Η καραμανλική και η σαμαρική πτέρυγα σύρονται στη γραμμή των νεοφιλελεύθερων μητσοτακικών και αυτό δεν αρέσει σε πολλούς
Η ψήφιση της συμφωνίας για την ΑΟΖ με την Αίγυπτο και η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια μόνο στο Ιόνιο δεν έγιναν δίχως γκρίνιες στο εσωτερικό της ΝΔ, κυρίως στην αυτοαποκαλούμενη «πατριωτική πτέρυγα» που περίμενε να δει την περασμένη Τετάρτη εάν ο Αντώνης Σαμαράς θα άφηνε το Λουτράκι για να πάει στη Βουλή.
Εγκατέλειψαν το δόγμα περί «ακινησίας»
Η ψήφιση των δύο συμφωνιών με την Ιταλία και την Αίγυπτο συνοδεύτηκε από τη ρητή εγκατάλειψη από πλευράς πρωθυπουργού του δόγματος Μολυβιάτη –Καραμανλή περί της «ακινησίας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις», το οποίο είχε αποδεχτεί και ο Αντ. Σαμαράς ως πρωθυπουργός.
Σύμφωνα με το δόγμα Μολυβιάτη, η ακινησία αναπαράγει το status quo, ενώ η κινητικότητα στο πεδίο των ελληνοτουρκικών εκ των πραγμάτων οδηγεί σε υποχωρήσεις και εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Οπως το είχε περιγράψει ο Αντ. Σαμαράς όταν ήταν πρωθυπουργός: «Συζητάς και μοιράζεσαι κάτι που είναι αμφισβητούμενο ή είναι κοινό, δεν συζητάς για να δώσεις κάτι που είναι δικό σου». Προσφάτως το διατύπωσε με μια άλλη ορολογία λέγοντας: «Δεν συζητάς με πειρατές».
Στην πραγματικότητα η καραμανλική και η σαμαρική πτέρυγα της ΝΔ σύρονται στη γραμμή των νεοφιλελεύθερων μητσοτακικών, εκσυγχρονιστών, πρώην σημιτικών και «ποταμίσιων» που έχουν καταλάβει την ηγεσία της δεξιάς παράταξης –έχοντας κάνει, όπως έλεγε παράγοντας του δημόσιου βίου, «αεροπειρατεία εν πτήση στο κόκπιτ του γαλάζιου αεροσκάφους». Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δηλώνει πλέον έτοιμος για διαπραγματεύσεις με την Τουρκία εφόσον για ικανό χρονικό διάστημα, π.χ. ενός μήνα, σταματήσουν οι προκλήσεις στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο.
Ο διάλογος δεν θα αφορά μόνο την υφαλοκρηπίδα, που είναι η πάγια ελληνική θέση, αλλά θα είναι συνολικότερα για τις θαλάσσιες ζώνες, κάτι που συμπεριλαμβάνει τις αξιώσεις της Τουρκίας τουλάχιστον για τις γκρίζες ζώνες και τις βραχονησίδες στο Αιγαίο.
Η… αμηχανία της ακροδεξιάς πτέρυγας
Η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, παρότι συνοδεύτηκε από τις τυμπανοκρουσίες των ενσωματωμένων μέσων ενημέρωσης (εμφανίζουν τον Κυρ. Μητσοτάκη ως «Βενιζέλο του 21ου αιώνα που μεγαλώνει την Ελλάδα»), αφήνει στην πραγματικότητα βαριά εκτεθειμένες την ηγεσία αλλά και μια σειρά από στελέχη της ΝΔ που μόλις πριν από δύο χρόνια, το 2018, ξιφουλκούσαν με μένος κατά της πρόθεσης και μόνο που είχε εκδηλώσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να πράξει το ίδιο.
Οπως το είχε διατυπώσει τότε επισήμως ο αρμόδιος τομεάρχης εξωτερικών και άμυνας της ΝΔ Γιώργος Κουμουτσάκος: «Επέκταση μόνο στο Ιόνιο που θα άφηνε εκτός το Αιγαίο θα σήμαινε αναγνώριση ειδικού καθεστώτος στο Αιγαίο και αποδοχή των επιχειρημάτων της Τουρκίας».
Είναι επιεικώς γελοίο και δείχνει την αμηχανία του Κυρ. Μητσοτάκη όταν κατηγόρησε στη Βουλή τον Αλέξη Τσίπρα γιατί δεν προχώρησε το 2018 σε επέκταση των χωρικών υδάτων, στην οποία εναντιωνόταν τότε. Δίχως επιχειρήματα όμως έχουν μείνει και οι πρώην υπουργοί Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη και Βαγγέλης Βενιζέλος, (αυτός… μίλησε την Τετάρτη) που επίσης τότε ήταν αντίθετοι.
Εκείνοι όμως που είχαν ξεσπαθώσει τότε ήταν τα στελέχη της ακροδεξιάς πτέρυγας της ΝΔ, με πρώτους τα πουλέν του Αντ. Σαμαρά, τον Αδωνη Γεωργιάδη και τον Θανάση Πλεύρη, αλλά και τον τομεάρχη άμυνας Βασίλη Κικίλια και τον «σοβαρό» και τώρα πια εξαφανισμένο βουλευτή-διεθνολόγο Αγγελο Συρίγο.
Δύο χρόνια μετά, τελώντας υπό τη στρατιωτική απειλή της Τουρκίας, η κυβέρνηση Μητσοτάκη με την ψήφο σύσσωμης της σαμαρικής και καραμανλικής πτέρυγας αποδέχεται ότι το Αιγαίο υπόκειται σε ειδικό καθεστώς. Και αυτό το λένε «αλλαγή συνθηκών».
Τα πράγματα γίνονται χειρότερα για τη δήθεν πατριωτική πτέρυγα καθώς η κυβέρνηση άφησε έξω από την επέκταση των χωρικών υδάτων όχι μόνο το Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο που γειτνιάζουν με την Τουρκία αλλά και την περιοχή νοτίως και ανατολικά της Κρήτης. Είναι κάτι που στο παρελθόν καμία ελληνική κυβέρνηση δεν θα δεχόταν.
Αναζητήσεις στη σαμαρική ομάδα
Φυσικά ο Αντ. Σαμαράς έχει πλήρη εικόνα της εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων που διαπράττει ο πρωθυπουργός, τον οποίο ο ίδιος ανέδειξε στην ηγεσία της ΝΔ και τον στήριξε μέχρι να γίνει πρωθυπουργός. Βουλευτές του περιβάλλοντός του έλεγαν στη Βουλή ότι «η εξωτερική πολιτική ακόμη κινείται εντός πλαισίου. Τα πράγματα θα είναι διαφορετικά εάν η κυβέρνηση ξεκινήσει διαπραγμάτευση με την Τουρκία. Ωστόσο πρέπει να περιμένουμε, ο Κυριάκος Μητσοτάκης παίζει καθυστερήσεις και περιμένει και τις εκλογές στις ΗΠΑ. Πρέπει να δούμε αν θα κάνει διάλογο πέρα από την υφαλοκρηπίδα». Οι ίδιοι έλεγαν ότι ο Αντ. Σαμαράς είχε την άποψη ότι όταν το «Ορούτς Ρέις» βγήκε στη Μεσόγειο η Ελλάδα θα έπρεπε να προειδοποιήσει με casus belli στην περίπτωση που έκανε έρευνες σε ελληνική υφαλοκρηπίδα, προκειμένου να λειτουργήσει αποτρεπτικά.
Από την άλλη, όμως, οι σχέσεις του με τον Κυρ. Μητσοτάκη είναι σε καλό σημείο και τα έχουν βρει σχεδόν σε όλα, εκτός από το θέμα της εισαγγελέα Ελένης Τουλουπάκη. Εν ολίγοις, ο κ. Σαμαράς δεν αρκείται στην άρση της πολιτικής προστασίας από την πλευρά του Κυρ. Μητσοτάκη, θέλει να επιβεβαιωθεί η απειλή του Αδ. Γεωργιάδη και να πάει η εισαγγελέας φυλακή. Παράλληλα επιθυμεί και εξεταστική που θα ξεκινήσει από τον Νίκο Παππά με τις υποκλοπές του Σάμπυ Μιωνή και θα συμπεριλάβει τον Αλ. Τσίπρα. Εάν σε αυτά συμφωνήσει ο πρωθυπουργός, ο Αντ. Σαμαράς θα παρακολουθεί από μακριά τους διαπραγματευτές που θα ορίσει ο Κυρ. Μητσοτάκης να συζητούν με τους Τούρκους για το καθεστώς στη Θράκη.
