά και οι φερόμενοι ως συνεργοί τους; Ο κ. Μπαρδάκης αυτεπαγγέλτως, άμα και ο κ. εισαγγελέας του ΑΠ, καθώς και η κ. ανακρίτρια – αρεοπαγίτης οφείλουν να αξιολογήσουν τα στοιχεία της δικογραφίας που εκκρεμούν στην τελευταία, ώστε να ανασυρθεί άμεσα και πριν από την παραγραφή και άλλων εγκλημάτων η δικογραφία Novartis, για όλα τα σκέλη της οποίας πρέπει να υπάρξει διαφάνεια (για πολιτικούς, υπαλλήλους, ιατρούς, συμβούλους, στελέχη κ.λπ.). Σημειωτέον ότι το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών έκανε δεκτή την εισαγγελική πρόταση του Ιωακείμ Κασωτάκη, με ένα ομολογουμένως πρωτότυπο σκεπτικό, κι έτσι η ανακριτική δικογραφία σε βάρος του Ανδρέα Λοβέρδου θα πρέπει να διερευνηθεί επί της ουσίας από την ανακρίτρια διαφθοράς Λουίζα-Γλυκερία Ιωαννίδου.
Από τα στοιχεία της δικογραφίας, και δη όσα στοιχεία προσκόμισε ο εντολέας μου κ. Βαξεβάνης, είναι επιβεβλημένη η ανάσυρση των δικογραφιών από το αρχείο για να μην παραμένουν σκιές στα ελεγχόμενα πρόσωπα, καθώς δυστυχώς οι πολίτες έχουν την εντύπωση ότι τα σκάνδαλα διαφθοράς στη χώρα μας συγκαλύπτονται (βλ. π.χ. δικογραφία διαχειριστικών – φορολογικών επανελέγχων, όπου πρόσφατα εκδόθηκε σκανδαλώδες απαλλακτικό βούλευμα από τον Χαρ. Σεβαστίδη). Από τις συνομιλίες και τα μηνύματα μεταξύ του Κώστα Βαξεβάνη και του Νίκου Μανιαδάκη προκύπτει ότι ο τελευταίος κατήγγειλε ότι πιεζόταν – εκβιαζόταν από όσους τον προσέγγιζαν να μην καταθέσει ενώπιον των αρχών όσες πράξεις διαφθοράς γνώριζε, κατ’ άλλους δε συμμετείχε σε αυτές. Μου προξενεί, δε, αλγεινή εντύπωση πως η Δικαιοσύνη εκδίδει απαλλακτικά βουλεύματα με το σκεπτικό ότι ένας «άτυπος» σύμβουλος υπουργών δεν μπορεί να διαπράξει ο ίδιος εγκλήματα διαφθοράς.
Από τα στοιχεία αυτά προκύπτει ότι ο κ. Μανιαδάκης είχε ομολογήσει τις πράξεις διαφθοράς ως πηγή του κ. Βαξεβάνη και την ίδια στιγμή που κατέθετε στους εισαγγελείς διαφθοράς πιεζόταν αθέμιτα από τους ελεγχόμενους. Πράγματι μπορεί η Novartis να χρηματίζει, αλλά σώζει και ζωές. Μπορεί ένας υπουργός να έχει άτυπους συμβούλους, αλλά την ίδια στιγμή διαφθείρεται τυπικά ή άτυπα; Την απάντηση καλό θα ήταν να μας τη δώσει ο ίδιος ο εισαγγελέας οικονομικού εγκλήματος, γιατί το έγκλημα της κατάχρησης εξουσίας τιμωρείται σε βαθμό κακουργήματος.
