Αθλητές από ατόφιο χρυσάφι μας χάρισαν συγκίνηση και υπερηφάνεια στα κουλουάρ και στις πισίνες των Παραολυμπιακών Αγώνων.
Ο Νάσος Γκαβέλας δεν γεννήθηκε τυφλός. Χτυπήθηκε στα 10 του από τη νόσο Στάργκαρντ, μια κληρονομική και ανίατη μορφή εκφύλισης των φωτοϋποδοχέων της ωχράς κηλίδας που προσβάλλει κυρίως παιδιά. To παιδί έχασε την κεντρική του όραση, αλλά σήμερα είναι φωτεινός φάρος για όλο τον ελληνισμό. «Χρειάζομαι χαμόγελο και ανθρώπους να με στηρίζουν» είπε στο Παρίσι λίγο προτού φορέσει στο στήθος το δεύτερο χρυσό παραολυμπιακό μετάλλιο. Σήμερα είναι 24 ετών.
O Θανάσης Κωνσταντινίδης, πολυνίκης της ελληνικής αποστολής στους Παραολυμπιακούς Αγώνες με τα δύο μετάλλια που κατέκτησε στις ρίψεις (χρυσό στη σφαιροβολία, ασημένιο στη δισκοβολία), πανηγύρισε με την ψυχή του αλλά όχι με πλήρη έλεγχο των κινήσεών του. Ο ήρωας του Παρισιού υποφέρει από δυστονία. Πρόκειται για μια κινητική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενους, ακούσιους μυϊκούς σπασμούς. Αυτοί είναι αρκετά έντονοι, με αποτέλεσμα να κινούνται ακανόνιστα τα μέρη του σώματος που προσβάλλονται. Πολλές φορές στη συμπτωματολογία συμπεριλαμβάνεται η εμφάνιση τρόμου (τρέμουλο). Στο Παρίσι ο 54χρονος Θανάσης έτρεμε από χαρά και συγκίνηση. Οπως κι εμείς, όλοι μας.
Η Αρετή Αραβέλα Σπυρίδου είναι μόλις 12 ετών, αλλά κολυμπάει από μικρό παιδάκι. Πάσχει από μια άγνωστης αιτιολογίας νευρομυϊκή πάθηση που ονομάζεται αρθρογρύπωση και εμφανίζεται σε διάφορες φρικτές μορφές. Η αμυοπλασία παρουσιάζεται και στα τέσσερα άκρα με ραιβά, παραμορφωμένα χέρια και πόδια, εσωτερικά γυρισμένους ώμους, τεντωμένους αγκώνες, λυγισμένους καρπούς και συγκάμψεις δακτύλων. Η μικρούλα Αρετή κολύμπησε 100 μ. ύπτιο και αποθεώθηκε από το κοινό στο Παρίσι. Είναι περίπου αδύνατο να παρακολουθήσει κάποιος το βίντεο χωρίς να συγκινηθεί.
Ο Δημήτρης Καρυπίδης γεννήθηκε με ατελή οστεογένεση τύπου ΙΙΙ, οπότε τα κόκαλά του είναι υπερβολικά εύθραυστα και σπάνε με το παραμικρό. «Τρομάζω και παθαίνω κάταγμα» αστειεύεται ο ίδιος. Ο Εβρίτης κολυμβητής έσπασε το φράγμα των 50 χειρουργείων προτού κλείσει τα 18 του χρόνια. Σήμερα είναι στα 37 του πρεσβευτής της εκστρατείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μαζί για τα Δικαιώματα, για την προώθηση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία. Μόνο στην Ευρώπη τα άτομα με αναπηρία ξεπερνούν τα 87 εκατομμύρια. Στο Παρίσι ο Καρυπίδης βγήκε 4ος στα 100 μ. ύπτιο. «Το κολύμπι είναι ο κατάλληλος χώρος άθλησης για μένα» λέει. «Ακόμη κι αν σκοντάψω και πέσω, δεν πρόκειται να σπάσω τίποτε μες στο νερό».
Η Λήδα Μανθοπούλου, έφηβο κορίτσι και κάτοχος παραολυμπιακού μεταλλίου στα 100 μ., πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας.
Η κολυμβήτρια Αλεξάνδρα Σταματοπούλου χτυπήθηκε από το αυτοάνοσο σύνδρομο του Καθηλωμένου Ατόμου (Stiff Person) και βρέθηκε σε αμαξίδιο όταν ήταν 22 ετών. Ο Γρηγόρης Πολυχρονίδης των επτά παραολυμπιακών μεταλλίων στο μπότσια γεννήθηκε με νωτιαία μυϊκή ατροφία και υποβάλλεται σε πειραματικές θεραπείες ελπίζοντας σε βελτίωση.
Ο Νίκος Παπαγγελής, 4ος στην ποδηλασία δρόμου στο Παρίσι, κάνει πετάλι με ένα πόδι, αφού το αριστερό του ακρωτηριάστηκε ψηλά στο μηρό λόγω καρκίνου. Του πρωταθλητή στον στίβο Στέλιου Μαλακόπουλου του έκοψαν και τα δύο πόδια έπειτα από φριχτό τροχαίο ατύχημα. Ο Αντώνης Τσαπατάκης έπεσε με τη μηχανή του και έμεινε παράλυτος σε ηλικία 18 ετών. Ο πρόεδρος της Παραολυμπιακής Επιτροπής Γιώργος Καπελλάκης βρέθηκε σε καροτσάκι ύστερα από ατύχημα στη διάρκεια κατάδυσης.
«Αυτό το μετάλλιο μου το χρωστούσε η ζωή, αφού είμαι αγωνιστής και αγωνίζομαι» είπε ο σφαιροβόλος Λάζαρος Στεφανίδης που αξιώθηκε να ανέβει στο παραολυμπιακό βάθρο στην τρυφερή ηλικία των 67 ετών. Στη δική μας καρδιά όλοι οι άνθρωποι που αθλούνται απτόητοι από την αναπηρία και τις αναποδιές της ζωής, οικογενειάρχες και επιστήμονες στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι ολόχρυσοι ολυμπιονίκες. Και δεν χρειάζονται κανένα μετάλλιο για να το αποδείξουν.